موسیقی ما - استاد «ابراهیم شریف‌زاده» یکی دیگر از خنیاگرانِ برجسته‌ی موسیقی و از هنرمندانِ نامدارِ موسیقی مقامی خراسان، صبحِ امروز درگذشت و حالا پس از درگذشتِ اساتیدی چون استاد حسین سمندری، عبدالله سرور احمدی، غلامعلی پورعطایی، ذوالفقار عسکریان و نورمحمد درپور بخش مهمی از گنجینه موسیقایی این منطقه به زیرِ خاک رفته است.
 
استاد «شریف‌زاده» در زندگی هنری خود آثاری چون یار وفادار، یا غیاث المستغیثین، سرو خرامان و مناجات خوانی، دلبر رعنا و دختر عموجان را خلق کرده بود. همچنین او اذانی ویژه دارد که در این سال‌ها، مورد توجه بسیاری از پژوهشگران بود. پیکر استاد «ابراهیم شریف‌زاده» فردا یکشنبه - ساعت 9 صبح- از مقابل منزلش تشییع و در کنار استاد غلامحسین سمندری به خاک سپرده خواهد شد.
 
«محمد ابراهیم شریف‌زاده» متولد شهر باخرز از توابع استان خراسان رضوی بود، این خواننده موسیقی مقامی را از نوجوانی آغاز کرده بود و با غلامحسین سمندری -دوتارنوازِ شهیرِ باخرزی- حدود 6 دهه همکاری کرد که از جمله‌ی آن می‌توان به آلبوم «خون‌پاش و نغمه‌ریز» اشاره کرد که حاصل این همکاری است. اذان معروف او که به شیوه‌ای منحصر بفرد خوانده می‌شود، توجه بسیاری از پژوهشگران را به خود معطوف کرده‌است. تفاوت خواندنِ شریف زاده با سایر استادان موسیقی محلی خراسان در این بود که او علاوه بر اجرای حزن‌انگیز موسیقی این خطه، نغمه‌هایی را به صورت حماسی اجرا کرده‌ که پژوهشگران معتقدند در تاریخ موسیقی خراسان هیچ کس به این صورت نمی‌خوانده ‌است.
 
پس از درگذشتِ این استادِ نامدار، «فرزاد طالبی» -مدیرکل دفتر موسیقی-  پیام تسلیتی داده که در آن، آورده است: «فاخته گرم سخن سرزمین آفتاب، به محضر نورانی خالق نغمه‌های جاودان پیوست. «استاد محمدابراهیم شریف‌زاده» خواننده صاحب سبک آواهای مقامی و حنجره توانمند موسیقی محلی ایران در گستره شریف مناجات‌خوانی و مثنوی‌خوانی و نیز یادآور اصالت‌های بومی و منطقه‌ای خراسان، به دعوت پروردگار بی‌همتا، فروتنانه پاسخ گفت. اینجاب فقدان ایشان را به خانواده صبور و محترم‌شان و همچنین جامعه هنری کشور، تعزیت گفته و آمرزش و آرامش آن روح بلند را از درگاه خداوند متعال، خواستارم.»