در جریان نشست خبری این گروه مطرح شد
«دنگ شو» سه آلبوم با سه فضای متفاوت منتشر میکند
موسیقی ما - اعضای گروه «دنگشو» پس از مدتها با اهالی رسانهها دیدار کردند. این دیدار در قالب یک نشست خبری که ظهر روز چهارشنبه 24 شهریور به میزبانی تالار وحدت تهران برگزار شد رخ داد. در این جلسه «طاها پارسا»، «رضا شایا»، «میلاد باقری»، «صبا صمیمی» و «خشایار روانگر» به همراه مدیر برنامه جدید گروه یعنی «علی میرمحمدی» رو به روی اصحاب رسانهها نشستند و پاسخگوی سوالات آنها بودند. نشست خبری دنگشو با چالشهای فراوان برگزار شد اما اعضای گروه ضمن تشریح بخشی از فعالیتهای آینده، برخی ابهامات قدیمی را هم روشن کردند. گزارش این نشست را در ادامه میخوانید:
جلسه با صحبتهای علی میرمحمدی مبنی بر اینکه اکنون در فصل چهارم فعالیتهای دنگشو قرار داریم آغاز شد و رضا شایا اولین نفر از گروه بود که گفت:«این فصل دوم فعالیتهای دنگشو پس از کسب مجوز در ایران است. طی ده سال گذشته که دنگشو فعالیت داشته در قالبهای مختلف دیده شده و امروز هم ترکیبی که میبینید ترکیب فصل جدید ما است که قصههای جذابی را خواهد داشت و به زودی به سمع و نظر شما میرسد.
او در ادامه گفت: «معذرت میخواهم که بدون مقدمه بحث را شروع کردم ولی یک شفافسازی لازم بود تا بدانیم که گاهی به دلیل ذهنیت خواننده سالارمان دوست داریم کارها را به خوانندهها نسبت دهیم. در حالی که اثرهای موسیقی قبل از اینکه با صدای خواننده ارائه شوند، به روح ترانهسرا و شاعری که براساس تجربیات شخصی کار را سروده و سپس آهنگسازی که روی آن ترانه آهنگ ساخته تعلق دارد. خواننده مثل یک بازیگر به ترانه هویت میدهد ولی اینطور نمیشود که آن ترانه و آهنگ برای خواننده شود. اما واقعاً آن ترانه برای ترانهسرا و آهنگش برای آهنگساز است و دوست دارم که این موضوع را بپذیرید.»
علی میرمحمدی سپس این نکات را بیان کرد: «فضای جدید دنگشو اتفاقاً دارد به سمتی میرود که اگر ما حال خوبی از کنسرتهای پژوهشی سالهای گذشته داشتیم، آن را در فصل جدید تکرار کنیم. یعنی اجراهای آرتیستیکتر در فضاهای کوچکتر و با تعداد بیشتر خواهیم داشت و میخواهیم این رویه را در سراسر کشور داشته باشیم. اولین گام خود دنگشو این است که مخاطبان قبلیاش را حفظ کند و آرام آرام مخاطب جدید اضافه شود. بحث ما این است که مخاطب دنگشو سلیقهای دارد و اگر واقعا مخاطب باشد در این تغییرات هم با ما است. اینگونه نیست که به خاطر فضا و امضای دنگشو به کارهای قبل برگردیم.»
میلاد باقری در بخش دیگری از جلسه گفت: «من یک سال است که با دنگشو همکاری میکنم ولی در این یک سال، شش ماه را ممنوعالکار بودیم. این یک زمان زیاد بود که ما نتوانیم تبلیغات داشته باشیم یا تکآهنگهای باکیفیتی که تولید کرده بودیم را منتشر کنیم. سطح موسیقی در ایران به گونهای است که ما بیشتر به فکر کمیت هستیم و مردمی که این روزها به سمت موسیقی میآیند دوست دارند یک mp3 با صد و پنجاه قطعه داشته باشند و آن را رد کنند.»
صبا صمیمی هم نکات مدنظر خود را اینگونه بیان کرد:«هنر و موسیقی یک جریان آهسته و پیوسته است و به نظرم این آهستگی و پیوستگی با شما کاری میکند که تاریخ مصرف نداشته باشید. من از ابتدا در دنگشو بودم و با تمام سختیهایش کنار آمدم و شما نمیدانید که چه سختیهایی تحمل کردیم. قبل از دنگشو بندی به این شکل وجود نداشته که همه با هم همکاری کنند و اثری را به وجود بیاورند که سالها ماندگار شود. این آهستگی و پیوستگی زمان میخواهد و بعداً مشخص میشود موسیقی که تاریخ مصرف دارد چیست و زمان همه چیز را ثابت میکند.»
طاها پارسا یک گلایه داشت و گفت: «همه میدانند که تیتراژ سریال «شمعدونی» قشنگ است و دوستش دارند اما نمیدانند که کار گروه دنگشو است. یا مثلاً شعر «ای درد ای یاد ای یار» را حفظ هستند ولی اسم گروه سازندهاش را نمیدانند.»
طاها پارسا هم گفت:«علی زندوکیلی با آلبوم «دلتنگ شو» و تیتراژ سریال «پژمان» معروف شد ولی به عنوان خواننده تیتراژ این سریال با مجله «همشهری جوان» مصاحبه میکرد.»
در ادامه نشست خبری طاها پارسا در پاسخ به سوالی مبنی بر اعلام واضح دلایل جدایی چهار خواننده گذشته گروه «دنگشو»اعلام کرد: «سپنتا مجتهدزاده در همان کنسرت اول گفت به عنوان سازهای اصلی گروه تار و کمانچه بیاوریم و فیکس کنیم و همزمان هم مشکل ریتم دارد و چهار چهارم ساده را نمیتواند رعایت کند. سعی کردیم ریتم را گروو کنیم و بر سر تار و کمانچه به توافق برسیم. اما نه به توافق رسیدیم و نه ریتم پیشرفت کرد و امیدوارم این روزها در همکاریهایی که با «فردین خلعتبری» دارد در زمینه ریتم برای اجرای صحنهای پیشرفت کرده باشد. در آن زمان نمیتوانستیم مدام سکوتها را روی صحنه یادآور شویم و تار و کمانچه بیاوریم و از سپنتا جدا شدیم. درباره امید نعمتی هم باید بگویم که به نظرم صدای او در اوج خوب نمیشود. درباره علی زندوکیلی هم باید بگویم که در آن مقطع ممنوعالکاری نمیتوانستیم از لحاظ مالی او را حمایت کنیم. زمان «امین هدایتی» هم به «علی اوجی» گفتیم که با او قرارداد ببند ولی هشت ماه با او قرارداد نبست و ما هم ممنوعالکار بودیم. او هم خسته شد و گروه خودشان را تشکیل داد. با «سعید آتانی» هم همکاری خودمان را ادامه میدادیم ولی یک اجرای آنلاین برگزار کردیم و لباسی که او پوشید ما را شگفتزده کرد! ما همیشه قبل از اجرا برای لباس جلسه برگزار میکنیم و ما همگی سیاه پوشیده بودیم ولی او سفید پوشیده بود. احساس کردیم در آن اجرا هم کیفیت اجرایش مثل همیشه نبود. یا انگیزهاش برای گروه خودش بیشتر بود یا دلیل دیگری داشت. شایا هم به عنوان رهبر ارکستر در آن اجرا راضی نشد و ما هم ترجیح دادیم کیفیت خودمان را حفظ کنیم.»
رضا شایا توضیح دیگری بابت موضوع جدایی خوانندهها مطرح کرد:«هیچکدام از خوانندهها از دنگشو جدا نشدهاند و اینگونه نیست که با هم دعوا کرده باشیم. دنگشو یک خانهای است که آدمها وارد آن میشوند و مدتی اقامت دارند و میروند و به هر ترتیبی میروند اما اینگونه نیست که در خانه روی آنها بسته باشد. سیستم خواننده در دنگشو کاملاً سیستم بازیگری است که در حال کار با یک کارگردان است و نقش را به خواننده القا میکند. مثلاً علی زندوکیلی اکنون کارهایی که میخواند با یک کاراکتر متفاوت است ولی اگر قرار باشد دوباره با دنگشو همکاری کند مطمئناً کاراکترش با آن چیزی که تا کنون دیدهاید متفاوتتر است. اما فکر میکنم میلاد باقری آنقدر از لحاظ نقشپذیری کیفیت دارد که ما فعلاً به خوانندهای فکر نمیکنیم.
طاها پارسا همچنین در پاسخ به مبحث خبرنگاری پیرامون خوانندگیاش در اجراهای دنگشو گفت:«استیج محلی است که باید روی آن خودتان را نمایش دهید و اگر اهل خودنمایی نیستید و دوست ندارید دیده شوید بهتر است کارهای پشت صحنه انجام دهید. من هم نمیخواهم در زمینه خوانندگی خودنمایی کنم اما دوست دارم در آنجا یک روایتی را بازی کنم و تمرینهایم را انجام میدهم. در زمینه خوانندگی ایرانی تبحری ندارم ولی خوانندگی سنتی و ایرانی آن چیزی که اغلب در دنیای امروز اتفاق میافتد نیست. خوانندههایی داریم که روی استیج میایستند و دکلمه میکنند یا پچ پچ میکنند. اینکه میگویید تبحر ندارید اینطور نیست و خواننده کاراکتر خودش را ارائه میکند و باید در ژانری که ارائه میکند مسلط باشد.»
رضا شایا فعالیتهای آینده گروه را هم اینگونه تشریح کرد:«ما در حال حاضر سه آلبوم در سه فضای مختلف داریم که تا 70 یا 80 درصد آماده است. مثل همیشهی دنگشو صرفاً در حال تجربه احساساتمان هستیم. فکر میکنم پس از محرم و صفر یکی از آلبومها منتشر شود. آلبوم بعدی اگر خدا بخواهد فکر میکنم پیش از عید منتشر شود و یک فضای متفاوتی از همه کارهای دنگشو داشته باشد.»
او نهایتاً گفت: «دنگشو ده سال قبل یک سیستمی را به صورت تجربی شروع کرد. آن هم استفاده از صدا و صداسازی ایرانی بود. این قضیه خیلی زیاد شده و انگار که ادویهای به بازار آمده و روی هر غذایی که دستشان آمده از آن استفاده کردهاند. اخیراً یک سری استفادهها از صداسازی ایرانی واقعاً بیکیفیت شده و فقط برای اینکه طعمی به یک غذا بدهند از آن ادویه استفاده کردهاند. ما از آن ادویه که صداسازی ایرانی باشد کمتر استفاده میکنیم. مثلاً میلاد باقری در برخی قطعات صرفاً آواز کلاسیک میخواند. یا او در قطعه «آواز شب» متفاوت میخواند و آن استفاده همیشگی از صداسازی ایرانی در کارهای دنگشو شاید یک مدل دیگری باشد.»
قرار است که این گروه 29 شهریورماه در برج میلاد تهران روی صحنه برود و فروش بلیتهای این برنامه از طریق سایت «ایران کنسرت» انجام میشود.
جلسه با صحبتهای علی میرمحمدی مبنی بر اینکه اکنون در فصل چهارم فعالیتهای دنگشو قرار داریم آغاز شد و رضا شایا اولین نفر از گروه بود که گفت:«این فصل دوم فعالیتهای دنگشو پس از کسب مجوز در ایران است. طی ده سال گذشته که دنگشو فعالیت داشته در قالبهای مختلف دیده شده و امروز هم ترکیبی که میبینید ترکیب فصل جدید ما است که قصههای جذابی را خواهد داشت و به زودی به سمع و نظر شما میرسد.
- * دوست دارم همه ترانههای دنگشو را با صدای میلاد باقری بشنوم و لذت ببرم
او در ادامه گفت: «معذرت میخواهم که بدون مقدمه بحث را شروع کردم ولی یک شفافسازی لازم بود تا بدانیم که گاهی به دلیل ذهنیت خواننده سالارمان دوست داریم کارها را به خوانندهها نسبت دهیم. در حالی که اثرهای موسیقی قبل از اینکه با صدای خواننده ارائه شوند، به روح ترانهسرا و شاعری که براساس تجربیات شخصی کار را سروده و سپس آهنگسازی که روی آن ترانه آهنگ ساخته تعلق دارد. خواننده مثل یک بازیگر به ترانه هویت میدهد ولی اینطور نمیشود که آن ترانه و آهنگ برای خواننده شود. اما واقعاً آن ترانه برای ترانهسرا و آهنگش برای آهنگساز است و دوست دارم که این موضوع را بپذیرید.»
- * اگر آلبوم ما پخش مویرگی داشت شرایط فرق میکرد
علی میرمحمدی سپس این نکات را بیان کرد: «فضای جدید دنگشو اتفاقاً دارد به سمتی میرود که اگر ما حال خوبی از کنسرتهای پژوهشی سالهای گذشته داشتیم، آن را در فصل جدید تکرار کنیم. یعنی اجراهای آرتیستیکتر در فضاهای کوچکتر و با تعداد بیشتر خواهیم داشت و میخواهیم این رویه را در سراسر کشور داشته باشیم. اولین گام خود دنگشو این است که مخاطبان قبلیاش را حفظ کند و آرام آرام مخاطب جدید اضافه شود. بحث ما این است که مخاطب دنگشو سلیقهای دارد و اگر واقعا مخاطب باشد در این تغییرات هم با ما است. اینگونه نیست که به خاطر فضا و امضای دنگشو به کارهای قبل برگردیم.»
میلاد باقری در بخش دیگری از جلسه گفت: «من یک سال است که با دنگشو همکاری میکنم ولی در این یک سال، شش ماه را ممنوعالکار بودیم. این یک زمان زیاد بود که ما نتوانیم تبلیغات داشته باشیم یا تکآهنگهای باکیفیتی که تولید کرده بودیم را منتشر کنیم. سطح موسیقی در ایران به گونهای است که ما بیشتر به فکر کمیت هستیم و مردمی که این روزها به سمت موسیقی میآیند دوست دارند یک mp3 با صد و پنجاه قطعه داشته باشند و آن را رد کنند.»
صبا صمیمی هم نکات مدنظر خود را اینگونه بیان کرد:«هنر و موسیقی یک جریان آهسته و پیوسته است و به نظرم این آهستگی و پیوستگی با شما کاری میکند که تاریخ مصرف نداشته باشید. من از ابتدا در دنگشو بودم و با تمام سختیهایش کنار آمدم و شما نمیدانید که چه سختیهایی تحمل کردیم. قبل از دنگشو بندی به این شکل وجود نداشته که همه با هم همکاری کنند و اثری را به وجود بیاورند که سالها ماندگار شود. این آهستگی و پیوستگی زمان میخواهد و بعداً مشخص میشود موسیقی که تاریخ مصرف دارد چیست و زمان همه چیز را ثابت میکند.»
طاها پارسا یک گلایه داشت و گفت: «همه میدانند که تیتراژ سریال «شمعدونی» قشنگ است و دوستش دارند اما نمیدانند که کار گروه دنگشو است. یا مثلاً شعر «ای درد ای یاد ای یار» را حفظ هستند ولی اسم گروه سازندهاش را نمیدانند.»
- * تشریح حقایق رفتن خوانندهها از این گروه
طاها پارسا هم گفت:«علی زندوکیلی با آلبوم «دلتنگ شو» و تیتراژ سریال «پژمان» معروف شد ولی به عنوان خواننده تیتراژ این سریال با مجله «همشهری جوان» مصاحبه میکرد.»
در ادامه نشست خبری طاها پارسا در پاسخ به سوالی مبنی بر اعلام واضح دلایل جدایی چهار خواننده گذشته گروه «دنگشو»اعلام کرد: «سپنتا مجتهدزاده در همان کنسرت اول گفت به عنوان سازهای اصلی گروه تار و کمانچه بیاوریم و فیکس کنیم و همزمان هم مشکل ریتم دارد و چهار چهارم ساده را نمیتواند رعایت کند. سعی کردیم ریتم را گروو کنیم و بر سر تار و کمانچه به توافق برسیم. اما نه به توافق رسیدیم و نه ریتم پیشرفت کرد و امیدوارم این روزها در همکاریهایی که با «فردین خلعتبری» دارد در زمینه ریتم برای اجرای صحنهای پیشرفت کرده باشد. در آن زمان نمیتوانستیم مدام سکوتها را روی صحنه یادآور شویم و تار و کمانچه بیاوریم و از سپنتا جدا شدیم. درباره امید نعمتی هم باید بگویم که به نظرم صدای او در اوج خوب نمیشود. درباره علی زندوکیلی هم باید بگویم که در آن مقطع ممنوعالکاری نمیتوانستیم از لحاظ مالی او را حمایت کنیم. زمان «امین هدایتی» هم به «علی اوجی» گفتیم که با او قرارداد ببند ولی هشت ماه با او قرارداد نبست و ما هم ممنوعالکار بودیم. او هم خسته شد و گروه خودشان را تشکیل داد. با «سعید آتانی» هم همکاری خودمان را ادامه میدادیم ولی یک اجرای آنلاین برگزار کردیم و لباسی که او پوشید ما را شگفتزده کرد! ما همیشه قبل از اجرا برای لباس جلسه برگزار میکنیم و ما همگی سیاه پوشیده بودیم ولی او سفید پوشیده بود. احساس کردیم در آن اجرا هم کیفیت اجرایش مثل همیشه نبود. یا انگیزهاش برای گروه خودش بیشتر بود یا دلیل دیگری داشت. شایا هم به عنوان رهبر ارکستر در آن اجرا راضی نشد و ما هم ترجیح دادیم کیفیت خودمان را حفظ کنیم.»
رضا شایا توضیح دیگری بابت موضوع جدایی خوانندهها مطرح کرد:«هیچکدام از خوانندهها از دنگشو جدا نشدهاند و اینگونه نیست که با هم دعوا کرده باشیم. دنگشو یک خانهای است که آدمها وارد آن میشوند و مدتی اقامت دارند و میروند و به هر ترتیبی میروند اما اینگونه نیست که در خانه روی آنها بسته باشد. سیستم خواننده در دنگشو کاملاً سیستم بازیگری است که در حال کار با یک کارگردان است و نقش را به خواننده القا میکند. مثلاً علی زندوکیلی اکنون کارهایی که میخواند با یک کاراکتر متفاوت است ولی اگر قرار باشد دوباره با دنگشو همکاری کند مطمئناً کاراکترش با آن چیزی که تا کنون دیدهاید متفاوتتر است. اما فکر میکنم میلاد باقری آنقدر از لحاظ نقشپذیری کیفیت دارد که ما فعلاً به خوانندهای فکر نمیکنیم.
- * فکر میکنیم تا ابد با هم هستیم
طاها پارسا همچنین در پاسخ به مبحث خبرنگاری پیرامون خوانندگیاش در اجراهای دنگشو گفت:«استیج محلی است که باید روی آن خودتان را نمایش دهید و اگر اهل خودنمایی نیستید و دوست ندارید دیده شوید بهتر است کارهای پشت صحنه انجام دهید. من هم نمیخواهم در زمینه خوانندگی خودنمایی کنم اما دوست دارم در آنجا یک روایتی را بازی کنم و تمرینهایم را انجام میدهم. در زمینه خوانندگی ایرانی تبحری ندارم ولی خوانندگی سنتی و ایرانی آن چیزی که اغلب در دنیای امروز اتفاق میافتد نیست. خوانندههایی داریم که روی استیج میایستند و دکلمه میکنند یا پچ پچ میکنند. اینکه میگویید تبحر ندارید اینطور نیست و خواننده کاراکتر خودش را ارائه میکند و باید در ژانری که ارائه میکند مسلط باشد.»
رضا شایا فعالیتهای آینده گروه را هم اینگونه تشریح کرد:«ما در حال حاضر سه آلبوم در سه فضای مختلف داریم که تا 70 یا 80 درصد آماده است. مثل همیشهی دنگشو صرفاً در حال تجربه احساساتمان هستیم. فکر میکنم پس از محرم و صفر یکی از آلبومها منتشر شود. آلبوم بعدی اگر خدا بخواهد فکر میکنم پیش از عید منتشر شود و یک فضای متفاوتی از همه کارهای دنگشو داشته باشد.»
او نهایتاً گفت: «دنگشو ده سال قبل یک سیستمی را به صورت تجربی شروع کرد. آن هم استفاده از صدا و صداسازی ایرانی بود. این قضیه خیلی زیاد شده و انگار که ادویهای به بازار آمده و روی هر غذایی که دستشان آمده از آن استفاده کردهاند. اخیراً یک سری استفادهها از صداسازی ایرانی واقعاً بیکیفیت شده و فقط برای اینکه طعمی به یک غذا بدهند از آن ادویه استفاده کردهاند. ما از آن ادویه که صداسازی ایرانی باشد کمتر استفاده میکنیم. مثلاً میلاد باقری در برخی قطعات صرفاً آواز کلاسیک میخواند. یا او در قطعه «آواز شب» متفاوت میخواند و آن استفاده همیشگی از صداسازی ایرانی در کارهای دنگشو شاید یک مدل دیگری باشد.»
قرار است که این گروه 29 شهریورماه در برج میلاد تهران روی صحنه برود و فروش بلیتهای این برنامه از طریق سایت «ایران کنسرت» انجام میشود.
منبع:
اختصاصی سایت موسیقی ما
تاریخ انتشار : چهارشنبه 24 شهریور 1395 - 23:35
افزودن یک دیدگاه جدید