موسیقی ما - «حسن غیاثی» یکی از ترانه‌سراهای فعال این روزهای موسیقی است که سال 94 را با یک آلبوم و چند قطعه خبرساز به پایان رساند. او در آلبوم «عکس زمستونی تهران» که اسفند سال گذشته و با صدای «کامران تفتی» منتشر شد حضور داشت و سه قطعه را برای آن مجموعه نوشته بود. در ادامه و همزمان با شب تحویل سال، نقش اصلی ترانه را در برنامه «یکِ یک» با اجرای «علی ضیا» ایفا کرد. برنامه‌ای که در آن بیش از پانزده قطعه موسیقی برای اولین‌بار پخش شد و حسین غیاثی اغلب ترانه‌های آن کارها را سروده بود. در بین آن آثار همکاری این ترانه‌سرا با «علیرضا عصار» و «علیرضا افکاری» در قطعه «من با توام» بیش از سایر آثار مورد توجه قرار گرفت. در روزهایی که حسین غیاثی درگیر آلبوم‌هایی بود که قرار است در سال 95 منتشر شود به سراغش رفتیم و گفتگوی مفصلی درباره این اتفاقات با او داشتیم. از آلبوم کامران تفتی شروع کردیم و به قطعات برنامه یکِ یک و همکاری با علیرضا عصار رسیدیم و حسین غیاثی برای اولین‌بار اعلام کرد که در سال جدید با کدام خواننده‌ها همکاری خواهد کرد:
 

• *تهیه‌کننده آلبوم «عکس زمستونی تهران» در مراسم رونمایی آن گفت که چند ترانه از شما و «میثم یوسفی» داشتند و آنها را برای «کامران تفتی» انتخاب کردند و پروسه تولید آلبوم شکل گرفت. روند کار به همین صورت بود یا شما از قبل شناختی نسبت به این بازیگر و خواننده داشتید؟

همانطور که خانم «آیدا مصباحی» تهیه کننده این آلبوم در مراسم عنوان کردند ما کارهایی را داشتیم که خودمان بیشتر از آنها لذت می‌بردیم و نسبت به کارهای دیگری که معمولا در مارکت ما سراغش می‌روند، جریان متفاوت‌تری را در تولیدش مدنظر داشتیم. البته نه به شکل ترانه، منظور خانم مصباحی اتود شعر و ملودی‌هایی بود که ما با دوستان آهنگساز مختلف پیش برده بودیم. همانطور که آلبوم را شنیدید این ترانه‌ها یک مقدار خاص بود و من و میثم درباره این اشعار یک پرفورمنس از بازی و وکال در ذهن داشتیم. کامران تفتی قصد داشت آلبومی را با فضایی متفاوت کار کند و نسبت به شنیدن پیشنهادات جدید تمایل داشت. خانم مصباحی طبق دوستی قدیمی و رابطه کاری که با میثم داشتند از جمله کسانی بودند که همیشه آن ترانه‌ها را می‌شنیدند و دوست داشتند و روند تولید آلبوم هم با تعدادی از همان ترانه‌ها آغاز شد. بخشی از آلبوم کارهای تولید شده‌ای  بود که ما با تغییراتی در جهت نزدیک‌ترشدن به کاراکتری که برای صدای کامران تفتی توسط مدیر هنری، تهیه‌کننده و طراح موسیقیایی طراحی شد شنیدیم و آن حسی که انتظار داشتیم با موسیقی و نوع اجرا در آن کارها پیاده شد. در ادامه تصمیم گرفتیم قطعات جدیدی را هم به این مجموعه اضافه کنیم و نهایتاً چیزی شد که در «عکسِ زمستونی تهران» شنیدید.
 

• *این ترانه‌هایی که کنار داشتید و می‌گویید خودتان بیشتر از خواندن آنها لذت می‌بردید را برای جنس صدا یا شخص خاصی نوشته بودید؟

این ترانه‌ها اجرای خاصی را می‌طلبید. ماکت‌هایی از این قطعات را با صدای برخی از دوستان خواننده شنیده بودیم اما آن اتفاقی که دوست داشتیم رقم نخورده بود. حتی خواننده‌های باسابقه ای هم این ترانه‌ها را اجرا کردند ولی اتفاق مورد نظر نیفتاده بود. یکی از لذت‌های من و میثم در زندگی همین کارهای متفاوتی ا‌ست که می‌نویسیم و با دوستان آهنگسازی که به روحیات ما نزدیک‌تر هستند اتود می‌کنیم و بعد از آن تازه باید صدایی را برایش طراحی یا پیدا کنیم. با توجه به دغدغه‌هایی که داریم معمولا به راحتی با اولین اجرا کنار نمی‌آییم تا به بهترین گزینه برسیم، ولو آن خواننده گمنام یا تازه‌کار باشد. باز هم تعدادی از این تجربیات را در آینده‌ نزدیک خواهید شنید.
 

• *یکی از نکات ترانه‌های آلبوم این بود که عاشقانه‌ها بعضا با یک فضای شهری و خصوصا تهران آمیخته می‌شد. چه شد که به سراغ چنین سبک و سیاقی از کلام و تلفیقش رفتید؟

من سه ترانه در آلبوم داشتم و فقط قطعه «پرواز روی بام تهران» چنین فضایی داشت. من بیشترتفاوت و خاصیت ترانه‌ها را در فرم دنبال می‌کردم که عبارت از دایره واژگانی، نوع تالیف و چینش قافیه‌ها بود. از همان دست کارهایی بود که لازم بود خواننده به ترانه اعتماد کند. ممکن بود روی کاغذ بگویند که این ترانه از اجرای موسیقی پاپ دور است و کار کردن با این فرم و زبان سخت بود. آن ترانه به صورت اتفاقی با فضای شهری آلبوم هماهنگ بود. البته میثم در زمان مشخصی شعرها را نوشته بود و به کارها در قالب یک آلبوم نگاه کرده بود و آن دو قطعه دیگر که من نوشتم قرار بود در این فضا و این آلبوم باشد. اما کار پرواز روی بام تهران  فکر می‌کنم آخرین کاری بود که به آلبوم اضافه شد و اولین قطعه این مجموعه هم شد. فکر کردم که این شعر با آن دو قطعه دیگر همسان است و چقدر خوب است که در کنار کارهای دیگر قرار بگیرد. من در سروده‌های خودم در این آلبوم  به تهران نگاه ویژه‌ای نداشتم ولی از دیدگاه میثم که سایر ترانه‌ها را نوشته بود این فضای شهری در کار حکم‌فرما بود.
 

• *داستان یا اتفاق خاصی باعث شد که شما ترانه «پرواز روی بام تهران» را بنویسید؟

کل ترانه‌های من تلفیقی از اتفاق وخلق موقعیت و نهایتا داستان است. در این ترانه هم آدمی را داریم که پروازش را از بام تهران شروع می‌کند و به جاهایی از شهر می‌رود که خاطره‌هایش را در آن‌ها مرور کند.
 

• *پیش از آغاز همکاری با کامران تفتی و در حین تولید این دغدغه را نداشتید که با توجه به سابقه بازیگری ایشان، ترانه‌های شما هم مورد توجه قرار نگیرد یا حتی با انتقاد همراه شود؟

اتفاقا یکی از بزرگترین دغدغه‌های من در این به نتیجه رسید. چیزی که مدت ها به اجرایی شدن آن فکر می کردم این بود که یک بازیگر برخی ترانه‌های من را اجرا کند. چون لازم بود که بعضی از کلمات و اتفاقات درک و با صدای خواننده بازی شوند. حتی گاهی به دکلمه‌شدن آثارم در قالب موسیقی فکر می‌کردم. اما با توجه به سابقه به آشنایی کامران با موسیقی و نوازندگی و تخصصش در بازیگری کاملا معتقد بودیم که اتفاق لازم رخ خواهد داد و به نظرم چنین هم شد. پس از اجرای قطعات کاملا راضی بودم و قطعه پرواز روی بام تهران به نظر خودم یکی از بهترین آثاری بود که با ترانه من  در سال گذشته منتشر شد که علاوه بر عواملی که یاد کردم درک بالای بهنام جلیلیان از ترانه ها هم در موفقیتش بسیار تاثیر گذار بود.در کل نه تنها از سابقه بازیگری کامران تفتی هیچ ترسی نداشتم  بلکه این مورد را شرط لازم برای شکل گیری این اتفاق می دانستم.
 

• *آیا در آینده باز هم این مدل ترانه‌های شما را با صدای سایر خواننده‌ها خواهیم شنید؟ یا این فقط یک تجربه بود که ادامه پیدا نمی‌کند؟

این فرم ترانه‌هایی که در آلبوم عکس زمستونی تهران و خصوصا قطعه پرواز روی بام تهران داشتم یکی از دغدغه‌ها و علاقه‌مندی‌های من است. ترانه‌های دیگری با همین رویکرد دارم که برخی از آنها توسط خوانندگان دیگری اجرا شده که امسال منتشر خواهد شد. خیلی‌ها بعد از شنیدن این قطعه، بعد از اجرا و انتشار آن به این باور رسیدند که می توان به این دست ترانه ها هم اعتماد کرد. دوستانی که شاید پیش‌تر ترانه را شنیده بودند اما نسبت به اجرای موسیقیایی آن شک داشتند.
 

• *یکی دیگر از اتفاقات مهمی که طی یک ماه اخیر داشتید حضورتان در برنامه تحویل سال شبکه اول سیما با اجرای «علی ضیا» بود و ترانه‌هایی که در آن برنامه داشتید مورد توجه قرار گرفت. ایده همکاری با آن برنامه‌ و خواننده‌هایش از کجا شکل گرفت؟

دوستی من و «علی ضیا» به سال‌ها قبل بازمی‌گردد. ما هم‌دانشگاهی بودیم و محفل شعری داشتیم در آن روزها علی ضیا شعر سپید و من شعر کلاسیک و ترانه می‌نوشتم. دوستی ما از آن زمان آغاز شد و در ادامه گاهی با همدیگر تماس داشتیم و او به ترانه‌های من لطف داشت. سال گذشته به من پیشنهاد کرد که ترانه‌های من با ویدئوهای قابل قبولی توسط خواننده‌ها در پکیج این برنامه اجرا شود. ترانه هایی که زیاد هم با فضای سال تحویل بیگانه نباشند. من شعر ها و ترانه را پیشنهاد ‌دادم و آقای «علیرضا افکاری» هم در بخش موسیقی این قطعات حضور پررنگ داشتند. با ایشان و علی ضیا تبادل نظری در مورد خواننده‌ها و اشعار داشتیم و سرانجام به قطعاتی رسیدیم که در برنامه «یکِ یک» پخش شدند.
 

• *قطعه «24» در پکیج ترانه‌های برنامه «یکِ یک» بازتاب زیادی داشت و می‌خواهم بدانم چه شد که آن ترانه را نوشتید؟ خودتان اهل فوتبال هستید؟

من در سال های گذشته به شکل حرفه ای فوتبال بازی می‌کردم و حتی تا سال اول یا دوم دانشگاه در قالب تیم دانشگاه در این ورزش فعال بودم اما به خاطر ادامه تحصیل و شروع فعالیت حرفه ای آن را کنار گذاشتم. من پرسپولیسی و قطعاً از دوستداران «هادی نوروزی» هستم اما هدف اصلی من این بود که قطعه «24» فارغ از رنگ‌ها باشد و بدون توجه به قرمز یا آبی بودن  این ترانه را برای زنده‌یاد نوروزی نوشتم. برخی از بندها را به دلیل طولانی‌شدن کار، حذف کردم. علی ضیا گفت که این ترانه به وسیله هم‌تیمی‌های هادی نوروزی  آقایان «نیما نکیسا»، «مهدی طارمی»، «کمال کامیابی‌نیا» و «محسن بنگر» اجرا می‌شود و من سعی کردم از نگاه آنها این اتفاق تلخ را مرور کنم و تصور کردم. حتی در بخشی از ترانه گفتم:«همه مصدوم نبودن توئیم/جای یه تیم به بازی برگرد». با اینکه فضای ترانه بیشتر از نگاه هم تیمی‌های هادی نوروزی بود ولی یک نگاه مردمی و وسیع تری هم داشت که باعث شد مردم هم با آن همراه شوند.
 

• *دوستی یا رفت و آمدی با مرحوم نوروزی نداشتید؟

نه. اما به دلیل علاقه‌ام به فوتبال و پرسپولیس و ایشان، انرژی و انگیزه زیادی برای این کار داشتم. در ادامه هم کارهای مشابه خواهم داشت چون به نقش موسیقی و ترانه در بیان  اتفاقات بزرگی از این دست اعتقاد دارم.
 

• *اما مهمترین ترانه‌ای که در آن برنامه داشتید مربوط به اثری بود که توسط «علیرضا عصار» اجرا شد.

آقای عصار قبلا هم شعرهای من را شنیده بودند و همکاری‌هایی را آغاز کرده بودیم. با آقای افکاری هم قبل از این برنامه ارتباط و همکاری داشتم و زمانی که اسم ایشان و آقای عصار مطرح شد من با شوق استقبال کردم. ملودی از قبل ساخته شده بود و من باید روی ملودی ترانه می‌نوشتم. باید این مساله را لحاظ می‌کردیم که صلابت صدای آقای عصار را هم منتقل کند. من دوست داشتم کلماتی را به کار ببریم که از آثار آقای عصار دور نباشد و فکر کنم بالغ بر پنجاه بند برای این کار و با در نظر گرفتن صدای ایشان نوشتم. تمام بندها را با صدای آقای عصار به اتفاق خودشان و آقای افکاری مرور کردیم . همچنین قصد داشتیم که در عین حفظ صلابت و خاطره صدای آقای عصار، یک اتفاق جدید هم داشته باشیم. پس از بررسی‌های فراوان یک قرار حضوری گذاشتیم و همه بندها را به همراه ایشان و علیرضا افکاری شنیدیم و بندهای نهایی را انتخاب کردیم. در لحظه اول که این کار را شنیدیم به این اتفاق نظر رسیدیم علاوه بر ثبت یک اتفاق تازه مخاطبان قدیمی ایشان این کار را دوست خواهند داشت.
 

• *کارهایی که در آینده با صدای علیرضا عصار و ترانه شما منتشر خواهد شد چه سبک و سیاقی دارد؟ و کلا به دنبال ایجاد تغییر در کاراکتر ایشان هستید؟

از قبل به همراه تیم دیگری مشغول همکاری با آقای عصار بودیم و ایشان از باسابقه ترین، باهوش ترین و حرفه ای ترین خواننده های ایران هستند  که با دقت کارها را انتخاب می‌کنند و از فضاهای جدید استقبال می‌کنند. فکر نمی کنم هدف تغییر در کاراکتر مانای علیرضا عصار باشد ولی قطعا ایشان به دنبال اتفاقات تازه ای هستند. قطعه‌ای که منتشر کردیم یکی از فضاهای مدنظر ایشان بود که به اجرا رسید. امکان هم دارد که در همین فضا مجددا پیش بروند.اما همکاری هایی که در گذشته با آقای عصار داشتم بسیار متفاوت‌ از چیزی است که در ایام نوروز شنیدید.
 

• *یکی دیگر از همکاری‌هایی که در قالب برنامه تحویل سال شبکه اول سیما داشتید با «علی زندوکیلی» بود. درباره این همکاری که برای اولین‌بار هم رخ داد کمی توضیح می‌دهید؟

ترانه را براساس ملودی آقای افکاری نوشتم و این اولین پروژه مشترک من و «علی زندوکیلی» بود. این کار یک شب قبل از ضبط به دستم رسید و در زمان کوتاهی آنرا نوشتم. شعر این کار با زبان کاملا کلاسیک است . تفاوت این کار با سایر آثار من به دلیل نوع موسیقی و صدای ایشان و نوع زبانی بود که به کار بردم. البته زبان شعر تیتراژ سریال «پشت بام تهران» که برای آقای «رضا صادقی» نوشتم هم کلاسیک بود. همچنین در یک آلبوم متشکل ازغزل به عنوان مدیر هنری با صدای مجید حسین خانی حضور دارم که در آینده توضیحات کاملی در مورد این همکاری گروهی خواهم داد
 

• *ترانه‌های «حسین غیاثی» در کدام یک از آلبوم‌های سال 95 قرار است بشنویم؟

با دوستان زیادی همکاری داشتم که امسال منتشر می‌شود. در آلبوم آقای «بهنام صفوی» دو قطعه داشتم که یکی از آنها براساس ملودی بود و دیگری را هم خودشان آهنگسازی کردند. روی چند ملودی که دوستان مختلف برای آقای «احسان خواجه‌امیری» ساخته بودند ترانه نوشتم ولی همچنان مشغول کلنجار با ملودی‌ها هستیم. نمی‌دانم چند قطعه به نتیجه می‌رسد ولی کارهای زیادی با ایشان در دست تولید داریم.

ایشان به تازگی یکی ازاین  کارهایی که در گذشته به شکل لالایی کار کرده بودیم را روی صفحه شخصی خود قرار داده و خبر از انتشار آن دادند.
در چندین قطعه با شهاب رمضان و مهرداد نصرتی همکاری داشتم و  نمی‌دانم چه زمانی تصمیم بگیرد به صورت آلبوم منتشر کند یا به شکل تک قطعه به گوش مخاطبان برساند. در آلبوم تازه آقای رضا صادقی هم حضور خواهم داشت. همکاری های خوبی با سیامک عباسی، کاوه یغمایی، فریدون آسرایی، محمد علیزاده، روزبه نعمت‌اللهی  اشکان خطیبی، فرید کریمیان و بسیاری از دوستان خواننده، که شاید حضور ذهن و مجال نام بردن از تمام آنها نباشد، داشتم که امسال منتشر خواهند شد. همچنین در کنار میثم یوسفی به عنوان مدیر هنری آلبوم امیر زاده علی را با همکاری رستاک حلاج و بهنام جلیلیان با مدیریت موسیقایی کاوه یغمایی در دست انتشار داریم.

همچنین در ادامه و تحقق گفتگویی که قبلا با شما در مورد دوستان توانمند و حرفه ای که در شهرستان زندگی می کنند داشتم  آلبوم «توحید نورالاسلام» را با همکاری حرفه‌ای‌ترین‌های موسیقی استارت زده‌ایم که یکی از قطعه‌های آنرا به زودی خواهید شنید.
 

• *اما فکر می‌کنم حضورتان در آلبوم احسان خواجه‌امیری پررنگ‌تر از آلبوم گذشته او باشد.

واقعا نمی‌دانم. من برای آلبوم قبلی ایشان هم چهار یا پنج قطعه نوشته بودم که وکالش هم ضبط شده بود. همه چیز نهایتا به سیاست کاری خودشان باز می‌گردد تا ببینند چینش و انتشار آثار به چه شکل درست خواهد بود. کارهای زیادی با هم انجام داده‌ایم و ممکن است تعدادی از آنها در آلبوم بعدی ایشان منتشر شود. یکی از دلایلی که احسان خواجه‌امیری در سال گذشته آلبومی را منتشر نکرد این است که با وسواس کارها را انتخاب می‌کند.