موسیقی ما - حالا یک سال از احیای دوباره‌ی ارکستر سمفونیک می‌گذرد، ارکستری که در دولت قبل و در آن هشت سال تاریخی مانند بسیاری دیگر از رویدادهای هنری به تعطیلی کشیده شد؛ حالا اما ارکستر فعالیت می‌کند؛ اما از همان آغاز فعالیت‌های این ارکستر که شخص رییس‌جمهور هم به طور مستقیم درباره‌ی آن سخن گفت، حاشیه‌ها گریبان آن را گرفت. از جدا شدن تعداد زیادی نوازنده گرفته تا دستمزد اعضای ارکستر و لغو برنامه‌ها و غیره؛ اما حاشیه‌ای اصلی از مدتی قبل از راه‌اندازی و فعالیت مجدد این ارکستر شروع شده بود؛ قرار بود «منوچهر صهبایی» به عنوان رهبر دایمی ارکستر فعالیت کند؛ اما این اتفاق رخ نداد و «علی رهبری» جایگزین او شد. حالا ارکستر بار دیگر با مساله‌ای جدید روبه‌روست؛ چند روز قبل «علی رهبری» از مدیریت هنری این ارکستر استعفا کرد و البته بعد از آن اعلام شد که این استعفا هنوز پذیرفته نشده است؛ به همین بهانه با «منوچهر صهبایی» به گفت‌وگو نشسته‌ایم:
-
اگر موافق باشید به عنوان اولین سوال درباره‌ی فعالیت‌های هنری‌اتان در این ماه‌ها توضیح دهید و اینکه احتمالا چه کنسرتها و برنامه‌هایی را انجام داده و چه برنامه‌هایی در پیش دارید؟
در سال 1393 از طرف دفتر موسیقی برنامه ریزی شده بود که مدیریت هنری و رهبری دائمی ارکستر سمفونیک تهران را به عهده گیرم. در نتیجه تمام کارهای خود در اروپا لغو کرده تا بعد از احیای ارکستر تمام وقت و انرژی خود را صرف تعلیم نوازندگان و سازندگی و کارهای مربوط به آن کنم . به همین دلیل امسال تنها دوبار به عنوان جانشین و برای موارد ضروری در اروپا برنامه‌هایی اجرا کردم که البته بیشتر جنبه‌ی کمک و کار راه انداختن داشت. در هفته ی آینده به مدت 10 روز برای شرکت در چند جلسه‌ی برنامه‌ریزی‌های هنری و تدریس در یک مستر کلاس به سوئیس خواهم رفت. دراین میان در تهران از طرف هنرستان‌ها و چند دانشگاه برای همکاری از من دعوت شد که با توجه به اینکه بیش از سه دهه در اروپا فعالیت‌های هنری و علمی درخشانی داشتم، تصمیم گرفتم تا نتایج تحصیلات عالیه و تجربیات خود را در خدمت علاقه‌مندان میهنم بگذارم . تمرکزم در سالی که گذشت بیشتر روی تدریس بود که البته شاگردان بسیار خوبی هم دارم... در کنار تدریس مقداری پژوهش و ترجمه نیز انجام داده ام.
-
به نظر می‌رسد یکی از مشکلاتی که هنرمندان عرصه‌ی موسیقی کلاسیک با آن روبه‌رو هستند؛ در زمینه‌ی نشر آثار موسیقی است. شما برنامه‌ای برای انتشار آثار خود – جز آنهایی که تاکنون منتشر شده است- دارید؟
علی الرغم اینکه سال‌های زیاد در رشته‌ی آهنگسازی تحصیل کرده‌ام؛ اما کار آهنگسازی نمی‌کنم و هدف از آن تحصیلات این بود که آثاری را که رهبری میکنم بهتر درک کنم . آثاری که تا به‌حال منتشر کردم، آثار آهنگسازان نسل‌های گذشته بوده که در پروژه‌ای به نام حفظ و معرفی آثار سمفونیک ایرانی در اروپا در حدود 15 سال کار کردم. در این پروژه بدون داشتن هیچگونه چشمداشتی و کاملا با هزینه‌ی شخصی خودم از مخارجی چون حقوق نوازندگان تا اجاره‌ی سالن و مخارج مهندسین ضبط و استودیو و غیره ، آثار را جمع آوری، اجرا و رهبری، ضبط و منتشر کردم. فعلا این پروژه متوقف است و تنها اثری که آماده برای چاپ هست «پارتیسیون پیانویی» است از کنسرتینو برای ویلن و ارکستر اثر موسیقی‌دان بزرگ ایرانی پرویز محمود (1375- 1289 ) که من تنظیم کرده ام و در نظر دارم منتشر کنم.
-
قرار بود شما به عنوان رهبر ارکستر سمفونیک تهران در ایران باشید و همان‌طور که خودتان گفتید از این روی فعالیت‌هایتان در خارج از کشور را رها کردید. هیچ زمان به طور کامل مشخص نشد که چرا این اتفاق رخ نداد، در این باره توضیح می‌دهید؟
زمانی‌که ارکستر سمفونیک تهران در سال 1390 منحل شد، من در اروپا بودم و با شنیدن این خبر تاسف انگیز به ایران بازگشتم و بدون اینکه تبلیغاتی راه بیاندازم، پیگیری‌های بسیاری برای احیای مجدد آن کردم. با مقامات دولتی صحبت کرده و دائم پیگیر بودم تا اینکه در اسفندماه 1392 مدیرکل دفتر موسیقی آن زمان رسما مسئولیت احیای ارکستر را به من سپرد و از همان زمان در رسانه‌ها و جشنواره‌های مختلف تهران و دیگر شهرها این موضوع را خاطر نشان کرد. در آن سال جلسات متعددی با مسئولان داشتم و برنامه‌های زیادی را برای ارکستر جدید پیش بینی کردم. فراخوان دادیم و با برگزاری یک آزمون بسیار جدی و حرفه‌ای از بین 140 نفر 72 نوازنده را برای ارکستر انتخاب کردیم. به‌طور رسمی در هفته سه تا پنج روز در دفتر ارکستربودم و به کارها و برنامه‌ریزی و حتی بررسی نت‌های کتابخانه و قابل استفاده شدنشان رسیدگی می‌کردم. اواخر سال در جلسه‌ای خواسته شد تا کار با ارکستر شروع شود، چون بودجه نیز مهیا بود، تنها شرط من برای شروع کار قرارداد بستن با نوازندگان بود؛ ولی متاسفانه تمام این زحمات و برنامه‌ها با یک تصمیم که در واقع یک نوع تسویه حساب شخصی معاونت وزارتخانه با من بود!!! نقش بر آب شدند و موقعیتی که پیش آمده بود تا ما بتوانیم یک ارکستر خوب با اصول حرفه ای به وجود بیاوریم و به تمام دردسرهای سی سال اخیر آن نقطه پایانی بگذرانیم از دست رفت و بعد از آن مشکل پشت مشکل به وجود آمد.
-
حالا یک سال از فعالیت دوباره‌ی ارکستر سمفونیک در ایران می‌گذرد، ارزیابی شما از این ارکستر چیست؟
به عقیده بسیاری از صاحب نظران از جمله خود من ارکستر سمفونیک تهران اصلا احیا نشده وبا این نوع عملکرد متاسفانه دیگر هیچگونه افتخاری نیست؛ چون هیچگونه شباهتی با یک ارکستر سمفونیک حرفه ای ندارد... ارکستر که جای باند بازی نیست...کجای این ارکستر حرفه ای است که دوستان در بوق و کرنا میکنند؟؟؟ اجراهای فوق العاده ضعیف که خود نوازندگان با تجربه نیز اذعان دارند...هماهنگی‌های ضعیف‌تر که همواره بر گردن مسئولان می‌اندازند.... رفتارهای توهین آمیز با نوازندگان. برنامه‌ریزی های غلط بدون در نظر گرفتن بودجه و امکانات... اینکه من نوعی بخواهم در یکسال 50 برنامه داشته باشم در حرف مهم نیست ...باید به این موضوع فکر کرد که آیا با امکانات حاضر قابل دسترسی است؟ متاسفانه همه ظاهر سازی بود...آزمون دروغی که با عجله گذاشته شد، آن هم بلافاصله بعد از یک تمرین طولانی ارکستر و حالا متن آزمون این بوده هر چه دلتان می‌خواهد بزنید. آنهم فقط چند دقیقه! برنامه سالیانه‌ی را اعلام کردند که اغلب آنها اجرا نشد...رهبران ارکستر و سولیست‌هایی که به صورت شفاهی به همکاری دعوت شدند؛ ولی هیچگونه قراردادی با آنها منعقد نشد و خیلی از آنها آمدند و پشت درهای بسته ماندند. در حال حاضر دو تن از این دعوت شدگان پشت در مانده هم اکنون در تهران هستند.
-
یکی از مشکلات ارکستر سمفونیک در دوره‌های متفاوت – قبل و بعد از تعطیلی- محدودیت‌های مالی است. با توجه به اینکه شما در بسیاری از ارکسترهای دنیا فعالیت کرده‌اید، ساز و کار آنها در مواجهه با چنین موضوعی چیست و فکر می‌کنید که چه اقدامی می‌توان در این خصوص انجام داد تا این مشکل مرتفع شود؟
بودجه‌ای که در آذرماه 93 زمانی‌که من مسئولیت احیای ارکستر را عهده دار بودم برای سال 94 اعلام کرده بودند، با تخمین من برای حقوق دو سال نوازندگان ارکستر کافی بود؛ ولی وقتی شخصی می‌آید و از موقعیت‌ها حداکثر سوء استفاده را می‌کند، دیگر بودجه ای باقی نمی‌ماند. به عنوان مثال در همه جای دنیا مدیر هنری و رهبر دائمی ارکستر یک نفر بوده و یک قرارداد برای هر دو کار امضا می‌کند، حالا اگر بیایند با شخصی قرارداد امضا کنند به عنوان مدیر هنری و همان شخص هر بار کنسرتی را اجرا می‌کند به او حق الزحمه‌ی اضافی به عنوان رهبر مهمان بدهند در نتیجه او سعی می‌کند، کنسرتهای متعددی را برنامه ریزی کرده بدون اینکه وقت کافی برای آماده کردن ارکستر داشته باشد و یا اینکه یکسال تمام در هتل به حساب صندوق ارکستر بماند یا دائم به خارج سفر کرده و مخارج آنرا به صندوق ارکستر تحمیل کند. نوازنده از ترکیه بیاورد و تمام مخارج سفر و اقامت آنان را به اضافه‌ی حق الزحمه بپردازد. در مواردی دیده شده که نوازندگان بهتری در ایران وجود داشتند مثلا برای سازهای فاگوت و یا توبا....و خیلی از خرج‌های بیهوده دیگر ...خب معلوم است که وضع از این بهتر نمی‌شود. در اینجا باید توضیح بدهم که در همه جای دنیا اتفاق می‌افتد که ارکسترها میهمان‌هایی برای نوازندگی یا رهبری ارکستر دعوت میکنند و در آن چند روز، تمام مخارج سفر و اقامتشان از صندوق ارکستر پرداخت میشود؛ ولی در هیچ جای دنیا به رهبر و یا مدیر هنری دایمی ارکستر تمام مخارج زندگی و سفر او پرداخت نمی‌شود و تمام اینها به عهده ی خود اوست. تمام اینها و شاید اتفاقات دیگری که در پشت پرده افتاد، باعث شدند که امسال بودجه ی پیش بینی شده برای کار ارکستر کفایت نکند. نجات این ارکستر فقط زمانی ممکن است که یک مدیر هنری آگاه به مشکلات و برنامه ریز، با توجه به امکانات داشته باشد... در غیر این صورت همین جریانی میشود که وجود دارد.
-
یکی از مهمترین مشکلات ارکستر سمفونیک در این مدت بحران مخاطب روبه‌رو بوده است. اصلا موسیقی کلاسیک در ایران میتواند مخاطبان گسترده داشته باشد؟ ارکستر چطور؟
یکی از دلایل بزرگ بحران مخاطب درسالی که گذشت این بود که رهبر ارکستر به شعور مخاطب رسما توهین میکرد... این توهین به اعتقاد من یعنی برنامه‌ای را روی صحنه ببری که اصلا آماده نیست و این موضوع را حضار به وضوح در سالن احساس کنند، به عنوان مثال ارکستری که هفته‌ها وقت برای آماده کردن برنامه را داشته، روی صحنه برده شود و بعد مردم بشنوند که: «ببخشید ما این برنامه را در دو روز برای شما آماده کرده‌ایم و ارکستر هنوز نمی‌تواند خوب اجرا کند.» خود اجرا هم حکایت از عدم آمادگی کافی بکند. این نوع جدی نگرفتن کار خودش یکی از دلایل عدم استقبال مردم از کنسرتها میتواند باشد، کسانی‌که این نوع موسیقی را دوست دارند اطلاع و توقعشان نیز در حد علاقه‌ان است. مخاطب پس از یک روز کاری خسته کننده با گرفتاری‌های روزمره و با خرید بلیت‌های گران قیمت به سالن کنسرت می‌آید آنهم ساعت 9 شب و با این شرایط از رهبر ارکستر این حرف‌ها را باید بشنود و بعد یک اجرای ضعیف با مشکلات زیاد را تحمل کند و حال سوال این است، کنسرتی که آماده نیست چرا باید روی صحنه برود؟ آیا این توهین به شعور مخاطب نیست؟ ضبط هایی از اجرای زنده امسال ارکستر برای من آورده‌اند که واقعا اجراهای بد و ضعیفی بودند و اینطور اجراها را باید یک چیزی هم دستی به مردم داد تا بیایند و گوش کنند. برای من و بسیاری از مخاطبان موسیقی سمفونیک این سوال پیش آمده که چرا مسئولان تحمل میکنند که شخصی بیاید و جلوی مردم مهمل گفته و آبروی نوازندگان ارکستر و مدیران بنیاد را ببرد؟
-
بسیاری بر این اعتقاد هستند که از نظر فنی ارکستر سمفونیک تهران در این مدت با رشد بسیاری همراه بوده است. نظر شما در این میان چیست؟
در سال 94 کنسرتها علی الرغم تبلیغات فریبکارانه در سطح بسیار پایینی بودند، حتی نوازندگان باسابقه و بسیاری از موسیقی‌دانان نیز بر این باورند که اجراها بسیار ضعیف بود. با اینکه زمان زیادی برای آماده کردن برنامه وجود داشت بسیاری از کنسرتها با عجله و نا آرامی و بدون آمادگی کافی اجرا شدند،بعضی از اجراها در سطح ارکسترهای بچه‌های مدارس موسیقی در اروپا هم نبودند.البته با حرف‌ها و تبلیغات مردم فریبانه سعی شد این موضوع را وارونه جلوه دهند ولی حقیقت چیز دیگری بود.
-
در این مدت از شما بارها به عنوان رهبر مهمان دعوت شده است و شما نپذیرفتید؛ چرا؟
اوایل سال 94 از من دعوت شد تا با ارکستر همکاری کنم و من بی درنگ آنرا رد کردم.. نامه دعوت به امضای شخصی بود که در تمام مدتی که من پیگیر احیای ارکستر بودم آنطرف مرز نشسته بود و چند نفری را هم تشویق میکرد که از کارهای انجام شده ما در جراید و اینترنت به‌شدت به‌طور مستقیم و یا غیر مستقیم انتقاد کنند؛ ولی کاملا آشکار بود که نخ آن افراد به‌دست چه کسی کشیده میشود. کسی که اینگونه رفتارغیر هنری و جاه طلبانه داشته باشد باید بسیار بی شرم باشد که چنین دعوتی را از من بکند. من در آن زمان و حتی حالا بیشتر منتظر عذرخواهی از طرف آن کسانی بودم و هستم که عجولانه و تحت تاثیر عده ای خیانت کار به هنر و بخصوص به موسیقی سمفونیک در ایران چنین تصمیم ناخردمندانه ای را اتخاذ کردند.
دیدگاه‌ها
کنسرتها ی ارکستر سمفونیک تهران سطح بسیار پایینی دارندو متاسفانه قیمت بلیط ها این قدر بالا هستند که اکثر مخاطبان موسیقی کلاسیک قادر به تهیه بلیط نیستند. در اروپا میشه بلیط اجرا ی ارکستر های سمفونیک را با قیمتی بسیار کمتر تهیه کرد.چه جوری میشه که فرهنگ وهنر توی این مملکت پیشرفت کته؟
وقتکی که اکثر مردم نیاز های زندگی شان را به سختی تامین می کنند ایا پولی برای خرید بلیط گران قیمت باقی میماند؟ کنسرت های ارکستر سمفونیک تهران برای قشر پول دار جامعه مناسب تر است و حتی قشر متوسط جامعه هم نمیتوانند هزینه ان را پرداخت کنند.تعجب میکنم که اقای علی رهبری اجراهای ضعیف ارکستر را تمجید می کند.کسی که این همه تجربه و تخصص داره برای چی به شعور مخاطبان توهین میکنه؟مردم بهترین اجرا ها را در خانه با بهترین کیفیت می توانند گوش کنندو فرق بین اجرای خوب با بد را تشخیص میدهند.ارکستر سمفونیک تهران حتی ارکستر درجه 3 هم نیست و برای حرفه ای شدن نیاز به امکانات و نوازنده های حرفه ای دارد.
مهم ترین اشتباه منوچهر صهبایی این است که بجای اعتراض به کسانی که با ایشان بد رفتاری کردند و غیر اخلاقی رفتار کردند، خود غیر اخلاقی رفتارکرد و با بیان انتقادات نادرست و بد گویی سعی کرد موقعیت علی رهبری را تضعیف کند.
به باور من چنانچه استعفای آقای رهبری پذیرفته شود شانس پروفسور دکتر دکتر منوچهر صهبایی برای بازگشت به ارکستر سمفونیک تهران نزدیک به صفر است.
من کاری به حرف های جناب صهبایی ندارم، ولی وقتی در جشنواره امسال به دیدن کنسرت ارکستر سمفونیک رفتم بی نهایت از اجرای ضعیف آنها جا خوردم، آن هم با وجود علی رهبری و آن رزومه و سابقه. درست است که نباید ارکستر ملی را با سمفونیک مقایسه کرد ولی به نظر من ارکستر ملی کیفیت و صدادهی بسیار بالاتری دارد.
ملتی که هیچ وقت موسیقی کلاسیک به خود ندیده ٬ ملتی که حتی موسیقیدانانش دانشی کاملا محدود در موسیقی کلاسیک دارند به راحتی به خود اجازه میدهند که راجع به کیفیت اجراهی یک ارکستر نقد بنویسند. اصلا کاری به آقای رهبری نداریم . جای سوال دارد که چطور آقایان منتقد که حتی دسترسی به پارتیتور هکتور برلیوز در ایران ندارند و حتی یکبار از اول تا آخر پارتیتور را حتی اجمالی مطالعه نکردند و تمام سوادشان به گفتن کلمه ضعیف است خلاصه میشود چنین نقد های تخریبی مینویسند.
ملتی که اسطوره اش مرتضی پاشایی است و نوازندگان حرفه ایش شبها در استودیو بابا کرم میزنند ٬ راجع به کیفیت اجرای هکتور برلیوز نقد فلسفی مینویسد که حتی یکبار هم آنرا نشنیده اند.
چنین ملتی هستیم ما.
آقای صهبایی شما که قبلا مدیر ارکستر سمفونیک تهران بودید چه افتخاری برای این ارکستر کسب که الان مجدد میخواهید برای آن کسب کنید؟ ایا در زمان شما ارکستر همانند برلین فیلارمونیک صدا میداد؟
فیلم اجراهای شما که در آن کاملا واضح است که حتی کمترین تجربه ای دردادن اف تاکت که مقدماتی درس در رهبری ارکستر هست ندارید باعث خجالت خود شما نیست.
شما که توانایی بالایی در نوازندگی ابوا دارید چرا به این توانایی بسنده نمیکنید و چه اصراری دارید که خود را رهبر ارکستر یا آهنگساز جا بزنید؟
اینجانب به شخصا با ارکستر سنت گالن که آقای صهبایی مدعی هستند که با ارکستر بیش از ۱۰۰۰ برنامه رهبری کردند مکاتبه کردم ٬ این ارکستر در جوابیه ای رسمی اعلام کرد که این هیچ وقت به عنوان رهبر با این ارکستر همکاری نکرده. متن این نامه در اختیار من اگر سایت موسیقی شهامت انتشار آن را دارد به همراه این نامه ارسال میکنم.
آقای صهبایی لطفا در کاری که هیچ تخصصی در آن ندارید اظهار نظر نکنید.
موفق باشید
پرویز یحیوی
وین ٫ اتریش
Dear Mr. Yahyavi
Mr. Sahbai was employed here as an oboe player. He never conducted the Sinfonieorchester St. Gallen, neither with concert programmes, nor with musictheatre productions.
Sincerely yours,
Maja Geigenmüller
***********************************
Sinfonieorchester St. Gallen
Orchesterdisposition
Museumstrasse 2
CH - 9004 St. Gallen
Tel +41 (0)71 242 07 12
www.sinfonieorchestersg.ch
اقاى يحيوى، شما لطفا برويد سنتورتون را بزنيد! مريضى رهبرى روى شما تاثير گذاشت. فكر مى كنم داستان زندگى شما و رهبرى خيلى شبيه بهم است. هردو موسيقى ايرانى ياد گرفته و بدون بلد بودن يك ساز موسيقى كلاسيك سعى مى كنيد "رهبرى " كنيد. رهبرى كردن ياد گرفتن موسيقى با "يو تيوب" نيست و فهم بالايى مى خواهد و فقط دست تكان دادن نيست. من بهتو پيشنهاد مى كنم سعى كني روى پاى خود بايستيد و از نوچه ى رهبرى بودن دست بر داريد.
اقاى يحيوى، منصف باشيم و فراموش نكنيم كه اقاى صهبايى حداقل كار نوازندگى ابوا را بلدند بر عكس رهبرى كه هيچ چيزى را بلد نيست و اداى رهبرى كردن را در مياورد. انهاى كه در كار رهبرى واردند اينرا متوجه ميشوند. در ضمن اگر دقت كرده باشيد ايشان نوشته اند كه اهنگسازى نى كنند. در حالى كه اقاى رهبرى مى گويد كه اهنگسازى مى كند در حالى كه انطور كه فاش شده قطعه هاى اقاى رهبرى را كسان ديگرى نوشته اند.
به نظر من اول باید بییایند شفاف سازی کنند که تا حالا چه قدر بودجه برای ارکستر سمفونیک تهران خرج کرده اند. از زمان امدن اقای رهبری جه قدر پول خرج شده ؟ایا کسی پاسخ گو هست که چه قدر از این بودجه برای دستمزد نوازندگان پرداخت شده؟ چرا نمی گویند چه قدر از این بودجه برای دستمزد اقای علی رهبری خرج شده؟
برای ارکستر سمفونیک تهران نیاز به نوارنده حرفه ای دارد و بهتر است دوباره فرا خوان بدهند و ازمون سخت و حرفه ای بگدارند نه این که هر کسی را که دوست دارند انتخاب کنند.بهتره برای ازمون از یک رهبر بزرگ خارجی استفاده کنند که جای هیچ گونه تردیدی در انتخاب نوازندگان نباشدو مهمترین مساله حقوق نوازندگان هست که اگر حقوقشان کم با شد ارکستر هیچ وقت حرفه ای نخواهد شد.با این حقوق کم از نوازنده توقع چه چیزی دارند؟
ایشان که هیچ کدام از اجراهای ارکستر سمفونیک را نیامدند ببینند چطور اینگونه قضاوت می کنند؟
ضمنا اگر راست می گویند از جایی که قبلا در آن جا ارکستری را رهبری کرده اند یک نامه رسمی تایید ارائه کنند که حداقل یک ماه رهبر یک ارکستر درجه پنجم بوده اند !!!
چرا که همه این ادعاهای رهبری ارکستر در خارج از کشور توسط ایشان توهمی بیش نیست
متاسفانه در بین رهبران ارکستر ایرانی اشخاصی هستند که نه تنها دارای شرایط لازم برای رهبری ارکستر نیستند بلکه هیچ کدام از این مراحل را طی نکرده اند و صرفا با نوشتن عناوین و مطالبی غیر واقعی رزومه خود را مشابه رهبران بین المللی تنظیم و مکتوب کرده و با کمک چند مدیربرنامه پر نفوذ از بی اطلاعی رسانه ها ٬ مسئولین و مردم استفاده کرده و خود را یک رهبر حرفه ای بین المللی معرفی کرده اند.
هرگونه حمایت از این افراد تهدیدی جدی برای آینده ارکسترها وضعیت موسیقی ایران خواهد بود.
به همین دلیل خطر اینکه افراد دیگری نیز از این فرصت استفاده کرده و بدون گذراندن این مراحل دشوار ٬ به نادرستی و با عناوین جعلی رزومه خود را در ایران به مردم و وزارت فرهنگ و ارشاد ارائه دهند بسیار زیاد شده است.
به همین دلیل مدتی است که اینجانب و چند دانشجوی دیگر مشغول تحقیقاتی در مورد رزومه چندین رهبر ارکستر در ایران شده ایم و متاسفانه به نتایج بسیار ناخوشایند و غیر منتظره ای رسیده ایم
رزومه های غیر واقعی اقایان منوچهرصهبایی و شهداد روحانی
در رزومه آقای صهبائی این مطاب مهم درج شده که ایشان ۱۲ سال در ارکستر سنت گالن در سوئیس نوازندگی و رهبری ارکستر داشته اند که حاصل این همکاری هزار کنسرت ٬ باله ٬ اپرا و کنسرتهای مذهبی بوده. با استناد به لینک زیر:
http://www.sahbai.com/bio.html
با تماسی که با این ارکستر گرفته شده ٬ ارکستر سنت گالن در جوابیه ای کاملا رسمی اعلام کرده که از این شخص هیچگاه برای رهبری ارکستر دعوت یا استفاده ای نشده و این مطلب مهم کاملا نادرست میباشد و آقای صهبائی چندین سال فقط نوازنده ابوا در ارکستر سنت گالن بودند.
با تحقیقات مفصل دیگر به این نتیجه رسیده ایم که اغلب مطالب نوشته شده در رزومه این شخص به نوعی دگرگون شده و غیر واقعی میباشد و اگر نه ایشان میتوانند با ارائه مدارک رسمی از خود دفاع کنند.
در مورد رهبر ارکستر دیگر آقای شهداد روحانی ٬ نوشته شده که ایشان در آکادمی شهر وین رشته رهبری ارکستر را به اتمام رسانده و مدیر هنری ارکستر سمفونیک کوتا در آمریکا بوده و هستند ٬ اما با تحقیقات بدست آمده و مدارکی که در دست میباشد ٬ آکادمی وین (که هم اکنون دانشگاه شده) و مدرسه موسیقی کوتا این مطالب را جعلی و نا درست میدانند.
http://www.shardad.com/#!bio/cee5
اینجانب بر حسب اتفاق در حین مطالعه رزومه آقای روحانی با نام ارکستر سمفونیک کوتا برخورد کردم و چون تا به حال این اسم را نشنیده بودم و به قصد تماس با ایشان، راجع به آن تحقیق و مکاتبه کردم. اما طی مکاتباتی متوجه شدم« کوتا » نام یک کالج موسیقیست و در این کالج یک ارکستر دانشجویی بیشتر وجود ندارد و مدتهاست که رئیس و تنها رهبر آن آقایی به نام یوهانس مولر ستوچ است که ایشان نه تنها آقای شهرداد روحانی را نمی شناختند بلکه کاملا حضور ایشان را تکذیب کردند
Cota Symphony Orchestra
Http://Www.csulb.edu/Colleges/Cota/
Http://Www.csulb.edu/Depts/Music/Strings/Johannes_muller.html
Johannes Müller-Stosch
Http://Www.csulb.edu/Depts/Music/Main/Faculty.html#M-R
به همین ترتیب تصمیم گرفتم تحقیقات کاملی در مورد رزومه ایشان و همینطور دیگران انجام دهم که متاسفانه اغلب موارد ذکر شده در رزومه ها با دال بر مدرک به همین منوال است.
بطور مثال ایشان هیچ وقت ارکستر هایی مثل نیوجرسی یا سن دیه گو را با دال مدرک رهبری نکردند یا اینکه به ارکستر ایندیانا پولیس دعوت نشدند بلکه ارکستر اجاره شده و همچنین خیلی موارد دیگر.
با کمی تحقیق متوجه میشوید که آقایان شهداد روحانی و صهبائی که اکنون در دهه ۶۰ از زندگی خود را سپری میکنند تا به حال به جز ارکستر سمفونیک تهران و یا ارکسترهای اجاره ای ٬ حتی ۱۰ بار هم برای کنسرت کلاسیک به هیچ ارکستری با قرارداد دریافت حقوق دعوت نشده اند و هیچ مدرکی درباره رهبریشان با ارکستر های ذکر شده در رزومه شان وجود ندارد البته با توجه به رزومه آنها این رقم باید طبیعتا بالای ۱۰۰ قرارداد باشد٬
لطفا توجه بفرمایید که کار معمول یک رهبر واقعی در اروپا مسئله رهبری اپرا است که این افراد هیچ وقت به رهبری آن دعوت نشده اند.
متاسفانه به این دلیل نه تنها هیچ برخوردی با این افراد نشده بلکه همیشه تحت حمایت هم قرار گرفته اند ٬ بزرگنمایی و غیرواقع گفتن هایی به شکلی فراگیر ٬ موسیقی ایران را دچار پسرفت و نابودی کرده و این دروغگویی به شکل یک اخلاق درآمده بخصوص برای نسل جوان.
اقاى پرويز،
چه كار خوبى كه تحقيق مى كنيد. پس لطفا در باره ى اقاى رهبرى هم تحقيق كنيد چون كه بنظر ميايد كه ايشان هم خيلى دروغها گفته اند و اصلا مدركى از وين ندارند. بنظرم خوب هست كه ازشون بخواهيد مدارك اكادمى وين را به رسانا ها نشان بدهند البته بايد كارشناسها دقت كنند كه مداركى جعلى نشان ندهد. تمام حقه بازيها ى اقاى رهبرى را هم ممنون و مديون رژيم شاه و پهلبد هستيم كه ايشا ن را اوردند و گفتند كه اقاى على رهبرى اكادمى وين درعرض سه سال با بهترين نمره ها در اهنگسازى و رهبرى به پايان رسانده. هر كسى كه در خارج تحصيل كرده مى داند كه چنين چيزى نمى تواند واقعيت داشته باشد. انهم با توجه به اينكه رشته ى ايشان موسيقى ملى بوده!
يكى از مواردى كه بايد به ان توجه كرد اينست كه ٦٠ نوازنده ى اصلى اركستر از اركستر رفتند و باعث اين حركت رفتار بد و وارد نبودن به كار رهبرى اقاى على رهبرى بود و اين حرص و جوشى كه على رهبرى الان مى خورد به دليل پول هنگفتيست كه ايشان از طريق اينكار به جيب ميزند و نه اينكه دلش براى اركستر سوخته ويا براى موسيقى ايران. چرا وقتى كه نوازنده هاى اركستر ماه ها پول نميگرفتند ايشان صدايشان در نمى امد؟ در ضمن اگر ايشان مى تواند كارهاى خوب در خارج كشور بكند چرا اصرار دارد كه كارش را از دست ندهد و همه ى نوچه هايش را دوباره بكار انداخته؟ بنظر نمى ايد اگر كسى بتواند در نزديكى خانواده و چهار بچه اش كار كند ان امكان را استفاده نكند و ترجيح بدهد ٥٠٠٠ كيلومتر دور تر كار كند انهم در اين سن وسال. در ضمن فقط براى اطلاع كسانى كه مطلع نيستند و يا نوچه هاى على رهبرى كه فكر مى كنند كسى حاليش نيست: اركستر انتاليا اينتر ناسيونال نيست و سطح بسيار پايينى دارد. حالا هى رهبرى پز بده!
افزودن یک دیدگاه جدید