به پاس نیم قرن فعالیت هنری استاد فرامرز پایور منتشر شد
اثری با خوانندگی محمدرضا شجریان، ادیب خوانساری، محمودی خوانساری و محمود کریمی منتشر شد
موسیقی ما - امروز ۱۸ آذر ماه سالروز درگذشت استاد «فرامرز پایور» است، حالا به پاس نیم قرن فعالیت هنری فرامرز پایور، اثری با همت «ارفع اطرایی» به انتشار درآمده است که در آن خوانندگانی چون محمدرضا شجریان، ادیب خوانساری، محمودی خوانساری و محمود کریمی قطعاتی را اجرا کردهاند، این اثر را انتشارات «ماهور» به بازار عرضه کردهاند.
در این اثر «سهگاه» با خوانندگی ادیب خوانساری، محمودی خوانساری و محمود کریمی به همراه تصنیف «ملکا» با خوانندگی «محمدرضا شجریان»، چهارگاه با خوانندگی «عبدالوهاب شهیدی»، پیغام سروش با آواز «شهرام ناظری» آمده است.
این مجموعه که ۱۷ قطعهٔ مختلف از آثار استاد فرامرز پایور را گرد هم میآورد با همکاری خانم «ارفع اطرایی» و به پاسِ پنجاه سال فعالیت استاد پایور تهیه شده است. از جمله قطعات این اثر میتوان به قطعهٔ پوپک در دشتی، قطعاتی در سهگاه، ابوعطا، شور، یک رِنگ در همایون، سه تصنیف و نیز پیش درآمدِ حبیب سماعی در چهارگاه اشاره کرد. در این مجموعه اساتیدی چون حسین تهرانی، محمد اسماعیلی، علی اکبر شهنازی، محمود کریمی، ادیب خوانساری، محمدرضا شجریان، اصغر بهاری، هوشنگ ظریف و شهرام ناظری از هنرمندانی هستند که در این مجموعه حضور دارند. متنِ دفترچهٔ سی دی، نوشتهٔ ارفع اطرایی، به ویژگیهای اجرایی، روش تدریس و خصوصیات آثار استاد پایور میپردازد.
«فرامرز پایور» از سال ۱۳۳۳، کار خود را در وزارت فرهنگ و هنر آن زمان و از سال ۱۳۳۷ آموزش سنتور را در هنرستان عالی موسیقی ملی آغاز کرد. او اولین سنتورنوازی بود که روی سنتور، نواسازی میکرد و تنها در پی بداههنوازی نبود. به بیان دیگر، نخستین آهنگسازی بود که ساز تخصصی او، سنتور بود. او سپس هارمونی و کمپوزیسیون را در کلاس استاد بزرگ آن زمان، امانوئل ملیک اصلانیان آموخت. در سال ۱۳۴۱ برای ادامه تحصیلات کلاسیک خود، از طرف وزارت فرهنگ و هنر به انگلستان فرستاده شد. از دانشگاه کمبریج در زبان و ادبیات انگلیسی دانشنامه گرفت و در تمام این سالها تلاش فراوانی در جهت معرفی موسیقی ایرانی و سنتور به محافل دانشگاهی انگلستان انجام داد که برنامههای دلپذیری از آن سالها در آرشیو رادیو بیبیسی وجود دارد. در این سالها، برای شناساندن موسیقی اصیل ایرانی، از طرف دانشگاه لندن و دانشگاه کمبریج از او خواسته شد تا کنفرانسهایی در این زمینه همراه با ساز خود ترتیب دهد. همه این کنفرانسها با موفقیت انجام شد و از سوی این دانشگاهها به دریافت جوایزی نائل شد. بازگشت پایور از انگلستان، همزمان با آغاز برگزاری جشنهای هنر شیراز بود. او همه ساله با گروه اساتید و گروه نوازندگان فرهنگ و هنر، نمونههای ارزندهای از آثار بزرگان موسیقی ملی و نیز آثار خود را در این جشنها اجرا میکرد. پایور در سال ۱۳۴۷ از وزارت دارایی به وزارت آموزش وپروش (سازمان مبارزه با بیسوادی) منتقل و در سال ۱۳۵۵ بازنشسته شد، همچنین محمدرضا شجریان، استاد کنونی آواز ایران، در سال ۱۳۵۰ با استاد پایور آشنا شد و یادگیری سنتور و ردیفهای آوازی را با ایشان دنبال کرد.
در این اثر «سهگاه» با خوانندگی ادیب خوانساری، محمودی خوانساری و محمود کریمی به همراه تصنیف «ملکا» با خوانندگی «محمدرضا شجریان»، چهارگاه با خوانندگی «عبدالوهاب شهیدی»، پیغام سروش با آواز «شهرام ناظری» آمده است.
این مجموعه که ۱۷ قطعهٔ مختلف از آثار استاد فرامرز پایور را گرد هم میآورد با همکاری خانم «ارفع اطرایی» و به پاسِ پنجاه سال فعالیت استاد پایور تهیه شده است. از جمله قطعات این اثر میتوان به قطعهٔ پوپک در دشتی، قطعاتی در سهگاه، ابوعطا، شور، یک رِنگ در همایون، سه تصنیف و نیز پیش درآمدِ حبیب سماعی در چهارگاه اشاره کرد. در این مجموعه اساتیدی چون حسین تهرانی، محمد اسماعیلی، علی اکبر شهنازی، محمود کریمی، ادیب خوانساری، محمدرضا شجریان، اصغر بهاری، هوشنگ ظریف و شهرام ناظری از هنرمندانی هستند که در این مجموعه حضور دارند. متنِ دفترچهٔ سی دی، نوشتهٔ ارفع اطرایی، به ویژگیهای اجرایی، روش تدریس و خصوصیات آثار استاد پایور میپردازد.
«فرامرز پایور» از سال ۱۳۳۳، کار خود را در وزارت فرهنگ و هنر آن زمان و از سال ۱۳۳۷ آموزش سنتور را در هنرستان عالی موسیقی ملی آغاز کرد. او اولین سنتورنوازی بود که روی سنتور، نواسازی میکرد و تنها در پی بداههنوازی نبود. به بیان دیگر، نخستین آهنگسازی بود که ساز تخصصی او، سنتور بود. او سپس هارمونی و کمپوزیسیون را در کلاس استاد بزرگ آن زمان، امانوئل ملیک اصلانیان آموخت. در سال ۱۳۴۱ برای ادامه تحصیلات کلاسیک خود، از طرف وزارت فرهنگ و هنر به انگلستان فرستاده شد. از دانشگاه کمبریج در زبان و ادبیات انگلیسی دانشنامه گرفت و در تمام این سالها تلاش فراوانی در جهت معرفی موسیقی ایرانی و سنتور به محافل دانشگاهی انگلستان انجام داد که برنامههای دلپذیری از آن سالها در آرشیو رادیو بیبیسی وجود دارد. در این سالها، برای شناساندن موسیقی اصیل ایرانی، از طرف دانشگاه لندن و دانشگاه کمبریج از او خواسته شد تا کنفرانسهایی در این زمینه همراه با ساز خود ترتیب دهد. همه این کنفرانسها با موفقیت انجام شد و از سوی این دانشگاهها به دریافت جوایزی نائل شد. بازگشت پایور از انگلستان، همزمان با آغاز برگزاری جشنهای هنر شیراز بود. او همه ساله با گروه اساتید و گروه نوازندگان فرهنگ و هنر، نمونههای ارزندهای از آثار بزرگان موسیقی ملی و نیز آثار خود را در این جشنها اجرا میکرد. پایور در سال ۱۳۴۷ از وزارت دارایی به وزارت آموزش وپروش (سازمان مبارزه با بیسوادی) منتقل و در سال ۱۳۵۵ بازنشسته شد، همچنین محمدرضا شجریان، استاد کنونی آواز ایران، در سال ۱۳۵۰ با استاد پایور آشنا شد و یادگیری سنتور و ردیفهای آوازی را با ایشان دنبال کرد.
منبع:
اختصاصی سایت موسیقی ما
تاریخ انتشار : چهارشنبه 18 آذر 1394 - 15:18
افزودن یک دیدگاه جدید