ادای دین کارگردانِ کلارینت نواز به یکی از افسانههای موسیقی معاصر
وودی آلن و گروه موسیقیاش برای کوئینسی جونز نواختند
وودی آلن (Woody Allen) به همراه بند جزی که او را همراهی میکنند در لسآنجلس برای کوئینسی جونز که در میان تماشاچیان بود ساز زدند و با تشویق مفصلی از جانب مخاطبان روبهرو شدند.
وودی آلن روز هشتم اگوست اجرای خود را در سالن اورفیوم لسآنجلس خاتمه داد و به سبک مخصوص خودش از تماشاچیان قدردانی کرد: «برای آنها که قبلا هم ما را دیدهاند، متوجه خواهید شد که من هیچ پیشرفتی نکردهام.»
اما قهقهه خنده تماشاچیان، نور موبایلهایی که فیلم میگرفتند، تشویق طولانی و پر شور حاضرانی که به احترامش ایستاده بودند و دو آنکوری که اجرا شد همگی حاکی از آن است که هیچ کس در میان جمع با حرف او موافق نبود. البته تصویر وودی آلن روی صحنه درحال کلارینت نواختن تصویر جدیدی نیست (سالهاست که او در لسآنجلس و هر از گاهی در هتل کارلایلِ نیویورک برای مردم ساز میزند) اما برای ساکنین لسآنجلس این پیشنهاد از طرف ندرلندر (نهاد کنسرتگذار امریکایی) بسیار دوستداشتنی بود: «وودی آلن به همراه بند جَز نیواورلینیاش»
الن که طبق معمول یک پیراهن دکمهدار آبی رنگ با شلوار خاکی به تن داشت پشت میکروفون ایستاد و درباره سبک موسیقی ای که اجرا میکردند گفت: «ما این سبک موسیقی را اجرا میکنیم چون دوستاش داریم. آدمهای کمی در دنیا هستند که چنین سبکی را می شناسند. مثل این است که توری بگذارید و سرود کلیسایی رومی اجرا کنید»
آلن در ادامه جزئیات بیشتری را درباره این سبک موسیقی برای مخاطبین توضیح داد و بعد اعضای گروه را معرفی کرد. دو آهنگ بعدی زمانی اجرا شدند که مهمانی ویژه جمعیت را غافلگیر کرد. کوئینسی جونز (Quincy Jones) که دو خانم او را همراهی میکردند از راهروی میانی وارد سالن شد و در میانه ردیف چهارم روی صندلیاش نشست. وقتی جونز و همراهانش وارد سالن شدند نود دقیقه از اجرای آلن و گروهش میگذشت اما آنها به اندازه کافی خوششانس بودند تا شاهد سی دقیقهی دیگر از اجرای این گروه باشند. اما چه چیزی جونز را به مرکز شهر کشانده بود؟
نماینده جونز در پاسخ به این سوال به هالیوود ریپورتر گفت: «هرچند آلن و جونز هیچوقت با هم همکاری نکردهاند اما سالیان سال است که دوست هستند. او [جونز] برای آلن احترام زیادی قائل است مخصوصا برای آلنِ موزیسین.»
همچنین جان برنهام (John Burnham) مدیر برنامهی آلن که در این اجرا حضور داشت در گفتگویی کوتاه به هالیوود ریپورتر گفت: «میتوانی شخصی را تصور کنی که یک فیلماش در سینماها درحال پخش است، فیلم دیگری را سه هفته دیگر کلید میزند، شویی را با آمازون آغاز کرده و حالا هم در حال برگزاری توری به همراه بندش است؟ بله کاملا غیرمتعارف است! چه کسی میتواند چهار کار را همزمان با هم انجام دهد؟»
کوینسی جونز یکی از معدود افسانههای زنده موسیقی سیاهان است، 82 سال دارد. جونز را به عنوان نوازنده، آهنگساز، تهیه کنند، برنامه ساز تلویزیون و رهبر ارکستر میشناسند. در سبکهای مختلفی از جمله جز، بلوز و سول آهنگسازی کرده است. او با 79 بار نامزدی در جایزه گرمی رکورد دار است و همچنین تا کنون 27 بار این جایزه را دریافت کرده است.
وودی آلن روز هشتم اگوست اجرای خود را در سالن اورفیوم لسآنجلس خاتمه داد و به سبک مخصوص خودش از تماشاچیان قدردانی کرد: «برای آنها که قبلا هم ما را دیدهاند، متوجه خواهید شد که من هیچ پیشرفتی نکردهام.»
اما قهقهه خنده تماشاچیان، نور موبایلهایی که فیلم میگرفتند، تشویق طولانی و پر شور حاضرانی که به احترامش ایستاده بودند و دو آنکوری که اجرا شد همگی حاکی از آن است که هیچ کس در میان جمع با حرف او موافق نبود. البته تصویر وودی آلن روی صحنه درحال کلارینت نواختن تصویر جدیدی نیست (سالهاست که او در لسآنجلس و هر از گاهی در هتل کارلایلِ نیویورک برای مردم ساز میزند) اما برای ساکنین لسآنجلس این پیشنهاد از طرف ندرلندر (نهاد کنسرتگذار امریکایی) بسیار دوستداشتنی بود: «وودی آلن به همراه بند جَز نیواورلینیاش»
الن که طبق معمول یک پیراهن دکمهدار آبی رنگ با شلوار خاکی به تن داشت پشت میکروفون ایستاد و درباره سبک موسیقی ای که اجرا میکردند گفت: «ما این سبک موسیقی را اجرا میکنیم چون دوستاش داریم. آدمهای کمی در دنیا هستند که چنین سبکی را می شناسند. مثل این است که توری بگذارید و سرود کلیسایی رومی اجرا کنید»
آلن در ادامه جزئیات بیشتری را درباره این سبک موسیقی برای مخاطبین توضیح داد و بعد اعضای گروه را معرفی کرد. دو آهنگ بعدی زمانی اجرا شدند که مهمانی ویژه جمعیت را غافلگیر کرد. کوئینسی جونز (Quincy Jones) که دو خانم او را همراهی میکردند از راهروی میانی وارد سالن شد و در میانه ردیف چهارم روی صندلیاش نشست. وقتی جونز و همراهانش وارد سالن شدند نود دقیقه از اجرای آلن و گروهش میگذشت اما آنها به اندازه کافی خوششانس بودند تا شاهد سی دقیقهی دیگر از اجرای این گروه باشند. اما چه چیزی جونز را به مرکز شهر کشانده بود؟
نماینده جونز در پاسخ به این سوال به هالیوود ریپورتر گفت: «هرچند آلن و جونز هیچوقت با هم همکاری نکردهاند اما سالیان سال است که دوست هستند. او [جونز] برای آلن احترام زیادی قائل است مخصوصا برای آلنِ موزیسین.»
همچنین جان برنهام (John Burnham) مدیر برنامهی آلن که در این اجرا حضور داشت در گفتگویی کوتاه به هالیوود ریپورتر گفت: «میتوانی شخصی را تصور کنی که یک فیلماش در سینماها درحال پخش است، فیلم دیگری را سه هفته دیگر کلید میزند، شویی را با آمازون آغاز کرده و حالا هم در حال برگزاری توری به همراه بندش است؟ بله کاملا غیرمتعارف است! چه کسی میتواند چهار کار را همزمان با هم انجام دهد؟»
کوینسی جونز یکی از معدود افسانههای زنده موسیقی سیاهان است، 82 سال دارد. جونز را به عنوان نوازنده، آهنگساز، تهیه کنند، برنامه ساز تلویزیون و رهبر ارکستر میشناسند. در سبکهای مختلفی از جمله جز، بلوز و سول آهنگسازی کرده است. او با 79 بار نامزدی در جایزه گرمی رکورد دار است و همچنین تا کنون 27 بار این جایزه را دریافت کرده است.
منبع:
موسیقی ما
گردآوری و ترجمه:
تاریخ انتشار : شنبه 24 مرداد 1394 - 10:40
دیدگاهها
چرا موسیقی اونور و خوانندهاشون دنبال میشه بعد موسیقی زیر زمینی خودمون نباید ازش خبری باشه.فقط هم به امیر تتلو گیر میدید.که یکی از خوبای زیر زمینیه؟؟؟؟؟؟
افزودن یک دیدگاه جدید