موسیقی ما - «عثمان محمدپرست» نوازنده برجسته دوتار خراسان که پس از سکته‌ای خفیف، هم‌اکنون در بیمارستان «مهر» مشهد بستری است، امروز دوشنبه 21 اردیبهشت‌ماه از بیمارستان مرخص خواهد شد. او در گفت‌وگویی کوتاه با «موسیقی ما» می‌گوید: «بعد از مدتی کسالت به بیمارستان مراجعه کردم که پزشکان تشخیص دادند یک سکته‌ی قلبی را رد کرده‌ام و خدا را شکر اکنون در وضعیت خوبی به سر می‌برم. در این مدت نگران آن بودم که امکان نواختن ساز نداشته باشم که خدا را شکر این اتفاق نیفتاده و از این مسأله بسیار خوشحالم.»

او در پاسخ به این سوال که انتظارش از مسئولان دولتی چیست، می‌گوید: «تا صحبت از حمایت می‌شود، همه گمان می‌کنند باید به هنرمندان به خصوص هنرمندان نواحی، پولی پرداخت کنند. در حالی که واقعاً همه‌چیز پول نیست. شاید تعدادی از هنرمندان موسیقی نواحی در شرایط مالی خوبی به سر نبرند که حتماً باید از آنان حمایت شود؛ اما بخش مهمی از هنرمندانی که عمر خود را برای موسیقی صرف کرده‌اند، بیش از آنکه انتظار تأمین مادیات از مسئولان دولتی داشته باشند،‌ نیازمند حمایت‌های معنوی هستند و اینکه امکان‌ ارائه‌ی برنامه را برای آنان فراهم کنند. ما عمر خودمان را پای موسیقی گذاشته‌ایم. شاید خیلی‌ها بگویند که موسیقی حرام است؛ اما من می‌گویم که این موسیقی‌ای که ما اجرا می‌کنیم، می‌تواند راهی برای نزدیکی با خدا باشد.»

او همچنین به عیادت «علی مرادخانی» -معاون هنری وزارت ارشاد- اشاره می‌کند و می‌گوید: «او انسان بسیار خوبی است و بعد از عیادتی که از من انجام داد، احساس می‌کنم حالم بهتر است؛ چون انگار ما هنوز از یاد خیلی‌ها نرفته‌ایم.»
این در حالی است که خبرگزاری ایسنا امروز گزارشی از دیدار معاون هنری وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی با این نوازنده‌ی موسیقی مقامی منتشر کرده و در آن از قول مرادخانی آورده که قرار است، برنامه‌ای ویژه‌‌ی تجلیل از بزرگان حوزه موسیقی مقامی ایران در تالار وحدت تهران برگزار شود: «امیدواریم با برگزاری این مراسم بتوانیم گلچینی از بزرگان را داشته باشیم و به‌طور قطع، یکی از ستاره‌های حاضر در آن مراسم «عثمان محمد‍‌پرست» خواهد بود. البته باید بررسی شود که زمان مناسب برگزاری این مراسم چه‌ زمانی است، اما معمولاً این‌گونه مراسم‌ در اواخر تابستان و اوایل پاییز که فعالیت‌های هنری بیشتر و در واقع فصل هنری است، اتفاق می‌افتد. نباید گذاشت اوضاع به بحران برسد و آن زمان به فکر برگزاری مراسمی از این دست بیفتیم، البته مدتی قبل از استاد «محمدپرست» تجلیلی در مشهد به‌عمل آمد. امروز حال استاد محمد‌پرست نسبت به آنچه تصور می‌کردم، بهتر است و پرسنل بیمارستان نیز در مجموع از حال استاد محمد‌پرست احساس رضایت دارند.»

معاون هنری وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی بیان کرد: «همکاران در اداره فرهنگ و ارشاد خراسان‌ رضوی پیگیر این موضوع هستند و جویای وضعیت استاد محمد‌پرست هستیم که اگر احیاناً مواردی باشد که لازم به بررسی بیشتر باشد، چه در مشهد و چه در تهران انجام شود. استاد محمد‌پرست از دوستان قدیم من است که از سال 59 و از زمانی‌ که استاد در مستندی ساخته‌ی داریوش ارجمند دوتارنوازی کرد و من نیز مدیرکل تولید فیلم و امور سینمایی بودم، ما با هم در ارتباط هستیم. به‌دلیل صفای ذاتی و باطنی این مرد بزرگ، زمانی که با او رفاقتی آغاز می‌شود، این رفاقت تا همیشه ادامه پیدا می‌کند.»

«عثمان محمدپرست» از نوازندگان چیره‌دست «دوتار» است که در بداهه، پنجه‌ای غرورآفرین و یگانه دارد. استاد محمدپرست درباره شروع فعالیت‌های خود در عرصه موسیقی گفته است: «از دوازده یا سیزده سالگی با دوتار هم‌نواز شدم و روزها و شب‌ها بعد از فراغت از کار که جوهر هر مرد خوافی است، به سماع روحانی با خویشتن خویش می‌پرداختم و هیچ‌گاه استادی در این زمینه نداشتم. دوتار یعنی عشق، دوتار ساز آرام و ملایمی است که هم به نوازنده آرامش می‌دهد و هم به مردمی که علاقه‌مند به این ساز هستند.»

این استاد موسیقی مقامی، به کشورهای بسیاری مانند امریکا، آلمان، فرانسه و کره‌شمالی دعوت شده، اما خودش می‌گوید: «من به اجرای برنامه در یک کشور دیگر افتخار نمی‌کنم، بیشتر دوست دارم در خدمت مردم خودم باشم.» او هم‌اکنون در خواف مشغول مدرسه‌سازی و کشاورزی است و موسیقی خود را برای علاقه‌مندان به این نوع موسیقی اجرا می‌کند.