از سوی انتشارات ماهور منتشر شد؛
روایت درویشی از شاهنامه خوانی در مناطق مختلف ایران
موسیقی ما- مجموعه «شاهنامه خوانی در مناطق مختلف ایران» از سوی انتشارات ماهور منتشر شد. این اثر موسیقایی که در زمره آثار تولید شده در حوزه موسیقی نواحی ایران با گردآوری و پژوهش «محمدرضا درویشی» از سوی انتشارات ماهوربا مدیریت محمد موسوی منتشر شد.
محمدرضا درویشی در مقدمه نوشته شده برای این آلبوم آورده است: در شاهنامه سه دوره ی متمایز را می توان تشخیص داد: اساطیری، پهلوانی و تاریخی.
درویشی با توضیح هر یک از این سه دوره مینویسد: شاهنامه در عین آنکه نتیجه و ثمره ی نهضت بزرگ ملی ایرانیان در احیای مفاخر ملی بود خود نهضت تازه ای در نظم داستان های حماسی ایجاد کرد و یا به آن نهضت امکان ادامه ی حیات داد.
وی در بخش دیگری از این نوشته شاهنامه خوانی را اینگونه تعریف میکند: شاهنامه خوانی را می توان نوعی آیین خنیاگری دانست که از دیرباز به سه صورت در فرهنگ ایران رواج داشته است: ۱. شاهنامه خوانی زورخانه ای که توسط مرشد زورخانه به همراهی تمبک و زنگ زورخانه هنگام انجام ورزش باستانی در زورخانه ها اجرا می شد و هنوز هم می شود. ۲. نقّالی یا شاهنامه خوانی قهوه خانه ای که توسط نقّالان و شاهنامه خوان ها در قهوه خانه ها و محل های اجتماع مردم اجرا می شد... ۳. شاهنامه خوانی مجلسی که بیشتر در روستاها و ایلات و شهرهای کوچک رواج داشت و در شب نشینی ها و محافل اُنس اجرا می شد... نقل و نقّالی یکی از مشاغل ارباب فتوّت و جوانمردی بوده و این آیین، به نوبه ی خود، کلید ورود به آیین تصوف و عرفان بوده است.
علاقمندان به موسیقی نواحی ایران و خاصه حوزه شاهنامه و شاهنامه خوانی میتوانند این اثر را از مراکز فرهنگی تهیه کنند.
محمدرضا درویشی در مقدمه نوشته شده برای این آلبوم آورده است: در شاهنامه سه دوره ی متمایز را می توان تشخیص داد: اساطیری، پهلوانی و تاریخی.
درویشی با توضیح هر یک از این سه دوره مینویسد: شاهنامه در عین آنکه نتیجه و ثمره ی نهضت بزرگ ملی ایرانیان در احیای مفاخر ملی بود خود نهضت تازه ای در نظم داستان های حماسی ایجاد کرد و یا به آن نهضت امکان ادامه ی حیات داد.
وی در بخش دیگری از این نوشته شاهنامه خوانی را اینگونه تعریف میکند: شاهنامه خوانی را می توان نوعی آیین خنیاگری دانست که از دیرباز به سه صورت در فرهنگ ایران رواج داشته است: ۱. شاهنامه خوانی زورخانه ای که توسط مرشد زورخانه به همراهی تمبک و زنگ زورخانه هنگام انجام ورزش باستانی در زورخانه ها اجرا می شد و هنوز هم می شود. ۲. نقّالی یا شاهنامه خوانی قهوه خانه ای که توسط نقّالان و شاهنامه خوان ها در قهوه خانه ها و محل های اجتماع مردم اجرا می شد... ۳. شاهنامه خوانی مجلسی که بیشتر در روستاها و ایلات و شهرهای کوچک رواج داشت و در شب نشینی ها و محافل اُنس اجرا می شد... نقل و نقّالی یکی از مشاغل ارباب فتوّت و جوانمردی بوده و این آیین، به نوبه ی خود، کلید ورود به آیین تصوف و عرفان بوده است.
علاقمندان به موسیقی نواحی ایران و خاصه حوزه شاهنامه و شاهنامه خوانی میتوانند این اثر را از مراکز فرهنگی تهیه کنند.
منبع:
موسیقی ما
تاریخ انتشار : سه شنبه 20 آبان 1393 - 22:18
افزودن یک دیدگاه جدید