موسيقي ما- لي لارضايي: آهنگساز موسيقي تئاتر و فيلم كشورمان كه عمده فعاليت هاي خود را در راستاي توليد اين نوع موسيقي محدود كرده است با وجودي كه سالها جزو پركارها ي اين عرصه به شمار مي رفت، مدتهاست كه كم كار شده و حتي چند ماهي است كه آهنگي از وي منتشر نشده است.

سعيد ذهني با بيان اين مطلب در گفت و گو با موسيقي ما اعلام كرد: دليل تمامي اين بي كاري ها و كم كاري ها چيزي نيست جز شرايط كنوني كشور كه اميدوارم به زودي زود رفع شود. وضعيت كنوني اجتماعي، فرهنگي و سياسي كشورمان و قرار گرفتن در جريان انتخابات رياست جمهوري، عملا موسيقي را تعطيل كرده است. ضمن اينكه شرايط اقتصادي كشور نيز مزيد بر علت شد تا هيچ اثر موسيقايي روانه بازار موسيقي نشود، چون هيچ كس راضي نمي شد، هزينه كند و آلبومي منتشر كند كه مي داند در بازار نخواهد فروخت.

وي افزود: من با وجودي كه خود جزو فعالان اين عرصه بودم، طي چند ماه گذشته جز يكي دو كارجزيي ، اثر ديگري در زمينه موسيقي انجام نداده ام. نا گفته نماند كه قرارداد دو سه پروژه دولتي را هم بسته بودم كه عملا با رد صلاحيت برخي از كانديداها كنسل شد. بعد از اين اگر سيستم جديد بيايد قطعا كارها شروع خواهد شد. در زمينه هزينه نيز در اين بخش با كاستي هايي مواجه شديم كه اين كمبود به شدت احساس مي شود چرا كه اگر هزينه لازم مهيا نباشد، كاري شكل نمي گيرد. متاسفانه در اين اواخر حتي دستمزدها هم به خوبي پرداخت نمي شد و حتي بعضي از آنها را هنوز دريافت نكرده ايم.

ذهني خاطر نشان كرد: من به آينده موسيقي كشورم خوشبين نيستم و به عنوان يك موزيسين احساس جالبي ندارم. چرا كه به حال ما فرق چنداني نخواهد داشت. نگاهها به موسيقي همان نگاه قبلي خواهد بود و تبعيض و بي احترامي هميشه وجود خواهد داشت. مگر اينكه يك تغيير جدي و اساسي صورت بگيرد و يا معجزه شود. من به عنوان يك آهنگساز حوزه تئاتر و سينما اصلا خوشبين نيستم. مملكت ما همانقدر كه به روحاني، پزشك، دانشمند و مهندس و ... احتياج دارد، به همان ميزان نيازمند هنرمند است و اين جز در سايه رسيدگي به هنر امكان پذير نيست. اين در حالي است كه همچنان بين هنرمندان و ساير طيفها تبعيض قايل مي شوند. چرا كه كلا با بنيان موسيقي مشكل دارند. همانطور كه مي دانيد تمامي اركسترها تعطيل شده و يا رو به تعطيلي مي روند، نشان دادن ساز از تلويزيون هنوز حرام است و خريد و فروش ابزار و آلات موسيقي جرم به حساب مي آيد. با اين شرايط من معناي خوشبيني را نمي فهمم.

اين آهنگساز در پايان خاطر نشان كرد:  همچنان دغدغه اصلي من اسن است كه چه بر سر موسيقي خواهد آمد. چرا كه 34 سال گذشت و ما هنوز اندر خم يك كوچه ايم  و وضع موسيقي امان اين است. ما مي خواستيم براي موسيقي اتفاقهاي خوب بيفتد كه نيفتاد و گرنه اگر به نبال درآمد و در آمدزايي بوديم، كار ساختمان و ساخت و ساز در آمد بيشتري داشت. نه اينكه به دنبال هنر بياييم و هزاران برخورد ناشايست را متحمل شويم و بعد هم افسردگي بگيريم و نتوانيم كاري از پيش ببريم و همانطور كه شاهد هستيد بخش عظيمي از حرفه اي هاي اين عرصه بي كار شده و در خانه هايشان نشسته اند. اين در حالي است كه يك هنرمند بايد تامين باشد كه متاسفانه نيست. ما هر روز نسبت به روزهاي قبل عقب افتاده تر مي شويم و اين اصلا به صلاح هنر اين مرز و بوم نيست.

اميد است با حضور دولت جديد كه مسوليت سنگين آن بر دوش آقاي رييس جمهور است، به دغدغه ها و دلواپسي هاي بر زمين ماند جامعه هنري دقت و توجه بيشتري شود و به هنرمندان نيز همچون ساير مشاغل و طيف هاي اجتماعي بها داده شود.