موسيقي ما - لی‌لا رضايي:  16اسفند ماه سال 91 با تمام سرمايي كه داشت، خاطره گرمي براي آذري زباناني كه در آخرين روزهاي پايان سال، حضور در يك كنسرت موسيقي فولكوريك را به تمامي استرس ها و التهاب هاي روزمره ترجيح داده بودند به يادگار گذاشت.

گروه موسيقي آذربايجاني «آراز» به سرپرستي و خوانندگي رحيم شهرياري و تهيه كنندكي رسول ترابي در حالي روي سن سالن اريكه ايرانيان رفت كه علاوه بر همراهان پايتخت نشين هميشگي خود، ميهماناني از جاي جاي سرزمين آذري زبان را نيز با خود همراه كرده بود. ميهماناني كه هزاران كيلومتر را به شوق شنيدن صداي محبوب خود به مقصد تهران طي كرده بودند و از شهرهايي همچون، اردبيل، تبريز، خوي و ... براي اين اجرا آمده بودند.

آخرين كنسرت رحيم شهرياري در قالب گروه «آراز» با تركيب نوازندگاني  همچون  محمدحسین افشاری(نقاره)، حبیب طاهریان(نقاره)، پیمان حمیدی(پیانو و سینتی سایزر)، حمزه شهریاری(کلارینت)، محمد زبری(درامز)، امیل عباسی مهر(گیتار باس)، بهمن میرزا زاده(تار و گیتار)، معصومه شجاعی(همخوان)، رها حکمی(همخوان)، شیما اصلانی(همخوان)، قرار بود در ساعت 19 اجراي برنامه كند كه به دليل هميشگي شهري چون تهران و ترافيك با تاخير آغاز شد.

اين خواننده آذري زبان در اولين سانس از كنسرت خود به اجراي قطعات خاطره انگيز و فولكور قديمي آذري پرداخت كه با استقبال خوبي از سوي تماشاچيان مواجه شد. از ميان اين قطعات مي توان به «بري باخ»، «حيدربابا»، «تويلار مبارك» و ديگر قطعات در خواستي از سوي مخاطبان اشاره كرد.

اين كنسرت نيز مانند ديگر كنسرتهاي شهرياري به جهت صميميت و راحتي وي توانست فرصت خوبي براي برقراري ارتباط اين خواننده جوان با هوادارانش باشد. از عمده ويژگيهاي اين كنسرت مي توان به سفارشي بودن قطعات و درخواستي بودنشان اشاره كرد.  اين خواننده با توجه به سليقه مردم و بازگذاشتن دست آنها در انتخاب قطعاتي كه مي خواست اجرا كند، علاوه بر شور و هيجان خاصي كه به اجراي خود داد، تبحر و تسلط خود و گروهش را در اجراي قطعات تمامي آلبومهايش و همين طور موسيقي محلي و فولكوريك آذربايجان به رخ همگان كشيد.

تسلطي كه رحيم شهرياري در اجراي قطعات اجرا شده در كنسرت از خود نشان داد، امري انكار نشدني است كه هواداران وي از هر سن و قشري و حتي از ميان فارسي زبانان را به تحسين خود واداشت.

شهرياري مانند بسياري از كنسرتهاي خود در اين كنسرت نيز به نوازندگي گارمون يا همان آكاردئون پرداخت تا خاطره اين شب را براي هوادارانش پر رنگتر كند.

صداي خوب و حجيم اين خواننده، لباسهاي يكدست نوازندگان گروه، دادن حق انتخاب به مردم و اجراي قطعاتي كه به وي و گروه سفارش مي دادند و ...همگي نشانگر احترام به شعور مخاطباني است كه از شهرهاي دور و نزديك براي ديدن و شنيدن اجراي خواننده دوست داشتني و محبوب خود به تهران آمده بودند.

قطعات«باخ باخ»، «ياواش يري»، «كيم بيلير » و ... از قطعات شنيدني و پرمخاطب اجراي اول كنسرت روز شانزدهم اين خواننده بود كه با همراهي مردم و زمزمه هاي آنها همراه شده بود. اما چنين چيزي صرفا مختص قطعات قديمي و آلبومهاي گذشته اين خواننده نبود، چرا كه اجراي قطعات جديد و همراه شدن مردم با صداي خواننده و خواندن آنها با وي، نشان از اين مي داد كه دوستداران وي با شناخت و تعصب كارها وي را دنبال مي كنند.

شهرياري در ميانه كنسرت براي پيروزي تيم مورد علاقه خود تراكتوراظهار اميدواري كرد و قول داد كه در صورت برد اين تيم ميزباني تراكتوري ها را در اجراي بعدي خود به عهده خواهد گرفت.

وي همچنين از مردم خواست تا در ادامه ساخت بيمارستان مختص بيماران سرطاني در حد وسع خود كمك كنند و همين طور قول داد به دليل پايان يافتن اين پروژه در آينده اي نزديك ديگر در كنسرت آينده خود چنين خواسته اي را از مردم نخواهد داشت.

در پايان كنسرت به دليل فراموش كردن اجراي يكي از قطعات مورد علاقه حضار، هنگامي كه همه در حال ترك كردن سالن بودند، به اجراي آن پرداخت كه همگي در اجراي آن، وي را همراهي كردند.

گفتني است اين كنسرت به تهيه كنندگي رسول ترابي آخرين كنسرت آذري زبان و نيز آخرين كنسرت رحيم شهرياري در سال 91 در تهران بود.

گروه «آراز» همچنين قرار اس آخرین کنسرت سال 91 خود در ايران  را از 20 تا 24 اسفند در تبریز به روی صحنه ببرد.

كنسرت آخر رحيم شهرياري در سال 91 تهران در دو شب و هر شب دو سئانس و به تاريخ 16  و 18 اسفندماه 91 در سالن اريكه ايرانيان برگزار خواهد شد كه با اجراي روز شانزدهم، وي خود و گروهش را براي هرچه بهتر برگزار كردن كنسرت روز هجدهم آماده مي كند.