موسيقي ما- لي لا رضايي: هنگامه اخوان خواننده سنتي و سرپرست گروه موسيقي بهار در گفتگو با موسيقي ما از وضعيت موجود و حاكم بر موسيقي بانوان ابراز گله كرد و در اين باره گفت: ازآن‌جايي كه گروه‌هاي موسيقي بانوان نمي توانند براي كنسرت هاي خود تبليغ كنند، نيازي به برگزاري كنسرت نمي بينم و تصميم در اين باره ندارم. ضمن اين كه فروش بليت‌هاي كنسرت را نيز به خودمان واگذار مي‌كنند. مگر ما بيشتر از 20 شاگرد داريم كه بتوانيم بليت‌هايمان را خودمان بفروشيم؟‌‌

اين خواننده كه از او به عنوان قمر دوم موسيقي ايران ياد مي كنند، در ادامه صحبت‌هاي خود افزود: نمي توان روي برگزاري كنسرت سرمايه گذاري كرد و از آن به عنوان يك مبنع در آمد ياد كرد. وقتي اينچنين است ،اصراري به اين كار نيست.

وي با اشاره به زحماتي كه طي سال‌هاي فعاليت خود براي عرصه موسيقي كشيده، تاكيد كرد: من پيشكسوت موسيقي بايد براي گرفتن سالن كنسرت اصرار و خواهش كنم تا كسي پيدا شود و دلش به حال من و موسيقي كشور بسوزد و مجوز سالن را به من بدهد. با وجود اين همه سابقه كار كه دارم هنوز هم راه به جايي نبرده ام و به گفته دوستان هنوز اندر خم يك كوچه ايم!

اين مدرس موسيقي و آواز ايراني، همچنين تاكيد كرد: به عنوان يكي از خواننده هاي پيشكسوت دوست دارم كنسرت بدهم ولي در ايران ديگر كنسرت نخواهم داد. چرا كه من خواننده تازه به دوران رسيده نيستم كه بخواهم براي برگزاري كنسرت سر از پا نشناسم. تا كنون نيز تمامي هدفم خدمت به موسيقي اين مرزو بوم بوده است.
اخوان با اشاره به اينكه بسياري از خواننده ها پول را به هر چيزي ترجيح مي دهند به كنايه گفت: من آدم پولي نيستم كه بخواهم براي پول بسياري از اخلاقيات را زير پا بگذارم. اخلاقيات براي من در اولويت قرار دارد.

اين هنرمند خطه گيلان گفت: تا كنون گلايه هاي بسياري كرده ام و حرف هاي زيادي زده ام ولي ناشنيده گرفته شده اند. من نه آدمي سياسي هستم و نه كاري به اين مقوله دارم. من فقط يك هنرمندم كه مي خواهم در حوزه هنري خودم فعاليت كنم. مگر من شهروند ايراني نيستم كه نبايد بتوانم اينجا كنسرت بدهم؟ مجوزي كه از تهران مي گيرم اعتباري در شهرستان ندارد و مجوز شهرستان در تهران اعتبار ندارد. كجاي دنيا اين شكلي است كه در ايران وضعيت بدين منوال است؟ موسيقي ايران زير سوال است و فقط نام كارشناس بر روي من و امثال من است. چرا كه كاري نمي توانيم از پيش ببريم.

اخوان در پايان خاطر نشان كرد: مگر من چند سال ديگر مي توانم بخوانم؟ صدا كه هميشه هست ولي روحيه و حوصله باقي نمي ماند.

از اين به بعد مي خواهم براي پول بخوانم . تا زماني كه هنرمندان هواي يكديگر را نداشته باشند ، بايد منتظر روزهاي غم انگيزتري باشيم. تا حسادت‌ها در تك تك ما وجود داشته باشد، نمي توان به روزهاي خوب و آينده‌اي روشن براي موسيقي خوشبين بود. متاسفم!