موسیقی ما- لی‌لا رضایی: شرکت ایرانگام به مدیریت صدرالدین حسین‌خانی سال‌هاست که در عرصه انتشار آلبوم های موسیقی و برگزاری کنسرت فعالیت می‌کند و نامی شناخته شده برای اهالی موسیقی است. ایران‌گام همراه با دو شرکت فعال دیگر این عرصه توانست در نظر سنجی بزرگ سایت موسیقی ما از 100 نفر ار اهالی موسیقی جزو شرکت‌های برتر موسیقی در سال گذشته باشد. به همین بهانه گفت‌وگویی با صدرالدین حسین‌خانی مدیر این شرکت داشتیم که در زیر می‌توانید صحبت‌های جالب توجه وی را بخوانید:

• در مورد نظر‌سنجی اخیر سایت موسیقی ما که شرکت ایرانگام توانست عنوان یکی از شرکت‌های بر‌تر را در عرصه تولید و توزیع موسیقی از آن خود کند، چه نظری دارید؟ فکر می‌کنید چنین نظرسنجی‌هایی منصفانه است؟

متاسفانه برخی که در حوزه موسیقی فعالیت می‌کنید، و یا حتی درست اندرکاران عرصه موسیقی، شناخت خوب و دقیقی بر روی فعالیت‌های شرکت‌های موسیقی ندارند. اگر‌ شناختی در کار بود، وضعیت موسیقی بدین صورت نبود. اگر دقت کرده باشید، ما چیزی حدود ۴۰۰ تا ۵۰۰ شرکت موسیقی داریم که با این عنوان مشغول فعالیت هستند. یعنی تحت عنوان شرکت‌های فرهنگی-هنری فعال هستند. فقط نام آن‌ها با هم تفاوت دارد. شرکت فرهنگی- هنری آوای نکیسا، شرکت فرهنگی-هنری ایرانگام، شرکت فرهنگی –هنری ترانه شرقی و... الی آخر! اما آیا همه این‌ها حرکتی مشابه دارند؟

• مگر فعالیت‌های دیگری نیز انجام می‌دهند؟

بله! در واقع دارم به همین موضوع اشاره می‌کنم. صرف عنوان شرکت فرهنگی –هنری برای انجام کار هنری کافی نیست. متاسفانه برخی از شرکت‌هایی که عنوان شرکت‌های فرهنگی-هنری را با خود یدک می‌کشند، تنها کاری که نمی‌کنند، کار هنری است. اغلب به بیزینس و تجارت به این حرفه نگاه می‌کنند. این عده متاسفانه بیش از هر چیزی به دنبال سودجویی هستند. موسیقی هنر است نه تجارت!

• خوب اگر از این منظر هم به موسیقی نگاه کنند و کار را درست انجام بدهند، می‌توانند به جامعه موسیقی و اهالی آن کمک قابل توجهی کنند.

-ه! این اتفاق نمی‌افتد. این سودجویی‌ها به بدنه موسیقی لطمه می‌زند. متاسفانه نه مردم روی این شرکت‌ها شناخت دارند و نه دوستانی که از دور شاهد فعالیت این شرکت‌ها هستند. یک سری هم که کارهای این دوستان را می‌شنوند اصلا با این مبحث آشنا نبوده و نمی‌دانند که چه بوده و چه شده است!
*

• شما در این زمینه چگونه فعالیت می‌کنید؟ بحث بیزینس را اگر فاکتور بگیریم، یک شرکت فرهنگی-هنری، چه عوایدی می‌تواند برای تهیه کننده و یا صاحب شرکت داشته باشد؟

من به عنوان یک مدیر در این عرصه، اگر یک کار موفق داشته باشم، در کنارش از ۵-۶ خواننده جوان نیز حمایت می‌کنم. از جوان‌هایی که تازه پا به عرصه موسیقی گذاشته‌اند، باید حمایت شود. این نه تنها شعار من، بلکه عملکردم در این عرصه است. با اینکه این قبیل کار‌ها توجیه مالی و دغدغه ریالی برایم ندارند. جز اینکه وقت، انرژی و گا‌ها هزینه صرف می‌شود. ولی می‌گویم وقتی یک جوان که زحمت کشیده و وقت و انرژی صرف کرده، باید نتیجه کارش را ببیند و از او حمایت شود.

من موظف هستم کار کنم ولی شاید در شرکت‌های دیگر این وضعیت نباشد. بیشتر دنبال این هستند که صد در صد هزینه را از خواننده بگیرند و این در حالی است که اصلا هم خواننده را ساپورت نمی‌کنند. مثلا فلان خواننده که اسم نمی‌برم به واسطه شرکت دیگری معروف شده، اماحالا که بزرگ شده و اسم و رسمی به هم زده است، کار‌هایش را با دیگر شرکت‌ها انجام می‌دهد و فراموش کرده که از ابتدا چه کسی بوده و چه کسی شده است! از اول که این همه معروف نبوده است. کلی زمان برده و انرژی صرف شده که به چنین جایگاهی برسد. تمام علافی‌ها و سرگردانی‌ها را شرکت دیگری به دوش کشیده و حالا بهره و نتیجه‌اش را صرف شرکت دیگری می‌کند. این هم یک جور بی‌انصافی است. بی‌انصافی است که حالا به سمت شرکت‌های دیگری بروند، بگویند که فلان شرکت بهترین کنسرت‌ها را برگزار می‌کند.

• چه باید کنند در چنین شرایطی؟

باید بدانند که خواننده از کدام شرکت آمده. مثلا رضا صادقی خواننده‌ای است که با شرکت ایرانگام همکاری می‌کند. از ابتدا هم با هم شروع کرده‌ایم. یا بر فرض گروه سون، از اول که گروه سون نبوده، کسی فکر نمی‌کرد که این گروه، مطرح شود. همه می‌گفتند این گروه هیچ چیز نمی‌شود. محمد علیزاده را ۴-۵ سال است که داریم روی کار‌هایش کار می‌کنیم و درگیرش هستیم. حالا بعداز اینکه آلبوم جدیدش بیرون بیاید و با شرکت دیگری ادامه دهد، بی‌انصافی است.

بی‌انصافی است که نمک بخورند و نمکدان را بشکنند. الان طوری شده که هر کس پول بیشتری بدهد، با او همکاری می‌کنند و اخلاقیات اصلا در نظر گرفته نمی‌شود.

• همیشه همین طور بوده!

نه اتفاقا همیشه همین طور نبوده، قبلا همه به دنبال کار فرهنگی بودند. اما الان این طور نیست. با این کار‌ها هم وجهه خواننده از بین می‌رود، هم وجهه خود شرکت‌ها!

قبلا اول کار فرهنگی مهم بود، بعد تجارت و بیزینس! الان پول حرف اول را می‌زند. این کمک به موسیقی نیست، بلکه آسیب است. شرکتی که بخواهد مثل ما کار فرهنگی کند، قطعا کم می‌آورد. اگر شرکت ایرانگام از این طرف کار محسن یگانه را منتشر می‌کند، از طرف دیگر، کار حاج قربان را منتشر می‌کند. به نظر من باید برای همه خواننده‌ها کار کرد. شرکت ایرانگام آلبوم‌هایی مثل «برسماع تنبور»، کارهای کودک و یک سری کارهای سنتی ارائه کرده که فکر نکیند این‌ها سود اقتصادی برای ما دارند. چون ما می‌خواهیم کار خوب انجام بدهیم. فرق در این هاست. و فرق این شرکت با شرکت دیگر بر سر این چیزهاست. آنچه که در ظاهر می‌بینید اصل قضیه نیست. یک سری از افراد فقط وارد این صنف شده‌اند که سودجویی کنند. ما پول نداریم ولی اثر می‌خریم و منتشر می‌کنیم. چون هدفمان حمایت از موسیقی و موزیسین است. هیچ وقت هم نشده به خواننده‌ای که با شرکت‌های دیگر همکاری کرده پیشنهاد همکاری با پول بیشتر را بدهم و به قولی خواننده او را بگیرم. اصلا قضیه این نیست. کسانی مثل آقایان سلطانی و علمشاهی، هیچ وقت از این کار‌ها نمی‌کردند. چون از قدیمی‌های این عرصه‌اند و می‌دانند که یک شرکت حرفه‌ای کار خودش را می‌کند و نظری به خواننده شرکت‌های دیگر ندارد. ولی متاسفانه الان همه چیز به هم ریخته است. هیچ کس سرجای خودش نیست. نه خواننده سر جای خودش است نه تهیه کننده و نه شرکت‌ها دیگر شرکت هستند. به گفته‌ای هر کس توانسته کاری در این زمینه انجام بدهد نام خود را تهیه‌کننده گذاشته است. در صورتی که اگر تحقیق کنید می‌بینید که حتی یک دفتر ندارند که قرارهای کاری خود را در آنجا بگذارند. واقعا برای چنین دوستانی متاسفم!

• در بخشی از صحبت‌هایتان به گروه سون اشاره کردید. همکاریتان با این گروه همچنان ادامه دارد؟

بله! خوشبختانه ما مجوز این گروه را مورخ ۱۰/۰۴/۱۳۹۰ از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی دریافت کردیم. شعر و موسیقی آلبوم «دوستت دارم» از گروه سون مجوز شعر و موسیقی خود را دریافت کرده است. نمی‌دانم الان چه مشکلی درمیان است که فعلا منتظر رفع آن هستیم تا آلبوم را سریع‌تر به بازار بفرستیم.