یه شعرم توو فکرِ یه دیوونه
یه رقصم توو خوابِ یه میخونه

یه آهم توو ذهنِ یه زندونی
یه عکسم توو جیبِ یه بارونی

نتِ غمگینی از  یه آهنگم
دارم با این تنهایی می جنگم

از این غم می میرم حالم خوش نیست
که چیزی جز دوری آدمکش نیست

چرا آرومی گریه کن دختر
به رویا شک کن گریه کن دختر
توو چشمای من
کوچه ها مستن
بغضتو بشکن
گریه کن دختر

چه جوری نترسم من از بی پرواییت
به آتیش کشیدی شبو با زیباییت
چه جوری بفهمم به چی باید دل بست
یه زخم از نگاهت هنوز رو قلبم هست

یه حرفم رو لب هات
بگو  تکرارم کن
اگه این یه خوابه
خودت بیدارم کن

یه حرفم رو لبهات
سکوتت سنگینه
می دونم که چشمات
صدامو می ببینه

چرا آرومی گریه کن دختر
به رویا شک کن گریه کن دختر
توو چشمای من
کوچه ها مستن
بغضتو بشکن
گریه کن دختر