موسیقی ما - گروه «داماهی» در چهارمین جشن سالانه موسیقی ما، طی یک رقابت تنگاتنگ توانست تندیس بهترین آهنگسازی بخش موسیقی تلفیقی را به انتخاب کارشناسان از آن خود کند. «داماهی» شهریور سال 94 اولین آلبومش را با همین نام منتشر کرد و با برگزاری اجراهای متعدد توانست طیف گسترده‌ای از علاقه‌مندان موسیقی را به خود جذب کند.
 
آنها تک قطعاتی مانند «خیلی ساده» و «دیوانه» را منتشر کردند که حکایت از فصل جدیدی از فعالیت‌های این گروه موسیقی داشت و نشان داد علاوه بر مخاطبان خاص و موزیسین‌ها، قصد دارند به سمت مخاطب پاپیولارتر هم بروند. هرچند که دارا دارایی تصورش چیز دیگری بوده و درباره انتخاب گروهش در جشن موسیقی ما می‌گوید: «راستش را بخواهید من اصلاً انتظار دریافت این جایزه را در بخش کارشناسی نداشتم و فکر می‌کردم با توجه به موزیسین‌های بسیار خوبی که در میان گزینه‌ها وجود دارد، دوستان به افراد دیگری رأی دهند. تصور می‌کردم «داماهی» آنقدری که ما برایش وقت و انرژی گذاشته‌ایم، فراگیر نشده است؛ مخصوصاً در میان موزیسین‌ها ولی این جایزه خلاف این نظر را به من ثابت کرد و فهمیدم بچه‌های موسیقی، واقعاً از این گروه حمایت می‌کنند. بعد از جشن خیلی‌ها با من تماس گرفتند و گفتند که خیلی وقت است کارهای ما را دنبال می‌کنند و معتقد بودند که مسیرمان را درست رفته‌ایم.»
 
حالا «داماهی» نزدیک به چهار سال است که متولد شده و با وجود این‌که اعضای آن از نوازندگان باسابقه موسیقی هستند، دارا می‌گوید این جایزه انگیزه گروه را برای ادامه کار بالاتر برده است: «من متوجه شدم که ما با اختلاف کمی انتخاب شدیم. در این بخش، موزیسین‌های درجه یکی همچون میلاد درخشانی و سهراب پورناظری هم کاندید بودند اما قرعه به نام ما افتاد و باعث شد ادامه مسیر را با انگیزه بیشتری طی کنیم.»
 
این نوازنده با اشاره به ترانه قطعه «دیوانه» که توسط احسان گودرزی سروده شده، می‌گوید تصور می‌کرده شانس انتخاب ترانه قطعه «دیوانه» بیشتر از بخش آهنگسازی باشد چراکه از نظر او ترانه بسیار خاصی دارد و اتفاقی که برای این قطعه افتاده، بیشتر به دلیل ترانه آن است.
 
دارایی درباره روند برگزاری جشن موسیقی ما می‌گوید: «هر ساله از این جشن استقبال زیادی می‌شود، چون تنها جشنی است که توسط یک رسانه معتبر در بخش خصوصی برگزار می‌شود و برای همین هم توجه‌ها نسبت به آن زیاد است. پیشنهاد من این است الان که سرتان خلوت‌تر شده، آن را آسیب‌شناسی کنید و روی نکاتی که باید بهتر شوند اصرار داشته باشید. این برنامه، معتبرترین جشن موسیقی ایران است و به همین دلیل باید به گونه‌ای برگزار شود که کسی نتواند ایرادی از آن بگیرد.»
 
او در ادامه صحبت‌هایش با اشاره به این موضوع که جشن سالانه موسیقی ما به پیشرفت و روند روبه رشد موسیقی در کشور کمک می‌کند، می‌گوید: «این جشن، انگیزه روانی بسیار خوبی برای موزیسین‌ها ایجاد می‌کند. در نهایت هم علاوه بر سودی که آنها می‌توانند با ارائه کارهایشان ببرند، آثارشان در یک پروسه رقابتی ارزیابی شده و باعث می‌شود برای بهتر شدن کارشان تلاش کنند. فکر کنم از هر کسی هم سوال کنید این حرف من را تکرار کنند که وجود این جشن بسیار مهم است و بهتر برگزار و وسیع شدنش به نفع همه ما است.»
 
سرپرست گروه «داماهی» با اشاره به این موضوع که احسان گودرزی، میلاد درخشانی و گروه «دال» جزء هنرمندانی بودند که فکر می‌کرده در میان برگزیدگان حضور خواهند داشت، درباره برگزیده‌های بخش‌های مختلف که از طریق اکثریت آرا انجام گرفته می‌گوید: «در میان این انتخاب‌ها، جایزه‌ای که گروه «پالت» گرفت، تقریباً برایم قابل حدس بود. من در بخش تنظیم‌کننده‌ها به هومن نامداری رأی داده بودم و از انتخاب او خیلی خوشحال شدم؛ البته حدسش را می‌زدم و فکر می‌کردم که استحقاق این انتخاب را هم دارد. فکر می‌کنم آلبوم کاوه یغمایی هم که در بخش کارشناسی انتخاب شد، یکی از حرفه‌ای‌ترین کارها به لحاظ پروداکشن بود.»
 
«داماهی»، از جمله گروه‌هایی بود که در جشن موسیقی ما روی استیج رفت و قطعه «دیوانه» را برای موزیسین‌هایی که در سالن نشسته بودند اجرا کرد. او درباره این اتفاق می‌گوید: «اجرا در جشن شما، اجرای مهمی برای ما محسوب می‌شد و علاوه بر آن تالار وحدت هم مکان جذابی برای ما بود. بعداً فهمیدم برخلاف آنچه که روی صحنه حس می‌کردم، موزیسین‌های زیادی در سالن نشسته بودند و هنرمندانی چون سهراب پورناظری، همایون شجریان و میلاد درخشانی بعد از برنامه، از این اجرا تعریف کردند. به هر حال فکر می‌کنم «دیوانه» پاپ‌ترین کار ما است و فعلاً بیشتر رأی و نظرها روی این قطعه است.»
 
«داماهی» که قرار بود امسال دومین آلبوم خود را منتشر کند، آن را به سال آینده موکول کرده و امیدوار است تا اواسط بهار سال 97 آن را به دست علاقه‌مندانش برساند. بنابراین این گروه سال آینده با دو تک ترکی که امسال منتشر کرده‌اند در جشن موسیقی ما شرکت خواهد کرد که دارا شانس‌شان را برای دریافت جایزه این‌گونه بیان می‌کند: «امسال کارهای خوبی تولید شده‌اند و البته ما هم زحمت خودمان را برای این دو قطعه کشیدیم که نسبتاً هم خوب دیده شده‌اند. هر چند که خیلی مطمئن نیستم اما این احتمال را می‌دهم که باز هم کارهای ما در میان انتخاب موزیسین‌ها قرار داشته باشد.»
 
جشن سالانه موسیقی ما در این سال‌ها با شعار «جشن همدلی اهالی موسیقی» برگزار شده و سعی داشته فارغ از سبک و سیاق، اهالی موسیقی را یک شب دور هم جمع کند. موضوع اینجا است که از دور به نظر می‌آید این همدلی و رفاقت میان اهالی موسیقی تلفیقی نسبت به ژانرهای دیگر بیشتر دیده می‌شود که دارا دارایی به این نظر این‌گونه پاسخ می‌دهد: «این اتفاق یک ارتباط انسانی است که می‌تواند بین آدم‌ها شکل بگیرد و فکر نمی‌کنم منوط به ژانر خاصی شود. البته شاید دلیل موضوعی که شما مطرح کردید این باشد که نوازنده‌های تلفیقی، سال‌های بیشتری است یکدیگر را می‌شناسند اما در بخش مثلاً پاپ، نسل جدیدی از نوازنده‌ها ورود کرده‌اند که شاید ما که کمی قدیمی‌تر هستم، خیلی آنها را نشناسیم و هنوز آن رابطه بین‌مان شکل نگرفته باشد؛ وگرنه در هر ژانری، افراد خوبی پیدا می‌شوند که می‌توان به عنوان دو انسان با هم رابطه برقرار کرد.»
 
او با عنوان این موضوع که افرادی که در ژانر موسیقی تلفیقی فعالیت می‌کنند، به دلیل این‌که آدم‌های راحت‌تری هستند، سراغ تلفیق رفته‌اند سخنانش را این‌طور ادامه می‌دهد: «آدم‌های این ژانر، این اجازه را به خودشان می‌دهند که المان‌های مختلف با هم میکس شوند ولی این تفکر شاید در اهالی مثلاً سنتی، مخصوصاً قدیمی‌ترها وجود نداشته باشد که باعث شود ذهنشان نسبت به موسیقی و در ادامه نسبت به موزیسین‌ها بازتر شود. به نظرم ریشه‌های جامعه‌شناختی و روانی دارد و به نسل‌های قبل باز می‌گردد. نباید فراموش کرد که چندین سال ممنوعیت موسیقی در ایران باعث شد اتفاقات ناخوشایندی بیفتد و در نتیجه برخی از آدم‌هایی که در موسیقی فعال هستند فکر کنند این یک موهبت الهی در دستانشان است که باید آن را سفت بچسبند. فکر کردند دیگر کسی مثل آنها نیست و خودشان را برتر می‌دیدند در صورتی‌که الان دیگر این مرزها شکسته شده و کافی است در اینترنت ببیند که آدم‌های کم سن و کم تجربه‌تر چه کارهای محیرالعقولی انجام می‌دهند. باید دیوارها را در خود شکست تا بتوان با افراد دیگر راحت‌تر ارتباط برقرار کرد.»