یه استکان چای غلیظ  یه لشگر تازه نفس
یه میز شطرنج رو به روم  یه صندلی همین و بس

یه صندلی بدون تو  یه چشم خیس یه دست سرد
مهره ها درگیر سکوت  صفحه شطرنج پرگرد

هنوز تو رویای خودم  تو رو میبینم روبه روم
هنوز تو چشمای تواِ  همه امید و آرزوم

یه عمرِ مات  رُخِتم  یه عمرِ کیشم با صدات
پای پیاده اومدم  به دیدن شاه چشات

درستِ نیستی رو به روم  مشکلِ پیدا کردنت
اما توی خیال من محال ِ حاشا کردنت

پیاده شو پیاده شو قدم بزن کنار من
بذار بازم صدا بشه سکوت روزگار من