نظرم رو در صفحه ی دیگری در وصف آلبوم گفتم فقط اومدم بار دیگر از استاد قربانی و مهیار و بقیه ی عوامل آلبوم سپاسگزاری کنم ب خاطر خلق این آلبوم فاخر و شاهکار و ب یادماندنی
عتاب یار در کارنامه ی پر بار استاد قربانی برای همیشه ثبت میشه
از ترک های فوق العاده زیبای دیگر میتونم
پرده نشین، صبح آزادی، دوستت دارم ، نگاه ، دریای بی پایان و دخت پری وار نام ببرم
قطعات بی کلام هم بسیار زیبا بودند
و یک نکته ای که در کارهای استاد قربانی ب شدت برام خوشایند و لذت بخش بوده
ب کار گیری و زمینه بودن ساز غربی و خوش صدا و دلنشین ویولن سل هستش
که ترکیب این ساز با آواز پر قدرت ایرانی بسیار ترکیب زیبا و گوش نوازی شده
و فک کنم تنها خواننده ی موسیقی اصیلمون هستند استاد که ب این ساز توجه زیادی دارند
...
در نهایت این عتاب یار است که میماند...