دفتر موسیقی وزارت ارشاد که در دولت قبلی بارها دستخوش تغییرات شده بود، در این دولت نیز از تغییرات به دور نماند و هفته گذشته پیروز ارجمند، مدیرکل این دفتر از سمت خود استعفا کرد. استعفایی که با شایعاتی همراه شد و البته در جستجوی دلایل این استعفا خبرنگاران راه به جایی نبردند؛ اما حدس‌هایی را قوت را بخشیدند. مدیرکل مستعفی دفتر موسیقی وزارت ارشاد «پیروز ارجمند» که دانش‌آموخته موسیقی تا مقطع دکتری است و دستی در آهنگسازی دارد، علت استعفای خود را رسیدن به علاقه‌مندی‌های شخصی مطرح کرد و تلویحاً از به نتیجه نرسیدن تلاش‌هایش در دفتر موسیقی گفت.

این استعفا زمانی صورت گرفت که ارجمند روز قبل از آن در نشست «بیداد» از علت لغو کنسرت‌ها و پیگیری‌هایش گزارش دقیقی ارائه کرد اما با این‌همه، تاکنون هیچ شایعه‌ای مبنی بر اینکه فشارهایی خارج از محدوده وزارت ارشاد از جانب برهم‌زنندگان کنسرت‌ها در این استعفا نقش داشته، مطرح نشده و بسیار هم دور از ذهن است؛ چراکه پس از هر کنسرتی پیروز ارجمند با اصحاب رسانه مصاحبه می‏کرد و به شرح پیگیری‌های دفتر موسیقی می‏پرداخت و اگر این مسأله حساسیت‌برانگیز بود و یا مناقشاتی را دامن می‏زد، این سلسه مصاحبه‌ها ادامه نمی‏یافت و حتی افشاگری علل لغو کنسرت‌ها مشابه آنچه بر کیهان کلهر رفت را صورت نمی‌داد.

اما آنچه در این روزها درباره علل این استعفا به صورت غیررسمی اما نزدیک به واقعیت گفته شده و همینطور ارجمند هم آن را تلویجاً تأیید کرده، بیشتر به عدم هماهنگی در زیرمجموعه معاونت هنری و اختلافات داخل مجموعه برمی‏گردد تا هر مسأله تحمیل شده از بیرون. البته پیروز ارجمند تاکنون خویشتنداری کرده و حتی از نوشتن استعفانامه‌ای افشاگرانه -مشابه آنچه حسین طاهری، مدیر سابق مرکز هنرهای نمایشی نوشت و در آن از دخالت‌های مدیران مافوق گله کرد- پرهیز کرده است. اما از آن‌جایی که در کمتر از دو سال گذشته از روی کار آمدن معاونت هنری دولت یازدهم، این دومین استعفای یک مدیر آن حساب می‌شود، می‌تواند بر ناکارآمد بودن تلاش‌هایشان دلالت داشته باشد.
لازم به یادآوری است که ارجمند سه بار موضع‌گیری جدی درباره عملکرد معاونت هنری داشت که بدون اطلاع و هماهنگی با او در حوزه کاری‌اش اقداماتی را صورت داده بودند و همین مسأله دلالت بر آنچه در بالا گفته شد دارد. همچنین آخرین اظهارنظر ارجمند که به مذاق مدیران مافوق‌اش خوش نیامد، درباره ریاست جشنواره موسیقی فجر بود که باز هم از بی‌خبری خود در سلب اختیاراتش از ریاست جشنواره فجر و تحویل آن به خانه موسیقی گفته بود و ضمناً بر انجام آن شرایطی گذاشته بود که با تغییر ارجمند دیگر چنین حرف‌هایی از زبان جانشین او شنیده نشده و نمی‌شود.

همچنین عده‌ای از هنرمندان که در یک‌سال و اندی گذشته گذرشان به دفتر موسیقی ارشاد افتاده بود، از رفتن ارجمند ابراز نارضایتی کردند اما در این میان صحبت‌های داوود گنجه‌ای با خبرگزاری شبستان صورت دیگری داشت و او در این مصاحبه به جای اینکه از علل رفتن و موافقت و یا مخالفت خود با این حرکت در مجموعه دفتر موسیقی بگوید و از بی‌سامانی در کارها انتقاد کند، بیشتر به تبیین اهمیت وجود خانه موسیقی، ضرورت وجود خود و مدیر موزه موسیقی پرداخته بود که تعجب همگان را اگرچه به دنبال داشت اما از سمت و سوی اختلافات حکایت می‌کرد.

به هر روی این اختلافات با استعفای ارجمند به سمت آرام‌تر شدن خواهد رفت خاصه آنکه حالا دیگر مدیری در دفتر موسیقی نیست و به شیوه دولت گذشته یک سرپرست با مسئولیت محدود تنها به رتق و فتق امور و تصمیمات ارجاع شده خواهد پرداخت.