به عنوان یکی از "مخاطبان" احسان خواجه امیری، نظر خودم رو در مورد قطعات آلبوم بیان می کنم:
-تنهایی: ترانه ای فوق العاده از روزبه بمانی، ملودی زیبا و قابل قبول، تنظیم بی نقص هومن نامداری و اجرای خوب احسان؛ یقیناً این قطعه شایسته قرارگرفتن به عنوان سرآلبومی بوده و از نظر من جزو قطعات قابل دفاع این آلبوم هست.
-پاییز: ترانه نه چندان قوی و نوآورانه، ملودی متوسط، تنظیم کاملاً معمولی از آرون حسینی و اجرایی نه در حد نام احسان خواجه امیری. از نظر من فضای کلی این قطعه به هیچ عنوان با ترانه اون سازگار نیست...مفهوم عاشقانه و غمناک پاییز اون طور که باید و شاید توسط موسیقی تداعی نمی شه. (از زمان انتشار قطعه مسافر پاییزی از آلبوم امپراطور مهدی یراحی، به خاطر ندارم قطعه دیگری تونسته باشه در القای حس عاشقانه این فصل به مخاطب موفق عمل کنه)
-عشق دوم: ترانه فوق العاده از زهرا عاملی...بی گمان یکی از شاهکارهای خانم عاملی در ترانه سرایی...ترانه ای که می تونست به شاهکار این آلبوم احسان هم بدل بشه اما متاسفانه نشده. شروع قطعه تداعی کننده آثار قبلی احسان خواجه امیری ست، ملودی زیبا بود اما نکته قابل توجهی نداشت، تنظیم متوسط از سعید زمانی، اجرای تقريباً بی نقص احسان. معتقدم اگر فضای این قطعه کمی غمگین تر بود، می تونست موفقیت شاهکار مهدی یراحی و خانم عاملی (قطعه باور نکن از آلبوم هوای تو) رو تا حدودی تکرار کنه، هرچند به هیچ عنوان قصد مقایسه این دو اثر رو ندارم. چرا که جنس صدای مهدی و احسان و همچنین تنظیم های این دو قطعه کاملاً با هم متفاوت هست.
-هراس: ترانه کاملاً معمولی و نه در حد و اندازه های روزبه...بازهم مفهوم تکراری مردن از عشق و ترس از نبود معشوق؛ ملودی و تنظيم قابل قبول و اجرای خوب خواننده. قطعه ای شنیدنی که قابلیت جاودانه شدن ندارد.
-عاشق: بازهم ترانه ای نه در حد نام روزبه بمانی، تنظیم سعید زمانی در این قطعه هم چنگی به دل نمی زنه. نکته دیگه اینکه اصولاً درک نمی کنم چرا چنین ترانه ای (که سخن از درد عشق می گوید!) باید بر روی چنین ملودی ای سوار شود. اجرای احسان هم متوسط بود.
-حس: شروع زیبا و ملودی قابل قبول. ترانه ای نسبتاً خوب از روزبه. تنظیم سعید زمانی در این قطعه خوب بوده. اما از نظر من، در کل این قطعه در انتقال "حسی" که باید به شنونده القا کنه ناموفق بوده.
-دیوونگی: ترانه ای خوب از خانم عاملی، اما نه در حد ترانه عشق دوم. تنظیم سعید زمانی رو در این قطعه هم غیر قابل دفاع می دونم. اجرای ضعیف و نه در حد و اندازه های احسان خواجه امیری.
-ساده: ترانه ضعیف و اصطلاحاً بازاری. ملودی و تنظیم متوسط و نه چندان حرفه ای. اجرای معمولی احسان. تمام!
-ترانه قوی از روزبه (هرچند نشانه هایی از ترانه های قبلی روزبه و هم چنین ترانه های دیگران در اون مشاهده می شه: می میرم بری... ، به بن بست می ری... ،آوار شدن)، ملودی و تنظیم فوق العاده. اجرای سرد و بی حس احسان در ثانیه ی شصت و هشتم قطعه نظرمو خیلی جلب کرد: نه! وقتشه تسلیم شم! اما در ادامه عملکرد خواننده قابل قبول هست. در کل قطعه ای شنیدنی ای بود.
-درد: ترانه، ملودی و تنظیم خوب. اجرای تقريباً بی نقص خواننده.
پ.ن. هرچند تنظیم آرون حسینی در قطعه "معروف" شادمهر، انتظارها رو از ایشون بالا برده و این تنظیم در مقابل تنظیم اون قطعه حرفی برای گفتن نداره.
-گذشته ها: قطعه تکراری اما دوست داشتنی. یکی از ترانه های خوب حسین غیاثی. تنظیم عالی هومن نامداری و اجرای عالی تر احسان. بسیار شنیدنی.
تاوان: در یک کلام فوق العاده...یکی از موفق ترین تیتراژهای سریال های سال های اخیر. ترانه عالی، ملودی و تنظیم فوق العاده و اجرای احساسی احسان خواجه امیری.

و اما سخن پایانی: در مجموع با یک آلبوم زیبا و شنیدنی رو به رو هستیم. اما معتقدم قرارگرفتن نام روزبه بمانی بر روی یک آلبوم، انتظارها رو از اون اثر به شدت بالا می بره و به نظر من ترانه های روزبه در این آلبوم، در مجموع، در حد و اندازه نام "روزبه بمانی" نبودند. بنده همچنان قویا معتقدم که بهترین ترانه های روزبه رو باید در آثار مهدی یراحی جست و جو کرد.
با این حال به احسان خواجه امیری و همه عوامل این آلبوم خسته نباشید می گم و به "هواداران" احسان عزیز هم تبریک!
در کنار هم از شنیدن این آلبوم لذت می بریم