آقای جعفر زاده، از اون جایی که به آزادی اندیشه اعتقاد دارم در مورد محتوای مطلبتون ستیزه نمیکنم.
اما به نظر شخصی من این یاغی گری که ذکر کردید اصلا لحن مناسبی برای نقد، مخصوصا نقد کسی که موسیقی سنتی ما چه زیاد و چه کم خودش را وام دارش میدونه، نیست.
در واقع نثر ثقیل و استفاده زیاد از واژه هایی مثل مبتذل و ابتذال، نصبت دادن ترکیبی مثل کسبه‌ی محل و حس دید از بالا به پایینی که در متن بود، باعث شد که این نقد به دلم نشینه. در واقع ترغیبی به خوندن دیگر نقدهاتون ندارم.