باید گفت کارای محرمی علی عبدالمالکی از همشون یه سر و گردن بالاتره،با عمق وجودش میخونه،البته همه از عمق وجودشون میخونن و در این شکی نیست ولی کارای علی یه حس خاصی رو بهم منتقل میکنه

خیلی دعا کردم نشد
مشک و بغل کردم نشد
داداش حسین شرمندتم ، رفتم که برگردم نشد
چشمام نمیبینه داداش ، بدجوری دستام خاکیه
هر کار میشد کردم نشد ، شرمنده مشکم خالیه
از ناقه افتادم زمین دستام برام کاری نکرد
تا خیمه ها راهی نبود مشک آبروداری نکرد
دندون گرفتم عشق تو ، سینه سپر کردم نشد
خواستم علمداری کنم رفتم که برگردم نشد