به طور کلی من از دنگ شو و کارهایی که میکنن خوشم میاد و به نظرم چند مورد آهنگ خیلی خوب توی کارنامشون داشتن که باعث میشه یه نگاه ویژه به این گروه داشته باشم.
اما حقیقتا اینکه موسیقی تلفیقی خاص دنگ شو بوده حرف بی موردیه. اول از همه باید تاکید کنم که موسیقی سنتی مثل موسیقی رپ نیست که هر خواننده ای بخواد اونو متعلق به خودش بدونه و بقیه رو زیر سوال ببره.در ضمن همونطور که همه مخاطب های موسیقی میدونن تلفیق موسیقی ایرانی و سنتی با انواع دیگه موسیقی کاریه که سر درازی داشته و شاید تاریخش به 50 سال پیش هم برگرده اماشروع موسیقی تلفیقی به شکلی که الان میشناسیم با آلبوم تکرار نشدنی ترنج نامجو بود. این آلبوم آغاز نوع جدیدی نگاه به موسیقی ایرانی بود و نفوذش بین مخاطبا به حدی بود که کل جامعه ایران رو متوجه خودش کرد. همین آلبوم راه رو برای بقیه موزیسین ها در این زمنیه هم باز کرد. در ضمن نامجو با کارهای زیادی که بعدتر انجام داد تونست پایه های این نوع موسیقی رو محکم کنه. در ادامه هنرمندهای زیاد و خوب دیگه ای اومدن و هر کدوم به موسیقی تلفیقی رو با فلسفه خودشون گسترش دادن و همین هم باعث شده که امروز یکی از پویاترین انواع موسیقی رو داشته باشیم که هنوز هم در حال رشده. قطعا دنگ شو هم کمک شایان توجهی به این جریان کرده و باید از این گروه قدر دونسته بشه. اما تاریخچه موسیقی تلفیقی کاملا واضح و مشخص هست و جایگاه دنگ شو هم معلومه.نباید با این مصاحبه ها وجهه گروه دنگ شو مخدوش بشه. مشتاقانه منتظر شنیدن آلبوم جدید هستم.