سلام. واقعا تو این نظرات شورش نسل نو علیه نسل پیشین به عینه واضحه....شوالیه -به عنوان شخصی که موسیقی ایرانی گوش نمی دهد و از آن خسته ست - شدیدا موضع می گیرد و از جناب حافظ ناظری می خواهد که از نگاه بالا دیگران را بنگرد -اولین پوست موز زیر پای حافظ - به حافظ می گوید ایرانی ها حسود و کینه ورزن - انگار خود شوالیه عزیز و جناب حافظ آمریکایی اند- مسلم است هر صفت به ایرانی ها بدهید اولین شخصی که موصوف آن صفت می شود خود گوینده ی آن صفت است ... به هر حال از جناب شوالیه ی خسته از موسیقی ایرانی ملتمسانه و محترمانه می خواهم که در مورد استاد علیزاده کمی بیشتر مطالعه کند و بداند که تاثیر ایشان در موسیقی ایران و نقش ایشان در شناساندن موسیقی ایرانی به دیگران بسیار پر رنگ و مهم بوده است... به هر حال با احترام زیادی که برای نظر جنابان شوالیه و همایون قائلم به عنوان کسی که موسیقی ایرانی را دوست دارد موسیقی علیزاده را می پسندد و دنبال می کند و سیر تبدیل یک اتفاق به یک روال را دنبال می کند از جناب شوالیه و جناب همایون می خواهم که از جناب حافظ بخواهیم که توصیه ی حیاتی آقای نصیری را گوش کند و بیشتر موسیقی بنویسد به جای اینکه از خود دفاع کند.بگذارد خود موسیقی و دیگران وظیفه ی دفاع کردن را بر عهده بگیرند....
اما چیزی در دلم مانده که خیلی دوست دارم بگویم که فرهنگ ایرانی با تمام معایبش را بسیار بیشتر از فرهنگ آمریکایی می پسندم ...دوصد گفته چون نیم کردار نیست فرهنگ ایرانی است ....چرا این فرهنگ از بین رفته است مقصر ما هستیم نه فرهنگ ایران و نه غربی ها ...ما هستیم که گرفتار تلویزیون غربی ، ماهواره ی غربی، اینترنت غربی و.... شده ایم و چشم و گوش بسته عزم قربانی کردن فرهنگ ایرانی در پای فرهنگ آمریکایی نموده ایم.....