سلام دوستان.من اول صبحی این البوم رو تهیه کردم.واقعا فضای این البوم متفاوت تر از البومهای قبلیه......اما نکته: به نظر من وقتی محسن چاوشی تو گامهای بلند می خونه هواس شنونده از شعر پرت میشه..یعنی ارتباط مخاطب با شعر و استعاره هاش کم رنگ میشه و بیشتر هواسش معطوف به این میشه که الان خواننده چظور می خواد با این همه فشاری که به حنجرش میاره این گام بلند رو رد کنه.ناله و فغان خواننده خوبه ولی یه عده هستن که گرمی و ارامش صدای چاوشی رو تو گامهای پایین دوست دارن.کاش چاوشی تو البوماش یکی دو قطعه هم با صدای گرم و اروم بخونه....لحنی که معمولا حس صبوری و بزرگواری خواننده رو به ادم منتقل میکنه.(مثلا تو قطعه ی اهای تو که این همه دوری از من...این روزا در حال عبوری از من...)هنوزم که هنوزه این ترک و این لحن محسن چاوشی تو خوندن این ترانه بهم ارامش و قوت قلب میده....به هر حال یه پیشنهاد و یه نظر بود که فکر کردم عنوان کردنش خالی از لطف نیست
سلام دوستان.من اول صبحی این البوم رو تهیه کردم.واقعا فضای این البوم متفاوت تر از البومهای قبلیه......اما نکته: به نظر من وقتی محسن چاوشی تو گامهای بلند می خونه هواس شنونده از شعر پرت میشه..یعنی ارتباط مخاطب با شعر و استعاره هاش کم رنگ میشه و بیشتر هواسش معطوف به این میشه که الان خواننده چظور می خواد با این همه فشاری که به حنجرش میاره این گام بلند رو رد کنه.ناله و فغان خواننده خوبه ولی یه عده هستن که گرمی و ارامش صدای چاوشی رو تو گامهای پایین دوست دارن.کاش چاوشی تو البوماش یکی دو قطعه هم با صدای گرم و اروم بخونه....لحنی که معمولا حس صبوری و بزرگواری خواننده رو به ادم منتقل میکنه.(مثلا تو قطعه ی اهای تو که این همه دوری از من...این روزا در حال عبوری از من...)هنوزم که هنوزه این ترک و این لحن محسن چاوشی تو خوندن این ترانه بهم ارامش و قوت قلب میده....به هر حال یه پیشنهاد و یه نظر بود که فکر کردم عنوان کردنش خالی از لطف نیست