من تعجب میکنم بعضی ها چطور به این راحتی به کارها ایراد میگیرند و با به کار بردن بعضی اصطلاحات دهان پر کن سعی در با سواد نشان دادن خودشون و زیر سوال بردن نابغه موسیقی کشورمان میشن. !! ( روی صحبتم با دوست عزیزی که در مورد سهراب پورناظری و نگرانیش به کشانده شدن موسیقی سنتی به ناکجا آباد توسط ایشانه. !!! )
سهراب پورناظری در این آلبوم قدرتمندتر از همیشه ظاهر شده و استادانه موسیقی سنتی رو با موسیقی نءو کلاسیک ترکیب کرده و یک شاهکار بی نظیر خلق کرده، این موسیقی نشون دهنده تسلط بیش از حد این استاد جوان به بخشهای مختلف موسیقی نو رو نشون میده و خلق یک شاهکار تنها با تسلط در این حوزه ها بوجود میاد.
حتی همایون شجریان با اینکه کاملا متفاوت در این آلبوم ظاهر شده، اما در بعضی قسمتها پایینتر و ضعیفتر از موسیقی به نظر میرسه و کاملا تسلط و تاثیر آهنگساز در متفاوت خواندن همایون شجریان به آشکار دیده پیشه.
به راستی میشه گفت سهراب پورناظری یکی از محدود نابغه های این چند دهه اخیر موسیقی ایرانه.
باید ایستاد و سر تعظیم به احترام این نابغه فرود آورد.