سلام خدمت كاربران و مديران محترم موزيك ما
واقعا گذارش و كنسرت زيبايي بود ، واقعا مرسي از موزيك ما و وحيد لشكري و ديگر عزيزان
نه عزيزم من شغلم آزاده ، اما هرچي شما بگين
برخي تكرار نشدني هستند استاد نيما نكيسا در جام جهاني ٩٨ يادتونه ؟ با يك جمله جهاني شد ، او فرياد كشيد : كي اينارو گرفته ؟ و بعد از خوردن گل از يوگوس لاوي گفت : نگفتم اينو بگيرين؟ يا خاكپور عزيز كه هنگام ضربات كاشته صدر ديوار دفاعي مي ايستاد و جاهاي حساسش رو بين پا گذاشته و با دستانش حساسيجات دوستان را محافظت ميكرد . اين عزيزان تكرار نميشوند . يادم نميره وقتي زيبا ترين عشقم از دستم رفت اميدي به زندگي نداشتم و از خدا ميخواستم عشقمو برگردونه تا يك آهنگ به دستم رسيد كه انگار دقيقا زندگينامه من بود ، ميگفت : آهويي دارم خوشكله فرار كرده ذ دستم دوريش برايم مشكله كاشكي ايشون رو ميبستم ، البته مناجاتش بيشتر به دل مينشست كه ميگفت اي خدا چيكار كنم واي چه كنم و آخ چه كنم ؟ كاشكي اونو ميبستم ،، واقعا همين الانم دارم گريه ميكنم ، تمام موهاي دستم رو زدم ، هميشه با شنيدن اينجور آهنگا گوشم سنگين و موهام زبر ميشه . در پاسخ به انتقادات پشمولك عزيز هم بايد عارض شم كه بي انصافيه اگر زحمت آقاي عمو چپل و فابيو كاپرلو رو ناديده گرفت .
به ياد جمله معروف استاد سرحفره اي عزيز كه در كلاس چگونه زندگي را بايد كرد ؟ : هيچوقت نفهميدم كه يك من ماست چقدر كره نياز داره . پس بايد كوشيد و كوشش كرد .
و البته با آقاي شقدرديان عزيز هم موافقم ، الان ١ هفته از كنسرت گذشته روزي ٢-٣ بار ميام عكس ها و متن زيبا رو ميخونم و ميرم سر كارم ، واقعا زيباست عكسها
ممنونم وحيد لشكري و امير خامنه عزيز