از سال 1378 شاگرد پیانو و آواز پاپ و تئوری موسیقی ایشون بودم، 1 سال و نیم تو گروه کر ایشون سولیست بودم و از سال 1382 با ایشون همکار شدم و با هم شاگردان زیادی رو پرورش دادیم.
ایشون پدر موسیقایی من بود،همیشه عاشق بود و عاشقی میکرد و به ما هم عاشقی میاموخت.
حمید پناهی بهترین معلم و استاد آواز پاپ تاریخ موسیقی ایرانه و جزو 5 نفر اول پیانو پاپ محسوب میشد.
تو ترانه سرایی،آهنگسازی و تنظیم،جزو بهترین ها بود،هر چند که فقط معلمی کرد و تربیت شاگرد رو به همه چیز از جمله معروفیت و محبوبیت ترجیح داد.
هیچ خواننده ای و هیچ معلم آوازی نمیتونست و نمیتونه به زیبایی،تکنیک و با احساسی ایشون بخونه.دست رو هر آهنگی که میذاشت،بسیار زیباتر از خواننده اون اثر میتونست بخونه.
تعداد معدودی آهنگ از ساخته های ایشون در دسترس هست،از جمله آلبوم دو سایه(کاست) و چند تک آهنگ و چند ویدئو ی کنسرتی به خوانندگی رشید وطن دوست،اسفندیار قرباقی و خسرو محسوری.
خواننده ها و پیانیست های زیادی از کلاس های ایشون پرورش پیدا کردن و چند معلم پیانو و بنده که بجز پیانو،آواز پاپ،صداسازی،سلفژ و آهنگسازی رو هم آموزش میدم.
همیشه عشق دو طرفه و عمیقی بین من و ایشون بود و لطف بیکران ایشون نسبت به من که در نهایت من رو مثل خودش کرد و هر چیزی که داشت رو به من اعطا کرد.
با دست خودم ایشون رو به خاک سپردم و آهنگ خداحافظ(از ساخته های ایشون) که به روی لبهام جاری شد و اشک و آه و دوری ... و وعده دیداری در فراسوی مرزهای تنمان.