تبریک بابت آلبوم به آقای رمضانی و تیم دگردیس
آقای جعفری من خودم از فن های اسبق رضا بودم اما زمانی که ساز دستم گرفتم و دیدگاه موسیقیایی پیدا کردم به چند نکته رسیدم
1-رضا یزدانی سبکی به جز پاپ ندارد(آکوردهای Am-G-F-Em) گواه این ادعاست. و این را بدانیم تنها گیتار الکتریک و کوبشدرام و اگزجره کردن صدا نشان از راک بودن نیست
2-صدای رضا پخته نیست بلکه مقداری کلفت یا همان(bass) که تعمدن با صداسازی به این شکل درامده..هرچند صدا سلیقه است مثل رنگ که هرکسی سلیقه خود را دارد....اما تکنیکهایی که در صدای اقای رمضانی وجود دارد در هیچ یک از کارهای رضا وجود ندارد..شما قطعه بانوی برفی یا بعدها یا ترانه عاشقانه نیست را گوش کنید لطفا
3-استایل نوازندگی و تنظیم سبکی کاوه یغمایی بر جهانیان ثابت شده .شما که راک باز هستید باید (دنیل ادیر)نوازنده درام گروه (نیکل بک ) را بشناسید که برای کاوه یغمایی درام میزند
4-راک یک فرهنگ است یک تفکر است نه گیتار برقی نه داد زدن و نه هیچ چیز دیگری.....