من نمی دونم چرا ما ایرانی ها اینطوری هستیم. واقعا برای که یک مخاطب موسیقی هستم و طرفدار چند آتیشه شخص خاصی هم نیسم خیلی عجیبه که تا یک ایرانی که ممکن هست کارش تو سلیقه ی ما نباشه رو شروع می کنیم به تخریب. بعضی مواقع می بینم که هموطنای خودمون به جای اینکه به یک خواننده مثل فرزین که خب حالا من کاری ندارم اونجا چه خبر بوده ولی اومدن شروع کردن به ایراد گرفتن و سوتی گرفتن از اجرا بگیر تا جمعیت و هزار چیز دیگه. واقعا ما به کجا داریم میریم؟ یه مصاحبه به زبان روسی توی همین سایت آرت فوتبال بود که برگزار کننده فستیوال گفته بود همه کنسرت ها عالی بودن. فرزاد فرزین از ایران که خیلی در کشور خودش معروف هم هست. یعنی من بعید می دونم یک نفر هم اومده باشه از اون خارجی ها به فرزاد فرزین بگه که لهجه ات مثلا اینطوریه یا اونطوریه.
فقط خود ما ایرانی ها هستیم که چشم دیدن موفقیت های هم رو نداریم. منظورم اینه که همه هم می دونیم این یک اجرای بین المللی بوده و قاعدتا یک خواننده ایرانی نمی تونه در قدم اول بره گرمی بگیره جمعیت صد هزار نفری بیاد اجراش رو ببینه آخه! معلومه بیشتر هموطنای خودش میان که تنهاش نذاشته باشن! که دم همونا گرم . نمی گین خب خوبه و آفرین و قدم اولی خوبی بود... همه دارن زیر و رو می کنن منابع خبری و عکس ها رو که یه سوتی بگیرن و اجرا رو به سخره بگیرن. نمی دونم واقعا چی بگم. من شخصا اگر هر کسی به غیر از فرزین هم می بود خوشحال می بودم که رفته به این فستیوال. همین که چهار تا نوازنده ی خوب و خواننده ی خوب کشورم رو شناختن چهار تا کشور و دیدن ایرانم تو موسیقی می تونه حرفی واسه گفتن داشته باشه کافیه. حالا سیروانم می رفت یگانه ام می رفت هر کسی هم می رفت مثبت بود این قضیه. دم بچه های موسیقی پاپ ما گرم که با این همه محدودیت تو اون فستیوال اجرا کردن و مردم قدردان ما تو فکر مسخره کردن و سوتی گرفتن هستن. مثل همیشه!

خلاصه که از ماست که بر ماست!
با آرزوی موفقت برای همه خواننده ها و نوازنده های خوب ایران عزیزمون.