شهرام عزیز بسیار خوشحالم هم برای خودم که شاهد موسیقی دگرباره تو هستم و بیشتر برای خودت که به نظرم بعد از این همه بالاو پایین به موقعیتی رسیدی که سلیقه داران فرهنگی مملکت بالاخره تا اندازه ای درک کردند که اوهام برای فرهنگ کشور یک فرصت است نه خطر! این فهم بقولی 14 سال از عمر تو و ما هواداران را گرفت ولی من فکر می کنم ما باید منتظر موج دیگری از اثر گذاری موسیقی اوهام در دنیای موسیقی کشور باشیم و این بار هدف این اثر گذاری بیشتر به نظرم شهرستان ها خواهند بود که اکنون با کانال رسمی توزیع موسیقی اوهام راحت تر آن را در دسترس خواهند داشت. در مورد اتوبیوگرافی اگر الان در انگلیس زندگی می کردی پیشنهاد می کردم یک نویسنده خوب پیدا کنی و سفارش این بالا و پایین و چگونگی به قلم آوردن آن را به او بسپاری .... اما در ایران فکر کنم نباید تو 15 سال دیگر هم منتظر انتشار کتاب خاطراتت باشی پس بیشتر به موسیقی ات بپرداز و در کنار آن خودت خاطراتت را بنویس تا فراموش نکنی زیرا 15 سال دیگر شاید وزارت ارشاد به دنبال چاپ آن سراغی از شهرام 60 ساله را بگیرد.....ببخشید که من هم به آن یک قاشق افسوس تو رسیدم