این نقد ربطی به اهنگ دلواپس نداره .. اما در مورد یکی از رزانه های مجید خراطها هست

ترانه "اینو زدم تا بدونی" شاهکار هنری یک ترانه سرا
ترانه اینو زدم تا بدونی ، اثر مجید خراطها که به عنوان اولین ترک از آلبوم آواره در سال 1387 پخش شد، یکی از مواردی است که جامعه ایران کاملا به آن مبتلا است شاعر این معضل را بازگو می کند. آری؛ خشونت علیه زنان، سلطه مرد و یا هر عنوان دیگری که بر آن می توان نهاد یکی از مسایلی است که جای بیان کردن و اصلاح دارد و مجید خراطها با نکته بینی و تیزهوشی تمام، این مورد را در قالب یک قطعه موسیقی ترنس در آلبوم خود جای می دهد.این فضا در این ترانه به خوبی ترسیم می شود و شنونده را وارد فضای خانه زن و شوهری می کند که شوهر از شدت خشم و عصبانیت وادار به کتک زدن همسر خویش می شود. وقوع چنین حادثه ای ناشی از بی مهری و بی علاقگی و فاصله عاطفی پیش آمده بین زن و شوهر است که شوهر از بی تفاوتی همسرش نسبت به خویش ناراحت است و این ناراحتی پس از مدتی، بالاخره به خشم تبدیل شده واو را وادار به این کارمی کند و پس از این عمل کاملا نادم و پشیمان می شود. مسئله ای که به راحتی در بین برخی از خانواده ها قابل مشاهده است.
استفاده از عباراتی مانند "حلقمون"، "حرمتی داره این خونه"، "یادت باشه مردی داری"، "هر جا میری باید بگی" و ... به ترسیم فضای زندگی زناشویی کمک فراوانی کرده است.
عباراتی مانند "تو بدترین وضعیتم"، "الهی دستم بشکنه"، "از دست تو ناراحتم" و ... تاکید شاعر را بر تصمیم از روی خشونت و ناگهانی فاعل (مرد) نشان می دهد و این مورد را خاطرنشان می کند که خشونت در مرد یک صفت و یک مسئله دائمی نمی باشد بلکه شدت ناراحتی او و بی تفاوتی های همسرش او را مجبور به این کار کرده است. شاعر با ظرافت خاصی این مسئله را بیان می کند.
استعمال عباراتی مثل "گریه نکن"، "اشکات آتیشم میزنه"، "الهی دستم بشکنه"، "خاطره هامو دور نریز" و ... نشان از ندامت فاعل از فعل خود را دارد و خود نکته ای بر تقبیح فعل انجام شده می باشد.
مورد دیگری که باید بدان توجه کرد این است که این قطعه به صورت ترنس تنظیم شده است. انتخاب سبک ترنس برای این ترانه از تیزهوشی ها و خبره گری های مجید خراطهاست که با موضوع داستان این ترانه کاملا همخوانی دارد . استفاده از عباراتی از قبیل "اینو زدم تا بدونی"، "آخ روی ماهشو ببین"، "الهی دستم بشکنه"، "یادت باشه مردی داری" و ... که از اصطلاحات رایج بین مردم اجتماع است، این ترانه را به واقعیت و اجتماعی بودن بیشتر نزدیک می کند.
در پایان باید گفت تنها نباید از روی ظاهر قضاوت کرد و زبان به انتقاد چرخاند بلکه با امعان نظر بیشتری از لحاظ اجتماعی، ادبی، هنری و موسیقایی می توان قدرت والای ترانه سرای این اثر را که خود آهنگساز و خواننده آن نیز هست را دریافت و این ترانه را باید بدون تعصب یکی از شاهکارهای ترانه سرایی چند دهه اخیر دانست .

ممنون از Paieez MK بابت این نقد بسیار زیبا