به نظرم این مقاله بیشتر از اینکه حرف اکثریت باشد یه سری نظر شخصی بود که دستاوردی جز دلخوری و سوءتفاهم بین هوادارای خواننده ها ی خوب نداشت. بهتره اول اصول انتقاد رو یاد بگیریم بعد مقاله بنویسیم.نه اینکه با یه سری کنایه و طعنه مثلا اسمی از کسی نبریم ،و در مقابل اسامی گروهی رو ببریم و مثل داستان های کودکانه در انتها نتیجه اخلاقی بگیریم که اینها کسانی هستند که ستاره می شوند.و راحت زحمات کسانی رو که علی رغم همه محدودیت ها موسیقی ما رو مستقل کردن نادیده بگیریم.امیدوارم موسیقی کشور ما به کمک همه خواننده های خوبش روز به روز پیشرفت کنه.