خدا رو شکر که حباب بالاخره اومد و بعد از این همه مدت تونست یه جواب اساسی به عطش ما برای شنیدن موسیقی خوب بده

خوشبختانه بازتاب خوبی داشته هم بین مردم ( که البته فعلا زوده ) و هم بین طرفدارا و همه طرفدارا رو با سلیقه های مختلف راضی کرده

هم ملودی ها پخته تر از همیشه هستند هم تنظیمها بسیار حرفه ای تر شدند و از همه مهمتر وکال محسن یگانه که واقعا خیره کننده است!

در یک کلام میتونم بگم آلبومی فراتر از
سطح استاندارد موزیک پاپ ایران

من شخصا آهنگهای "نمیشه" - "نرو" - "نمیذارم خسته شی" - "تو که میدونی" و "هوایی شدی" رو بیشتر از بقیه دوست دارم. در واقع اینا آهنگایی بودند که همون بار اول منو گرفتند ولی مطمئنم با بقیه هم در آینده به شدت ارتباط برقرار می کنم.

نمیذارم خسته شی واقعا فوق العاده است. دقت کنید به زیر و بم صدای محسن و عوض کردن آکوردها و بالا و پایین کردن گام آهنگ و اون اورتور وحشتناکش که واقعا آدمو روانی میکنه

نرو هم به نظرم یه کار ماوراییه مخصوصا از 07 : 3 تا 15 : 3 که محسن نرووووووووووو رو میکشه و به صداش حجم داده میشه بی نظیره