بعد از دو روز گوش دادن اومدم که نظر بدم.
دیروز صبح رفتم انقلاب البوم و خریدم و گذاشتم تو سیستم ماشین و شروع کردم به گوش دادن.اولش که کلی خورد تو ذوقم اما چون این تجربه رو تو یه شاخه نیلوفر هم داشتم ظبط و خاموش نکردم و بقیه شو گوش دادم از ترک 3 به بعد با البوم ارتباط برقرار کردم و وقتی به اخره هر روز پاییزه رسیدم از خوشحالی اشک تو چشام جمع شد.
خوشحالم که محسن مثل بقیه خواننده های نسل ما به نکرار نیافتاده.5 تا البوم مجاز منتشر کرده؛ دو تاش هم شبیه هم نیست و این یعنی موفقیت نه امتیاز هایی که تو این سایت یا هر جایی دیگه که داده میشه.موفقیت یعنی اینکه البومی که دو روز پخش شده 3500 نفر بهش رای دادن و البومی که یک ماه پیش منتشر شده حدود 9000 تا رای
شخصا اهنگ پرچم سفید ؛ قطار و خوان هفصد و بیشتر از بقیه دوست دارم
همیشه و همه جا میگفتم خدا کنه محسن باز برگرده به سبک یه شاخه نیلوفر اما الان مطمئم که دیگه چیزی مثل یه شاخه نیلوفر,ژاکت,حریص,سنتوری و پرچم سفید از چاووشی نخواهم دید که این اتفاق از دو سال پیش با تعریف هایی که بزرگان از البوم 13 کردند معلومه
و در آخر تبریک میگم به آقای چاوشی به خاطر شاهکار جدیدشون و سطح فرهنگ بالا شون(به خاطر نظر سنجی خبر انلاین و حمایت از فرهادی)
به امید روزی که محسن و روی استیج ببینیم