یادش بخیر اون زمان که سرباز بودم و محل خدمتم نیروی دریایی بوشهر بود یه بار که بعد از سه چهار ماه مرخصی گرفتم و اومدم تهران توی تاکسی راننده یه آهنگ شاد گذاشته بود که من خیلی خوشم اومد ازش و اون موقع چون خیلی از محیط موسیقی دور بودم به نظرم اومد که اون خواننده از خواننده های به قول معروف اونور آبی باشه ... چون فضای کارش کاملا ریتمیک و شاد بود. چیزی که تو موسیقی پاپ اون زمان زیاد دیده نمیشد واسه همینم من دچار این اشتباه شدم. مدتها گذشت تا من متوجه شدم خواننده اون اهنگ شاد و زیبا همین فرهاد خان خودمون بوده. بگذریم ... دو سه تا البوم اولش رو خیلی دوست دارم چون واقعا حرفه ای و زیبا کار شده بود ... حتی با آلبوم قبلیش - بازی در نیار- هم ثابت کرد که حرفای جدیدی برای گفتن داره... اما متاسفانه این آلبومش فکر کنم دچار دستپاچگی برای ارائه یه آلبوم به بازار به هر طریق ممکن شده. متاسفانه نه از آهنگاش لذت بردم نه از ترانه های به شدت نازل اون. درست همین زمانیکه این آلبوم منتشر شد و من با اشتیاق تمام خریدمش از اینترنت دو سه تا آلبوم غیر رسمی از خوانندگانی که هیچ پیشینه ای ازشون تو ذهنم نبود دانلود کردم ... اما به مراتب از این آلبوم زیباتر و دل نشین تر بودن.
نمیخوام ارزش کار و تلاش انجام شده برای تهیه و ارائه این آلبوم رو منکر بشم . اما خیلی بهتر میشد با انتخاب بهتر ترانه ها و ساخت و تنظیم آهنگهایی به مراتب حرفه ای تر کاری کرد که رضایت مخاطب بیشتر از اینها برآورده بشه . در هر صورت فرهاد واسه من هنوز همون فرهادیه واسه اولین بار صداشو تو اون تاکسی شنیدم. امیدوارم آلبومهای بعدی جبران کنه و این احساس نارضایتی رو از ذهن مخاطبینش پاک کنه .. موفق باشی فرهاد جان.