من طرفدار رضا صادقیم.زیادهم از لهراسبی خوشم نمیومد.اما این آلبوم واقعا خوبه.نمی دونم چرا همش میخوایم ایراد بگیریم.همه ی خواننده های ما دارن روز به روز بهتر میشن.واقعا 14 قابل مقایسه با تصمیم هست؟ واقعا بین آلبومای نفرین و لنگه کفشو خود کشی و متاسفمو یه شاخه نیلوفر و ژاکت و حریص کدوم بهتره؟ واضحه که چاوشی در حرییص قابل مقایسه با بقیه ی البوماش نیست و سیزده هم از حریص بهتر خواهد بود شک نکنین.هی دادو هوار کنیم که وای وای خواننده ها دارن پسرفت میکنن...رگ خواب از نظر کیفی اصلا قابل مقایسه با بقیه ی کارای یگانه هست؟اگر هم باشه تک و توکه . یا مشکی نمیپوشم رو میشه با ده ثانیه و مشکی رنگ عشقه و ... هست؟
واقعا قصدمون چیه؟ نمیگم اشکالی نیست و همه چی خوبه.ایراد هم داریم زیاد اما بی انصاف نباشین و این پیشرفتو ببینین.اصلا پیشرفتو نبینین اما حداقل الکی ایراد نگیرین.بس کنین این همه دعوارو.رضا صادقی میگه نباید روی زخمو پوشوند تا چرک کنه باید دستمالو کنار زد و مداواش کرد منم نمیگم مشکلی نداریم اما واقعا موسیقی داخل ایران با 10 سال پیش قابل مقایسه هست؟