قطعه با ساز بادی سنتی شروع می شود و خواننده در رژیستر پایین تم را ارائه می کند در ادامه با سکوانس، اوج ارائه می شود و با تضادی که از لحاظ تماتیک و رنگ صدای این رژیستر از صدای خواننده ایجاد گردیده کشش لازم در اوج ایجاد می شود. در این میانه صدای باران و گیتارالکتریک ذهن را برای بازگشت به ابتدای قطعه آماده می کند. در این قطعه ملودی سازبادی دیگر شنیده نمی شود و فقط در ابتدا وجود دارد این موضوع ضرورت وجودی ساز بادی سنتی را زیر سوال می برد و این سوال را در ذهن ایجاد می کند که چرا این ملودی که البته از تم اصلی هم دور است در ابتدای قطعه نواخته می شود. آهنگساز باید برای انتخاب ساز ها منطق و استدلال درستی داشته باشد و از این موضوع هدفی را دنبال کند و در پایان، باید به آن هدف نایل شود و در غیر صورت، اتفاقی که می افتد این است که یک سری تم ها را بین یک سری صدا ها تقسیم شده است و این کار نیازی به علوم مرتبط با آهنگسازی ندارد و امروزه به کمک رایانه و نرم افزارها این کار حتی بدون دخالت انسان می تواند صورت بگیرد. ما قبلا درموردتفاوتهای انسان وماشین در مقدمه نقد وبررسی آلبوم خشایار اعتمادی صحبت کرده ایم.بنا بر این، این شخص یک اپراتور صداهاست نه یک آهنگساز خوش فکر و با ذوق.