آلبوم فوق تصور بود...11 ترک برای 11 سلیقه و 11 زندگی.قطعه های روایی مثل کی بهت خندیده و لولای شکسته فوق العاده.شور زندگی با بازار خرمشهر و اسیری دیده میشد.غم بی پایان محسن از سر و روی دریاچه ی مرده و حراج وبخون امشب و البته دور آخر میریخت،خنده و چاردیواری را اصلا با هیچ راک ایرانی نمیتوان قیاس کرد و ژاکت سرشار از معانی بلند انسانیست...
در مجموع به اعتقاد من بهترین و خاطره انگیز ترین قطعات پاپ-راک ایران را در سالهای آینده باید در ژاکت جستجو کرد.