برو ای یار که ترک تو ستمگر کردم
حیف از آن عمر که در پای تو من سر کردم

عهد و پیمان تو با ما و وفا با دگران
ساده دل من که قسم های تو باور کردم

به خدا کافر اگر بود به رحم آمده بود
زان همه ناله که من پیش تو کافر کردم

تو شدی همسر اغیار و من از یار و دیار
گشتم آواره و ترک سر و همسر کردم

در و دیوار به حال دل من زار گریست
هر کجا ناله ناکامی خود سر کردم

در غمت داغ پدر دیدم و چون در یتیم
اشکریزان هوس دامن مادر کردم
zende bad Mohsen Chavishi.