الان که این متنو مینویسم ساعت سه صبحه تقریبا همه ی نظراتو خوندم داشتم تو نت میگشتم همینطوری که دید.من کارای محسن و بیش از اندازه دوس دارم.نمیخام به نظر بعضیا توهین بشه ولی خیلیا سطحی و سلیقه ای با موضوع برخورد میکن خیلیا غیر حرفه ای نظر میدن.از نظر شعر کارای محسن طوریه که واقعا دایره ی واژگانی گسترده ای داره با زبان صمیمانه.داخل پرانتز یکم از شعر و ترانه حالیمه. چرا بعضیا زیبایی شعر و معیار سنجش ترانه ی تاپ رو استفاده از کلمات گنگ و مبهم و قلنبه سلنبه میدونن؟اگه بدنبال ایهام و حرفای تو پاکتی هستین موسیقی رپ و راک در حیطه ی اینجور شعراس.زبان شعر پاپ باید صمیمانه باشه.طوری که به جرات میشه گفت الان همه ی طبقات اجتماعی چه از نظر سنی چه فرهنگی با کارای محسن ارتباط صمیمانه دارن.ما ترانه رو زنجیر قالبهای شعریمون کردیم باید قبول کنیم.از نظر ملودی و تنظیم تو آلبوم حباب هم میشه گفت چهارده تا کار کاملا متفاوت رو حاوی بود نمیگم بی نقص بود ولی درسطح مطلوب بود و از خیلی آهنگایی که مردم روزانه گوش میدن سر بود.میکس کارا واقعا فوق العاده بود و کاملا حال و هوای هر یک از قطعات رو به نوبه ی خودش نشون میداد.
کلا میشه گفت اگه سرترین هم نبود تو رقابت از بقیه ی البوما هم عقب نیفتاد.از همه مهمتر تکنیک های صدایی عالی هم تو البوم قابل مشاهده بود فضاهای اهنگ هوشمندانه با تحریرها پر شده بود.
گذشته از همه ی این حرفا بیاین دلگرمی هنرمندای کشورمون باشیم به زبون خودمون اگه با کار خواننده ای حال نمیکنیمخب گوش ندیم دیگه نیازی به توپیدن و اینجور کارا نیس. هر هنرمندی مخاطب خودشو داره.پس قضیه رو شخصی نکنیم. این بود انشای من.خسته نباشی محسن جان
یه دوبیتی ام راجب شعر بگم از شعرای خودم
شعر کم زنجیر این قالب کنید
بی ریا باشید و دل طالب کنید
گرکه بی مهرید لب دوزید و کم
شعر با قالب به ما غالب کنید

ترانه با شاهنامه ی فردوسی فرق داره اقای نمیدونم شماره ی چند