خیلی وقته دیگه تو آلبوم های پاپ اون احساس گذشته نیست... اگه کمی بدون تعصب به خواننده های مورد علاقمون نگاه کنیم میبینیم که دیگه اون آهنگ های پرشور گذشته ساخته نمیشه ... بی تعارف موسیقی پاپ دچار یکواختی شده.یک سری بیت های شبیه هم و کاور شده با شعر های ضعیفی که فقط قافیه هاشون عوض میشن.دیگه خبری از وایسا دنیا ها، خبری از سنتوری ها ، نفس های بی هدف ها نیست.آلبوم هایی که در این 2 سال منتشر شدند فقط تونستند نظر طرفدارای خواننده مورد نظر رو جلب کنند.دیگه خبری از هیت هایی پیروجوون و عاشق و عارف رو تحت تاثیر قرار بده نیست.
خیلی وقته دیگه تو آلبوم های پاپ اون احساس گذشته نیست... اگه کمی بدون تعصب به خواننده های مورد علاقمون نگاه کنیم میبینیم که دیگه اون آهنگ های پرشور گذشته ساخته نمیشه ... بی تعارف موسیقی پاپ دچار یکواختی شده.یک سری بیت های شبیه هم و کاور شده با شعر های ضعیفی که فقط قافیه هاشون عوض میشن.دیگه خبری از وایسا دنیا ها، خبری از سنتوری ها ، نفس های بی هدف ها نیست.آلبوم هایی که در این 2 سال منتشر شدند فقط تونستند نظر طرفدارای خواننده مورد نظر رو جلب کنند.دیگه خبری از هیت هایی پیروجوون و عاشق و عارف رو تحت تاثیر قرار بده نیست.
به امید شکوفایی مجدد موسیقی پاپ کشور