سلام به همه دوستان.همه نظرات رو خوندم.
من اعتقاد دارم همه دوستانی که کار ترانه می کنند مثل آقای زانیار بعضی اوقات فراموش می کنند که ادب و حفظ حرمت جزو اولین نیازهای کارهای ادبی یا ترانه است.
نباید فراموش کرد که شما در ترانه قصد داری محبت و دوستی رو رواج بدی نه کنیه توزی یا عقده گشایی رو.
حالا قرار نیست شما که ترانه را واگذار کردی و حالا ترانه با موفقیت روبرو شده هر لحظه از شما تشکر بشه.
مسلما وقتی که قطعه ای هیت می شه همه عوامل در موفقیت این قطعه شریک هستند چه بسا شاید اگه شما یا برادرتون یا هردوست دیگری این ترانه رو می خوند این توفیق رو پیدا نمی کرد.پس باید منصف باشیم.
قصد بی احترامی به شما (آقای زانیار) رو ندارم اما اهورا ایمان جزو حرفه ایی های ترانه امروز ماست و مسلما شما در رتبه ترانه سراهای حرفه ایی قرار نمی گیرید .
ترانه سرای های حرفه ایی امروز ما به اندازه حداقل نیمی از سن شما یا بیشتر فقط و فقط متمرکز به کار ترانه سرایی بودند.
پس قرار نیست شما که تعدادی ترانه کار کردید و کاری از شما هیت شده که البته کار چندان قویی هم نیست آبروی دوست خودتون رو
بریزید و باعث بر هم زدن آرامش نسبی موسیقی امروز باشید.
زانیار عزیز شما بهتر از من می دونید هر سبکی تا مدتی دووم میاره و طرفدار داره پس کاری کنید تا همین مدتی که هستید مردم و جامعه موسیقی خاطرات خوبی از شما داشته باشند.
دوستان دیگری هم در موسیقی ما واقعا دارند زحمت می کشند و انصافا هم کارای قابل قبولی دارند اما چون دارای حاشیه نیستند کمتر به چشم میان مثل شهاب اکبری عزیز کوشان حداد عزیز انوش تقوی
و....که باید ممنون این دوستان باشیم.
امیدوارم هیچ کدورتی بین بچه های موسیقی پاپ ما نباشه چون این قصه ها به نفع هیچ کس نیست و فقط احوال موسیقی ما رو خراب می کنه.
باسپاس.