آنچه که عصار را همچنان مورد توجه نگه داشته، درک عمیق و حس غریبش به واقعیت های ملموس و غیر ملموس پیرامونشه و فکر می کنم تنها هنرمندیه که بیشتر باید از جنبه حسی نقدش کرد.در نتیجه چیدمان تئوریهای آکادمیک برای انتقاد نه تنها کمکی نمی کنه بلکه ابتدایی به نظر می رسه.