سلام
وقتی گوش شنوا نیست، حرف تازه ای ندارم...

مطلب خوبی بود. بنده با کلیات مطالب فوق موافقم و در تایید سخنان دوست عزیز نویسنده باید عرض کنم که:

موسیقی امروز ما دچار دوگانگی ارزشی در بین همه آحاد طبقاتی خود شده است. به این ترتیب که مدیران محترم، تمام افکار دوران کوتاه مدیریتی خود را به اهداف کوتاه مدتشون معطوف میکنند و هیچ عزیزی ( بنده ندیدم) برای عزت موسیقی قدم بر نمی دارد. بسا که شعارها و سخنان این دوستان محترم در تضاد با سخنان بنده می باشد.

موسیقی همانند تمام هنرهای دیگر ( چه بسا پر رنگ تر و قوی تر) نیاز به برنامه ریزی مدیریتی در بحث اجرا و برنامه ریزی فرهنگی دارد که متاسفانه در مبحث اول ( مدیریتی) دوستان فقط به دادن مجوز برای کنسرت ها و اجرا ( البته با شرایط معلوم الحال) بسنده می نمایند و در بحث دوم ( با اقتباس از بازی های توپی ) توپ را به زمین دیگری می اندازند.

پدیده کاور، متاسفانه دربر گیرنده یکی از همین بی مسئولیتی های مدیران محترم در بخش موسیقی می باشد. چرا که وقتی به راحتی یک موسیقی کاور ( چه داخلی و چه خارجی) در شورای نظارت مجوز می گیرد، نباید توقعی از تولید کننده ها داشت.

متاسفانه تب کاور گریبانگیر هنرمندان سابقه دار ما شده است. با دوستی صحبت میکردم که برای کار آلبومش پیشم آمده بود. وقتی صحبتهای اولیه در باب ساخت چند تراک تمام شد، گفت فلانی یه آهنگی هم دارم که میخوام حتما اونم بخونم. وقتی منظورشو پرسیدم ( چون واقعا نفهمیدم ) از کیفش یه CD در آورد و گفت اینو گوش کن. وقتی گذاشتم متوجه شدم موسیقی واسه یکی از خواننده های لوس آنجلسی هست. گفتم خوب این و باید چیکار کنم ؟ گفت شعرشو یکم عوض کن، موسیقی همین باشه و ....

این خاطره نسبتا تلخ و عنوان کردم تا لااقل دیدگاه خواننده های محترم را در این وادی بیان کنم که سابقه های درخشانی در موسیقی نه چندان دور داشته اند. ( هر چند که همه مثل هم نیستند و ... ) اگر وزارت ارشاد اجازه تولید آثار کاور را نمی داد به نظر شما این دوست محترم من، می توانست به همین راحتی دنبال شریک برای دزدی خود باشه؟

اگه شورای نظارت صدا و سیما محترم، اجازه پخش تیتراژ های کاور را نمی داد، به نظر شما انتقال این دیدگاه دزدی در بین تولید کنندگان انتشار می یافت؟

آیا نویسنده محترم و دوستان دیگر تا به حال به موسیقی متن فیلم ها و سریال ها توجه کرده اند؟ آیا می دانید از هر 10 فیلم سینمایی، تلویزیونی و یا سریالی که پخش می شود حداقل 3 یا 4 تا از آنها دارای موسیقی کاور می باشند؟ اگر شما حداقل موسیقی های کشور ترکیه رو بررسی نمایید مطمئنا با بنده هم عقیده می شوید. پارسال در همین زمان بود که سریالی از شبکه سوم سیما پخش می شد که موسیقی تیتراژ اولیه و 90 درصد از متن آن کاور از موسیقی سریالی در حال پخش از شبکه های داخلی ترکیه بود. پارسال ماه رمضان سریال پر طرفداری پخش شد که موسیقی متن و تیتراژ پایانی آن کاور از یکی از سریال های ترکیه بود و ...
وقتی ما معتقدیم دزدی، دزدی است، پس نمی توانیم بگوییم دزدی از بانک اشکال ندارد ولی مثلا از طلا فروشی ایراد دارد. موسیقی کاور، موسیقی دزدی است. حال چه با کلام، چه بی کلام.

به دوستی دروزارت ارشاد ( حدودا دو سال پیش) در همین مبنا گلگی می کردم که درجوابی عامیانه به بنده گفت که : بابا دلت خوشه ها، کی به کیه؟ ملت دارن باهاش حال میکنن، گیر نده و....

تا زمانی که دیدگاه مسئولین بر این منوال باشه، بی شک این دزدی نه اینکه ریشه کن نمیشه بلکه هر روز دار و دسته بیشتری رو هم به خودش جذب می کنه/با احترام
سپنتا خدایاری