احسان خواجه امیری با اضافه کردن سیروان به تیم کاری خودش معادله ی پیچیده ای را بوجود آورده است. سیروان خسروی به عنوان یکی از بهترین تنظیم کننده های حال حاضر ایران سبک خاصی را برای خود بوجود آورده است. که در این سبک خاص امضای سیروان کاملا" مشخص و مشهود است. و بدون تعارف در ۹۹٪ موارد سبک تنظیم سیروان کمک روشنی برای شنیده شدن آهنگ بوده است. مانند ترک "وایسا دنیا" رضا صادقی و یا آلبوم "عشق من باش" بهنام صفوی. حالا صحبت من این است که احسان با علم این که تنظیم های سیروان درصد هیت شدن و همه گیر شدن یک ترک رو به مراتب افزایش می دهد سراغ سیروان رفته و از او خواسته تا آهنگ "نمی دونم" رو تنظیم کند. و سیروان هم این کار را به بهترین شکل ممکن انجام داده. و احسان هم به عنوان یک حرفه ای و از آنجا که گوش موسیقی خوبی داره این ترک رو به عنوان ترک اول انتخاب کرده. و چون در اول آلبوم هست با پایانش هر شنونده ای را برای دقیق گوش دادن به بقیه ی آلبوم ترغیب می کند. اما مشکل این جاست که واقعا" بقیه ی تنظیم های آلبوم به ظرافت و زیبایی تنظیم ترک اول نمی رسد. و چون اصلا" هم جنس هم نیستند به نوعی سایر قطعات آلبوم رو در مقابل "نمی دونم" شکست خورده نشان میدهد. یعنی همکاریه سیروان در این جا به نفع شخص احسان تمام می شود چون باعث بوجود آمدن یک قطعه ی فوق العاده شده. ولی بنا به دلایلی که عرض کردم همین همکاری باعث کمتر شنیده شدن سایر قطعات آلبوم می شود. حرف من این نیست که تنظیم های احسان یا مهرداد نصرتی یا سایر دوستان ضعیف است بلکه مشکل اینه که این تنظیم ها به تنظیم سیروان خسروی نمیاد. و آن یکپارچگی رو برای قرار گرفتن در یک آلبوم ندارد. به نظر من این مشکل می تونست با تند تر شدن ریتم آلبوم در ترک هایی که سیروان تنظیم نکرده رفع می شد. به طوری که یک پارچگیه زیبایی در البوم بوجود می آمد.