مثه تکنوازی ساز یه آهنگ می مونی
که تو نیمه های شب از یه دل تنگ میخونی

مثه اون زخمه می مونی که میشینه روی ساز
یه ترانه توی هر لحظه به تو داره نیاز

خود عشقی که ترانه از (صدات) جون میگیره
وقتی اسم تو میاد شعر بوی بارون میگیره