با سلام- از نظر شخصی من تو این سبک از موسیقی پاپ بعد از محسن یگانه ؛ امین رستمی خیلی خوب و احساسی میخونه و اینکه یه عده از دوستان معتقدن از بنیامین تقلید میکنه اصلا درست نیست ولی این رو میشه قبول کرد که رنگ صداش خیلی خیلی کم شبیه به بنیامین هستش ؛ حالا یه عده از دوستان میان کلمه استاد رو میچسبونن به اسم بنیامین واقعآ خنده داره ؛ بنظر من با اینکه عاشق صدای محسن یگانه هستم اما نه تنها محسن یگانه بلکه هیچکس از بین خواننده های حال حاضر این سبک از موسیقی پاپ ایران به مرحله ای نرسیدن که بشه بهشون گفت استاد ؛ استاد به کسی میگن که تو رشته ای که فعالیت میکنه از هر لحاظ برترین و بهترین باشه و دیگران بتونن از تجربیاتش استفاده کنن ؛ الان هیچکس نیست که تو موسیقی بتونه از پس هر سبک به شکل عالی بر بیاد ؛ به فرض مثال هیچ وقت نمیشه آلبوم آخدا حمید حامی رو که تو سبک کلاسیک مهشره رو با آلبوم رگ خواب محسن یگانه یا آلبوم یاد چشمات امین رستمی یا آلبوم های بقیه خواننده ها مثل فرزاد فرزین یا بابک جهانبخش یا بنیامین مقایسه کرد ؛ منظورم اینه که هرکی یه سبکی واسه خودش پیدا کرده و میدونه که تو اون سبک میتونه موفق باشه و نمیشه کسی رو با کسی مقایسه کرد. الان میشه به پیشکسوت ها لقب استاد رو داد مثل مرحوم استاد محمد نوری ؛ استاد محمدرضا شجریان ؛ استاد ایرج خواجه امیری و... این ها نظر شخصی من بود ؛ پیروز باشید.
با سلام- از نظر شخصی من تو این سبک از موسیقی پاپ بعد از محسن یگانه ؛ امین رستمی خیلی خوب و احساسی میخونه و اینکه یه عده از دوستان معتقدن از بنیامین تقلید میکنه اصلا درست نیست ولی این رو میشه قبول کرد که رنگ صداش خیلی خیلی کم شبیه به بنیامین هستش ؛ حالا یه عده از دوستان میان کلمه استاد رو میچسبونن به اسم بنیامین واقعآ خنده داره ؛ بنظر من با اینکه عاشق صدای محسن یگانه هستم اما نه تنها محسن یگانه بلکه هیچکس از بین خواننده های حال حاضر این سبک از موسیقی پاپ ایران به مرحله ای نرسیدن که بشه بهشون گفت استاد ؛ استاد به کسی میگن که تو رشته ای که فعالیت میکنه از هر لحاظ برترین و بهترین باشه و دیگران بتونن از تجربیاتش استفاده کنن ؛ الان هیچکس نیست که تو موسیقی بتونه از پس هر سبک به شکل عالی بر بیاد ؛ به فرض مثال هیچ وقت نمیشه آلبوم آخدا حمید حامی رو که تو سبک کلاسیک مهشره رو با آلبوم رگ خواب محسن یگانه یا آلبوم یاد چشمات امین رستمی یا آلبوم های بقیه خواننده ها مثل فرزاد فرزین یا بابک جهانبخش یا بنیامین مقایسه کرد ؛ منظورم اینه که هرکی یه سبکی واسه خودش پیدا کرده و میدونه که تو اون سبک میتونه موفق باشه و نمیشه کسی رو با کسی مقایسه کرد. الان میشه به پیشکسوت ها لقب استاد رو داد مثل مرحوم استاد محمد نوری ؛ استاد محمدرضا شجریان ؛ استاد ایرج خواجه امیری و... این ها نظر شخصی من بود ؛ پیروز باشید.