حقیقت این است که اگر موسیقی پاپ را موسیقی مردمی و عامه پسند تعریف کنیم خوانندگانی از زمان قبل از انقلاب هم پاپ محسوب می شوند. حتی بعد از انقلاب هم تعدادی از خواننده ها با ایت تعریف از پاپ مطرح شدند. مثل بیژن خاوری، حسن همایونفال،پرویز طاهری، عباس بهادری و...
اما یک معنای دیگر هم از پاپ در این سالها ارائه شده است. و آن هم نوعی از موسیقی مردم پسند و جوان پسند و تکنیکی ای است که به طور کامل از فضای موسیقی سنتی ایرانی فاصله گرفته و نوعی از ابتکارات فردی در آن دیده می شود. شاید به همین دلیل باشد که به خشایار اعتمادی لقب بنیانگذار پاپ می دهند. چون اولین آهنگی که بعد از انقلاب این ویژگی را داشت آهنگ من و تو و درخت و بارون اعتمادی است. البته به نظر شخصی بنده اعتمادی را باید اولین خواننده ی این گونه از پاپ دانست. بنیانگذار معنای عمیق تری مثل آهنگساز را در بر دارد. به همین دلیل من بنیانگذار این گونه از پاپ را شادمهر عقیلی می دانم که موسیقی همین آهنگ به اضافه ی آلبوم مسافر خودش و تعداد زیادی آهنگ که برای خوانندگان دیگر ساخت شاهدی بر این ادعاست.