آقا هدف این موسیقی چیه؟ رقصوندن. خدایی نمیرقصونه؟ خداییش خوراک مهمونی نیست؟ پس موفقه. همه موسیقی ها نباید ارزشی و فاخر باشن که. هر موزیک و موزیسینی یه هدفی داره. این بنده خدا هم هدفش رقصوندن و خندوندنه که خداییش داره تو این مسیر خوب کار میکنه. ملومه موسیقی فواد حجازی قوی تره، ولی ممکنه فقط این موسیقی رو داشته باشیم؟ فقط موسیقی سنگین داشته باشیم بعد برای عروسی دستمونو جلوی لس آنجلسی ها(که البته براشون احترام قائلم) دراز کنیم؟ تا چند سال پیش تو عروسی ها موسیقی های دست هزارمی داشتیم که از اون ور میومد. خداییش کدومشون به اندازه ی کارای جدید اینوری میرقسوند. منم هنوز با کلاغ دم سیاه خاطره دارم، اما اون بیشتر به درد عروسی و پارتی میخورد یا موسیقی های جدید بچه های اینور. درسته کارای جدید تاریخ مصرف کوتاه تری دارن، اما این نوع موسیقی هدف موندگاری نداره اصولا. به خدا من دانشگاه موسیقی خوندم، با گرایش ایرانی، اما موسیقی جدید بچه های این ور رو با توجه به هدفشون دوست دارم و از نظر خودم(که کسی نیستم و ادعایی ندارم) موفق میدونم. خوشحال میشم نظرات بقیه ی بچه ها رو هم بدونم. در ضمن یادمون باشه کسی مثل بابک ریاحی پور هم از این موسیقی(با توجه به هدفی که داره این نوع موزیک)دفاع کرده. شاید کمی حس حسودی هم در این موضع گیری ها علیه این موسیقی نقش داشته باشه. انصلفا ساسی بد میخونه؟ صداش تحت کنترلش نیست؟ لحن کلمات رو درست ادا نمیکنه؟ منظورش رو خوب منتقل نمیکنه؟ به جون مامانم این اقا نه فامیلمه، نه دوستمه، نه حتی تا حالا دیدمش، اما شخصا به عنوان یه تحصیل کرده ی موسیقی موسیقیش رو دوست دارم. اگه بعضی از دوستانم دنبال یه سبک برای این موسیقی میگردن و قوانین فیکس شده، این جمله ی بتهون رو به یاد بیارن که میگه "هیچ قانونی در موسیقی نیست که برای زیباتر شدن موسیقی نشه زیر پا گذاشتش". من که بزرگتر از بتهون نیستم، بقیه ی منتقدا رو نمیدونم.