ازکلیدردولت آبادی تا کلیدر درویشی من هم یکی از هزاران نفری بودم که به کنسرت آقای دروشی وآقای علیزاده رفتم.سال ها پیش هم رمان کلیدر آقای دولت آبادی را خوانده بودم قرار هم نداشتم بر این همه خلاقیت که در این دو اثردیده می شود مطلبی بنویسم اما با خواندن این مطالب شگفت انگیز وخود گویی های مدعیانه ی جناب مختاباد تصمیم گرفتم چند سطری بنویسم که اکر سایت محترم راغب بود در ستون اصلی قرار بدهد در غیراین صورت در بخش نظر خواهی بگذارند. البته بیشتر توصیه ها برخاسته از تجربه های پیشکسوتان هنر در این مرزو بوم بی در وپیکر است که هر که از راه می رسد می پندارد حرف برای حرافی زیاد دارد ومی زندو نمی داند چه می زند . باید به این جوان گفت:" تو هم به مقصد خود می رسی شتاب مکن" آقای مختاباد به گفته ی خودتان همه پشتوانه ی تخصصی موسیقیایی شما عبارت است از: 1-برادر شما خواننده است. 2-برادر شماکتابی در باره ی موسیقی ترجمه کرده اند که که قرار است بزودی چاپ شود. 3-شما پیشنهاد داده اید برای جلسات نقد موسیقی وآن را با خواننده ای اجرا کرده اید. 4- شما در نقد البوم ترنج آقای نامجو نقش داشته اید. 5- و صدالبته شما روزنامه نگار هم هستید. با این پشتوانه تخصصی، در هنر موسیقی ! بخود اجازه می دهید جایگاه موسیقی دانان آوانگارد وغیر آوانگارد را هم مشخص کنید! شما با این رزومه که از خودتان نوشته اید به تایید نظرات مخالف خود صحه گذاشته اید.به گمان اینجانب این افاضات از روحیه ی خبر ساز جوانی جویای نام خبر می دهد که خود را در معرکه ای انداخته است تا اعتباری کسب کند. علی معیری