باشه اين جنگه با قانون خودش
خيليا از حس خونريزى خوشن
هر كيو هر چيزى كه هستى بدون
بچه رو تو جنگلم نمی‌كُشن
 
بچه‌ها با موشكاى كاغذى
با تفنگ چوبى بازى می‌كنن
واسه‌ی اينكه بگن بزرگ شدن
جنگو تنها صحنه‌سازى می‌کنن
 
گريه‌ی يه بچه‌ی درگير جنگ
تو ببين با يه جهان چه می‌کنه
روى آرامش نمی‌بينه زمين
تا همون يه بچه گريه می‌کنه
 
بچه‌اى كه جنگ می‌بينه يه روز
هر جا باشه بچگى نمی‌کنه
زير تركش زنده می‌مونه ولى
زير تركش زندگى نمی‌کنه

هر كجا باشه تهش بازم فقط
بچه تو آغوش مادرش خوشه
اون گلوله كه به بچه می‌خوره
كل مردم جهانو می‌کشه